Ισόβια και κατάσχεση περιουσίας
Ισόβια και κατάσχεση περιουσίας
Στο άρθρο/audio «Έγκλημα και τιμωρία» αναφέρουμε ότι είναι πολλά και βαριά τα εγκλήματα σε βάρος του ελληνικού λαού. Το πρώτο είναι η πρόκληση τεράστιας εθνικής καταστροφής, κυρίως οικονομικής αλλά και με άλλες επιπτώσεις όπως η υποδούλωση. Αυτό θα έπρεπε να είναι το βασικό θέμα που απασχολεί τους Έλληνες. Πως φθάσαμε στην καταστροφή, ποιοι και πόσο ευθύνονται και πως θα πληρώσουν. Όμως γίνεται προσπάθεια αποπροσανατολισμού των πολιτών και συγκάλυψης του εγκλήματος.
Η καταστροφή είναι πέρα από κάθε αμφιβολία. Δεν χρειάζεται απόδειξη. Δεν μπορεί κανείς να την αμφισβητήσει. Απόδειξη είναι η καθημερινότητα των τελευταίων δέκα ετών. Αν ζητήσει κανείς απόδειξη της καταστροφής είναι σαν να ζητήσει στην δίκη των Απριλιανών να αποδειχθεί ότι υπήρχε δικτατορία. Το αποδείκνυε η καθημερινότητα των επτά ετών.
Πέρα από κάθε αμφιβολία είναι και οι υπεύθυνοι της καταστροφής. Φταίνε αυτοί που κυβερνούσαν. Δεν βρισκόντουσαν άγνωστοι στο τιμόνι της χώρας. Ήταν άνθρωποι με ονόματα και διευθύνσεις, Κώστας Σημίτης και Κώστας Καραμανλής. Εκτός από τους πρωθυπουργούς, μεγάλο μέρος της ευθύνης έχουν οι υπουργοί Εθνικής Οικονομίας, Παπαντωνίου, Χριστοδουλάκης, Αλογοσκούφης, Παπαθανασίου. Ο τελευταίος έμεινε πολύ λίγο για να έχει σημαντική ευθύνη.
Οι πρωθυπουργοί δύσκολα θα αποποιηθούν των ευθυνών τους. Θα πρέπει να αποδείξουν ότι τους παραπλανούσαν οι υπουργοί. Ο Καραμανλής έχει το ελαφρυντικό της άγνοιας οικονομικών θεμάτων, έτσι τουλάχιστον φημολογείται. Ο Σημίτης με σπουδές οικονομικών στο London School of Economics δεν έχει αυτό το ελαφρυντικό. Ο υπουργός είναι αναγκασμένος να υπακούει στον πρωθυπουργό αλλά αυτό δεν τον καθιστά αθώο. Δεν είναι υποχρεωμένος να συμμετέχει στο έγκλημα και μπορεί κάλλιστα να παραιτηθεί. Κανονικά όλοι πρέπει να κριθούν ένοχοι αλλά δεν θέλουμε να προδικάσουμε.
Στους βασικούς υπόπτους είναι και οι υπουργοί Ανάπτυξης, Χατζηδάκης, Φώλιας, Σιούφας, Τσοχατζόπουλος, Χριστοδουλάκης, Βενιζέλος, Βάσω Παπανδρέου. Λιγότερη ευθύνη έχουν οι υφυπουργοί και οι γενικοί γραμματείς όπως και υπουργοί, υφυπουργοί γενικοί γραμματείς άλλων οικονομικών υπουργείων.
Το ποιοι φταίνε δεν είναι δύσκολο να το καταλάβει κανείς ούτε είναι κάτι κρυφό. Είναι ξεκάθαρο και πέρα από κάθε αμφιβολία. Το ξέρουν όλοι ποιοι φταίνε. Ο βαθμός ευθύνης του καθενός δεν είναι γνωστός. Πρέπει να περάσουν από δίκη για να προσδιοριστεί ο βαθμός ευθύνης. Η ποινή θα πρέπει να είναι ανάλογη του βαθμού της ευθύνης και του μεγέθους της καταστροφής που είναι τεράστια. Για κάποιους θα είναι ισόβια ενώ για άλλους λίγα χρόνια. Συμπληρωματικά πρέπει να γίνει κατάσχεση της περιουσίας τους μέχρι του ύψους της καταστροφής. Επειδή η καταστροφή είναι τεράστια πρέπει να γίνει κατάσχεση όλης της περιουσίας.
Ας υποθέσουμε ότι την τεράστια καταστροφή την προκάλεσαν κατά λάθος και ότι μόνο αυτό είναι το έγκλημα. Και μόνο αυτό να υπήρχε, η τιμωρία πρέπει να είναι πολύ βαριά, ανάλογη του εγκλήματος. Όμως δεν την προκάλεσαν κατά λάθος αλλά εν γνώσει τους και εκτός από αυτό έχουν διαπραχθεί και άλλα εγκλήματα σε βάρος του ελληνικού λαού. Αυτό το κάνει ακόμα χειρότερο.
Βγαίνουν διάφοροι βαλτοί του φαύλου συστήματος και λένε ότι δεν έχει νόημα να αναλωνόμαστε με το παρελθόν και πρέπει να δούμε μπροστά. Γιατί δεν την χάρισαν στους Απριλιανούς; Γιατί δεν την χάρισαν στους χιτλερικούς; Γιατί δεν την χάρισαν σε αυτούς που εκτέλεσαν στο Γουδί; Αυτοί που θέλουν να ξεχάσουμε την τεράστια εθνική καταστροφή είναι διαβολικοί άνθρωποι και πρέπει να τους προσέχετε. Παρουσιάζουν ότι δήθεν μπορούμε να κάνουμε ή το ένα ή το άλλο, ή να τιμωρήσουμε τους υπεύθυνους της καταστροφής ή να κοιτάξουμε μπροστά. Και τα δύο πρέπει να τα κάνουμε. Πρώτα να τιμωρήσουμε αυτούς που ευθύνονται και μετά να κάνουμε ότι καλύτερο στην πολύ δύσκολη κατάσταση που προκάλεσαν.
Είναι σαν να έρθουν στο σπίτι σου κάποιοι να σε σαπίσουν στο ξύλο, να σε κλέψουν και μετά να βάλουν φωτιά για να κάψουν το σπίτι με σένα μέσα, με σκοπό να σβήσουν τα ίχνη. Παθαίνεις πολύ σοβαρά εγκαύματα και στην προσπάθεια σου να σωθείς πηδάς από μεγάλο ύψος και μένεις ανάπηρος, με όλο το σεβασμό και την κατανόηση για τους ανάπηρους.
Έρχονται μετά οι φίλοι αυτών που το έκαναν και σου λένε ότι πρέπει να κοιτάξεις μπροστά, να κάνεις ότι καλύτερο μπορείς με τη νέα διαμορφωμένη κατάσταση και να ξεχάσεις ότι έγινε. Πρώτα από όλα θα κοιτάξεις να τιμωρηθούν αυτοί που το προκάλεσαν και στην συνέχεια βέβαια θα διαχειριστείς με όποιο καλύτερο τρόπο μπορείς την τεράστια ζημιά που σου προκάλεσαν.