Δημοφιλής και νικητής

Ο Ρούζβελτ έκανε τέσσερις θητείες, την εποχή του Β’ Παγκοσμίου Πολέμου. Το 1948, εξελέγη πάλι Δημοκρατικός, ο Χάρι Τρούμαν. Από τότε μέχρι σήμερα, έχουμε σταθερά δύο θητείες για κάθε κόμμα. Την εξαίρεση πέτυχε μόνο ο Ρέγκαν. Εμπόδισε τον Κάρτερ το 1980 να κάνει δεύτερη θητεία. Όχι μόνο αυτό αλλά και ο αντιπρόεδρος του Τζωρτζ Μπους, κατάφερε να διατηρήσει το μομέντουμ και κέρδισε τρίτη συνεχόμενη θητεία για τους Ρεπουμπλικάνους. Οι Δημοκρατικοί ήλπιζαν να πετύχουν μια τρίτη θητεία το 2016 με την Κλίντον αλλά δεν τα κατάφεραν.

Ο Ρέγκαν και ο Κέννεντυ θεωρούνται οι πιο δημοφιλείς Πρόεδροι μετά τον Β’ Παγκόσμιο Πόλεμο. Έχουν λίγα κοινά και πολλές διαφορές. Ήταν κοντά ηλικιακά, ο Ρέγκαν έξι χρόνια μεγαλύτερος. Είχαν ιρλανδική καταγωγή, ο Ρέγκαν από τον πατέρα του. Δούλεψαν και οι δύο στην δημοσιογραφία, ο Ρέγκαν στο ραδιόφωνο και ο Κέννεντυ στις εφημερίδες Χερστ.

Ο Κέννεντυ προερχόταν από πλούσια οικογένεια της Νέας Αγγλίας και μεγάλωσε σε προάστειο της Βοστώνης. Απέκτησε καλή μόρφωση σε φημισμένα σχολεία. Ήταν ο δεύτερος νεότερος πρόεδρος μετά τον Θεόδωρο Ρούσβελτ. Η θητεία του θεωρείται αποκορύφωμα του Ψυχρού Πολέμου.

Ο Ρέγκαν προερχόταν από οικογένεια χαμηλού εισοδήματος των Μεσοδυτικών πολιτειών. Μεγάλωσε σε μικρές πόλεις του Βορείου Ιλλινόι. Κατόρθωσε απλά να τελειώσει το Πανεπιστήμιο. Έγινε Πρόεδρος είκοσι χρόνια μετά τον Κέννεντυ. Ήταν ο δεύτερος μεγαλύτερος μετά τον Τραμπ. Η διαφορά ηλικίας τους κατά την ορκωμοσία είναι λίγοι μήνες. Συνέβαλε σημαντικά στο τέλος του Ψυχρού Πολέμου.   

Έτσι όπως είναι το αμερικανικό εκλογικό σύστημα, ο μεγάλος νικητής των εκλογών μετά τον Β’ Παγκόσμιο Πόλεμο είναι αναμφισβήτητα και με διαφορά ο Ρέγκαν. Ο στόχος των κομμάτων και των υποψηφίων είναι να συγκεντρώσουν εκλέκτορες και αυτό καθορίζει την επιτυχία. Στις αμερικανικές εκλογές, όποιος κερδίσει 270 από 538 εκλέκτορες κερδίζει. Το μισό του 538 είναι 269 δηλαδή 270 είναι 50%+1. Κάθε πολιτεία έχει συγκεκριμένο αριθμό εκλεκτόρων που ανταποκρίνονται στον πληθυσμό. Η Καλιφόρνια έχει 55, το Τέξας 38, η Φλόριντα και η Νέα Υόρκη 29. Τους λιγότερους εκλέκτορες (3)  έχουν 8 πολιτείες. Όποιος πάρει μεγαλύτερο ποσοστό σε κάθε πολιτεία, κερδίζει όλους τους εκλέκτορες.

Ο Ρέγκαν είχε συγκεντρώσει το 1984 τον μεγαλύτερο αριθμό εκλεκτόρων σε όλη την ιστορία των ΗΠΑ, 525 από 538. Την πρώτη πεντάδα συμπληρώνουν ο Ρούζβελτ (523/531), ο Νίξον (520/538), πάλι ο Ρέγκαν (489/538 το 1980)  και ο Λύντον Τζόνσον (486/538). Ο Ρέγκαν βρίσκεται στην πρώτη και στην τέταρτη θέση σε αριθμό εκλεκτόρων, σε όλη την ιστορία των ΗΠΑ.  

Αν το εξετάσουμε ως ποσοστό επί του συνόλου των εκλεκτόρων, του Ρούζβελτ είναι ψηλότερο και υπάρχουν τρεις περιπτώσεις πριν από αυτόν (Ρούσβελτ) με ακόμη ψηλότερο. Όμως μεταπολεμικά, σε ποσοστό εκλεκτόρων, ο Ρέγκαν βρίσκεται στη πρώτη και στην τρίτη θέση, με δεύτερο τον Νίξον και τέταρτο τον Λύντον Τζόνσον. Ο Ρέγκαν είναι ο μόνος που είναι και δημοφιλής και πέτυχε καλό εκλογικό αποτέλεσμα με οποιαδήποτε μέτρηση, ειδικά το 1984.

Μεγάλωσε το Ιλλινόι και προερχόταν από οικογένεια χαμηλού εισοδήματος. Χαρακτηριζόταν από αντικομμουνισμό. Είχε χριστιανική πίστη και πεποίθηση στην καλοσύνη των ανθρώπων. Τα δύο αυτά τα πήρε την μητέρα του όπως και τον Προτεστανισμό. Ήταν αγγλικής, σκωτικής και ιρλανδικής καταγωγής ενώ ο πατέρας του ιρλανδικής καταγωγής και Καθολικός.

Ο Ρέγκαν ήταν αντίθετος στις φυλετικές διακρίσεις και υπέρ της φυλετικής ισότητας, σε μια εποχή πριν το κίνημα των κοινωνικών Δικαιωμάτων. Σπούδασε οικονομικά και κοινωνιολογία. Δεν τα πήγαινε τόσο καλά στα μαθήματα αλλά πολύ καλά στην πολιτική, τα σπορ και το θέατρο. Ήταν στην ομάδα του φούτμπολ και αρχηγός της ομάδας κολύμβησης.

Ξεκίνησε να δουλεύει στο ραδιόφωνο. Στη συνέχεια έπαιξε σε ταινίες χαμηλού budget. Η σχετική επιτυχία ήρθε το 1942 με το φιλμ Kings Row. Η καριέρα του διακόπηκε από τον Β’ Παγκόσμιο Πόλεμο. Υπηρέτησε στις ΗΠΑ λόγω κακής όρασης. Μετά τον πόλεμο εξελέγη έξι φορές Πρόεδρος του Σωματείου Ηθοποιών Ταινιών. Αρχικά ήταν Δημοκρατικός και θαυμαστής του Φραγκλίνου Ρούσβελτ. Το 1948 είχε υποστηρίξει τον Δημοκρατικό Χάρυ Τρούμαν.

Στη δεκαετία του ‘50 έκανε στροφή προς τα δεξιά. Το 1966 εξελέγη κυβερνήτης της Καλιφόρνια με τους Ρεπουμπλικάνους. Το 1976 έχασε το χρίσμα των Ρεπουμπλικάνων από τον Φορντ. Τις εκλογές τις κέρδισαν οι Δημοκρατικοί με τον Κάρτερ. Επέστρεψε το 1980 όπου κέρδισε το χρίσμα και τις εκλογές. Η προεκλογική του εκστρατεία βασίστηκε σε χαμηλότερους φόρους, λιγότερο κράτος, περισσότερες εξουσίες στις Πολιτείες και έμφαση στην εθνική άμυνα.

Η συνεισφορά του στο τέλος του Ψυχρού Πολέμου ήταν σημαντική. Η οικονομική του πολιτική ονομάστηκε Reaganomics, με κεντρικό δόγμα τα οικονομικά της προσφοράς που υποστηρίζουν ότι η μείωση των φόρων μπορεί να αυξήσει τα φορολογικά έσοδα με την ανάπτυξη της οικονομίας. Έκανε πιο σκληρούς τους νόμους για την παράνομη μετανάστευση αλλά έδωσε αμνηστία σε τρία εκατομμύρια παράνομους μετανάστες. Κήρυξε πόλεμο στα ναρκωτικά και έκανε προσπάθειες να επαναφέρει την προσευχή στα σχολεία.