Εξήγηση Συνωμοσίας

AUDIO

Κάποιοι αναγνώστες και ακροατές δεν κατάλαβαν μερικά σημεία του άρθρου/audio «η μεγάλη Συνωμοσία» και μας ζήτησαν να το εξηγήσουμε καλύτερα. Θα προσπαθήσουμε να το κάνουμε όσο πιο απλά γίνεται χωρίς οικονομική ορολογία.

Έχει ένας καρκίνο και δεν το ξέρει. Έχει κάποια συμπτώματα και πηγαίνει στο γιατρό. Ο γιατρός του λέει ότι είναι μια χαρά και του δίνει φάρμακα για να τον τονώσουν. Ο άνθρωπος πιστεύει τον γιατρό ότι είναι υγιής. Τα φάρμακα τον τονώνουν και αυτό αυξάνει την πεποίθηση του ότι είναι υγιής. Ο καρκίνος όμως προχωράει. Ο γιατρός του λέει συνεχώς ότι είναι υγιής και του δίνει περισσότερα φάρμακα για να τον τονώσουν. Κάποια στιγμή όμως φθάνει σε ένα σημείο που η αλήθεια αποκαλύπτεται και αρρωσταίνει πολύ άσχημα χωρίς να μπορούν να τον βοηθήσουν πλέον τα φάρμακα του γιατρού.

Η Ευρωπαϊκή Ένωση είναι ένα πείραμα. Δεν έχει ξαναγίνει ποτέ κάτι τέτοιο στην ιστορία της ανθρωπότητας. Το πείραμα δεν ήξεραν πως θα τους βγει. Από την αρχή, για κάποιες χώρες όπως η Γερμανία πήγαινε καλά και για κάποιες άλλες όπως η Ελλάδα και η Ισπανία πήγαινε άσχημα. Η Ισπανία είχε 25% ανεργία διαρκώς για μεγάλο διάστημα. Τα πολλά προβλήματα που έβγαιναν στην πορεία, προσπαθούσαν να τα λύσουν στις Βρυξέλες.

Όταν μπήκαμε στην ΕΕ παραδώσαμε ένα μέρος του ελέγχου της χώρας στις Βρυξέλες και όταν μπήκαμε στην Ευρωζώνη ένα ακόμα μεγαλύτερο. Τα προβλήματα που δημιουργήθηκαν ήταν δύο ειδών. Μια κατηγορία δημιουργήθηκε από την συμμετοχή στην ΕΕ και την Ευρωζώνη. Μια άλλη είναι προβλήματα που έχουν όλες οι χώρες και δεν προέρχονταν από την συμμετοχή στην ΕΕ και την Ευρωζώνη. Όμως αυτά δεν μπορούσαμε να τα λύσουμε πλέον από μόνοι μας γιατί είχαμε παραδώσει μέρος του ελέγχου στις Βρυξέλες.

Δεν οφείλονται όλα στην ΕΕ και την Ευρωζώνη. Η κακοδιαχείριση, οι κλεψιές και οι σπατάλες έκαναν τα πράγματα ακόμα χειρότερα. Τα προβλήματα θα υπήρχαν αλλά η κατάσταση δεν θα ήταν τόσο άσχημη, θα ήταν ελαφρώς καλύτερη, αν δεν είχαμε κακοδιαχείριση, σπατάλες και κλεψιές. 

Το ότι σιγά σιγά διαβρωνόταν η παραγωγική βάση της ελληνικής οικονομίας το ήξεραν και οι κυβερνήσεις της Νέας Δημοκρατίας και του ΠΑΣΟΚ. Γιατί δεν έκαναν τίποτα; Γιατί δεν μπορούσαν να κάνουν τίποτα. Έπρεπε να γίνει σε συνεννόηση με την ΕΕ. Δεν ήταν πλέον ελληνικό πρόβλημα αλλά ευρωπαϊκό από την στιγμή που είχαμε παραδώσει μέρος του ελέγχου της χώρας στην ΕΕ.

Στις Βρυξέλλες ήταν πιο δύσκολο και πολύπλοκο να βρεθούν λύσεις. Όλες οι χώρες έπρεπε να συναποφασίσουν. Η κάθε χώρα ενδιαφερόταν για τα δικά της συμφέροντα. Η Γερμανία και η Γαλλία είχαν την δύναμη και οι αποφάσεις ευνοούσαν τα συμφέροντα των δύο χωρών και των στενών συμμάχων τους. Η Γερμανία κυρίως είχε δημιουργήσει έναν κύκλο πολύ φιλικών προς αυτήν χωρών.

Πάραυτα δεν αδιαφόρησαν τελείως για τα ελληνικά προβλήματα. Προσπαθούσαν να βρουν κάποιες λύσεις. Οι λύσεις όμως ήταν βραχυχρόνιες. Οι επιδοτήσεις, ο δημόσιος και ιδιωτικός δανεισμός έδιναν κάποια τόνωση στην ελληνική οικονομία. Ο καρκίνος, η διάβρωση όμως προχωρούσε. Μάλιστα αυτά τα προσωρινά ημίμετρα που έδιναν προσωρινή τόνωση στην οικονομία, μακροχρόνια γύρισαν μπούμερανγκ.

Αυτό μπορεί να το καταλάβει ο απλός πολίτης χωρίς γνώσεις οικονομικών. Παίρνει κάποιος ένα δάνειο είκοσι χιλιάδες. Όσα καιρό τρώει τα λεφτά του δανείου είναι καλύτερα από πριν. Από το δάνειο πληρώνει τις δόσεις και έχει επιπλέον λεφτά να ξοδεύει. Όταν όμως τα φάει όλα τα λεφτά του δανείου, θα είναι χειρότερα από πριν γιατί θα του μείνουν μόνο οι δόσεις.

Τι έπρεπε να κάνουν οι κυβερνήσεις Νέας Δημοκρατίας και ΠΑΣΟΚ; Να πουν όλη την αλήθεια στον ελληνικό λαό: «αυτή η ιστορία με την Ευρωπαϊκή Ένωση και την Ευρωζώνη δεν βγαίνει καθόλου καλά για την Ελλάδα μέχρι στιγμής». Έτσι όμως θα δημιουργούσαν ευρωσκεπτικισμό. Αντί για πάνω από 80% θετική άποψη για την ΕΕ, θα είχαμε το αντίθετο, πάνω από 80% αρνητική άποψη. Θα ανέβαινε κάποιο αντιευρωπαϊκό κόμμα και θα έβγαζε την Ελλάδα από την ΕΕ.

Έτσι έλεγαν ψέματα συστηματικά και διαχρονικά. Απέκρυπταν τα προβλήματα και την κακή μακροχρόνια κατάληξη της ελληνικής οικονομίας που τη γνώριζαν και στην Νέα Δημοκρατία και στο ΠΑΣΟΚ. Τόνιζαν και μεγαλοποιούσαν την βραχυχρόνια καλή πορεία που οφειλόταν σε μέτρα που μακροχρόνια είχαν αρνητική επίδραση.

Είναι ένα ερώτημα γιατί δεν βρέθηκαν μακροχρόνιες λύσεις στις Βρυξέλες. Δεν ξέρουμε την απάντηση. Μπορεί να μην υπάρχουν μακροχρόνιες λύσεις και να είναι μια από τις σοβαρές αδυναμίες του εγχειρήματος. Μπορεί οι Γερμανοί και οι Γάλλοι να μην ήθελαν να δώσουν μακροχρόνιες λύσεις στο πρόβλημα της ελληνικής οικονομίας.

Αυτό που έπρεπε να κάνουν οι ελληνικές κυβερνήσεις αφού δεν βρισκόταν μακροχρόνιες λύσεις στις Βρυξέλες, ήταν να βγάλουν την χώρα από την ΕΕ και την Ευρωζώνη. Αφού στις Βρυξέλες έβρισκαν μόνο προσωρινά ημίμετρα, έπρεπε να αποκτήσουν τον πλήρη έλεγχο της χώρας ώστε να δώσουν λύση στα προβλήματα. Όμως δεν ήθελαν σε καμία περίπτωση να το κάνουν γιατί ήταν φανατικοί ευρωπαϊστές. Επίσης θα ήταν πολύ άσχημο και για τα δύο κόμματα, γιατί η Νέα Δημοκρατία μας έβαλε στην ΕΕ και το ΠΑΣΟΚ στην Ευρωζώνη.

Εμείς δεν λέμε ότι ήταν κακοπροαίρετοι οι Έλληνες πολιτικοί και ήθελαν την καταστροφή της Ελληνικής οικονομίας. Σίγουρα έβαλαν το βραχυχρόνιο κομματικό και προσωπικό πολιτικό συμφέρον πάνω από το μακροχρόνιο συμφέρον της χώρας. Σαφέστατα οι Γερμανοί και οι Γάλλοι κοίταξαν τα συμφέροντα των χωρών τους.

Οι Έλληνες πολιτικοί ήταν ευρωλάγνοι και ευρωφανατικοί και οι φανατισμός είναι κακός σύμβουλος. Δεν μπορούν Έλληνες πολιτικοί που τους ψηφίζει ο ελληνικός λαός να υπηρετούν τα συμφέροντα του, να βάζουν την Ευρωπαϊκή Ιδέα πάνω από τα συμφέροντα της χώρας και των Ελλήνων πολιτών.

Ήθελαν οπωσδήποτε να πετύχει η ΕΕ. Δικαίωμα τους και μαγκιά τους. Δεν είναι δικαίωμα τους να αφήσουν την ελληνική οικονομία να καταρρεύσει μακροχρόνια επειδή στις Βρυξέλες έβρισκαν μόνο βραχυχρόνιες λύσεις. Το χειρότερο από όλα είναι ότι είπαν ψέματα. Απέκρυψαν την πραγματικότητα και σε συμπαιγνία με τα Μέσα Μαζικής Εξαπάτησης φλόμωσαν τους Έλληνες πολίτες στο παραμύθι.

Τα παρουσίαζαν όλα καλά και όλα ανθηρά ενώ δεν ήταν καθόλου έτσι. Τα παρουσίαζαν μια χαρά ενώ ήταν μια χαρά και δυο τρομάρες. Έτσι οι πολίτες ήταν τελείως ανυποψίαστοι για αυτό που ήρθε. Πίστευαν ότι όλα πηγαίνουν καλά και έτσι φαινόταν. Είναι όπως ο άνθρωπος που του λέει ο γιατρός ότι είναι καλά, του δίνει φάρμακα να τον τονώσουν ενώ ο καρκίνος προχωράει. Έτσι προχώραγε και ο καρκίνος της ελληνικής οικονομίας μέχρι που φθάσαμε στην κατεστραμμένη πλέον οικονομία.