Η ανωμαλία στη Νέα Δημοκρατία

Πρόσφατα συνελήφθη ένα στέλεχος της Νέας Δημοκρατίας στον Κολωνό γιατί βίαζε και εξέδιδε μια δωδεκάχρονη κοπέλα. Η παιδεραστία σαφώς είναι ανωμαλία και βαρύ έγκλημα. Δεν αναφέρομαι όμως σε αυτού του είδους την ανωμαλία αλλά στην πολιτική ανωμαλία που εν μέρει συνδέεται και με την σεξουαλική «ανωμαλία». Το βάζω σε εισαγωγικά γιατί οι γνώμες διίστανται κατά πόσο η ομοφυλοφιλία είναι ανωμαλία.

Σίγουρα ένα σημαντικό ποσοστό των Ελλήνων την θεωρεί ανωμαλία ενώ ένα άλλο επίσης σημαντικό ποσοστό δεν την θεωρεί. Δεν γνωρίζω κάποια δημοσκόπηση να έχει γίνει για το ποια είναι τα ποσοστά. Είναι ένα θέμα κατά πόσο είναι ανωμαλία η ομοφυλοφιλία και ένα άλλο κατά πόσο είναι πολιτική ανωμαλία να βρίσκονται ομοφυλόφιλοι στον συντηρητικό χώρο, ειδικά σε μεγάλες θέσεις.

Ο Μητσοτάκης έχει δηλώσει πως αν ο γιός του είναι γκέι, θα χαρεί πάρα πολύ. Δεν νομίζω να συμμερίζονται τις απόψεις του οι συντηρητικοί ψηφοφόροι. Είναι διαφορετικό να πει κανείς «αν ο γιος μου είναι γκέι, θα στενοχωρηθώ πάρα πολύ αλλά θα το αποδεχτώ γιατί είναι παιδί μου». Ο Μητσοτάκης το πάει ακόμα πάρα πέρα.

Σε γενικές γραμμές υπάρχουν τρεις αντιμετωπίσεις στην ομοφυλοφιλία των τέκνων. Είναι αυτοί που το παίρνουν πολύ βαριά και έχουν κακές σχέσεις με τα ομοφυλόφιλα παιδιά τους. Μια άλλη κατηγορία είναι αυτοί που στενοχωριούνται αλλά το αποδέχονται και διατηρούν κάπως καλές σχέσεις. Και μια τρίτη κατηγορία τύπου Μητσοτάκη που χαίρονται. Υπάρχουν και υποκατηγορίες.  

Όμως ακόμα πάρα πέρα είναι η έμπρακτη ομοφυλοφιλία δηλαδή το να είναι κανείς ομοφυλόφιλος, ακόμη κι αν δεν κάνει δηλώσεις υπέρ των ομοφυλόφιλων. Ας πούμε πως είναι Χ το ποσοστό των Ελλήνων που πιστεύουν πως η ομοφυλοφιλία είναι ανωμαλία. Το ποσοστό αυτών που πιστεύουν πως είναι πολιτική ανωμαλία να βρίσκονται ομοφυλόφιλοι στον συντηρητικό χώρο είναι πολύ μεγαλύτερο. Δεν είναι μόνο άνθρωποι του συντηρητικού χώρου που πιστεύουν κάτι τέτοιο.

Είναι και άνθρωποι μη συντηρητικοί που διάκεινται πολύ φιλικά στους ομοφυλόφιλους και πιστεύουν πως συντηρητισμός και ομοφυλοφιλία είναι δύο πράγματα που δεν πηγαίνουν μαζί. Είναι και πολλοί ομοφυλόφιλοι που το πιστεύουν αυτό. Επομένως αυτή η άποψη δεν είναι μια άποψη κάποιων υπερσυντηρητικών αλλά συναντάται σε όλο το πολιτικό φάσμα και ανάμεσα στους ομοφυλόφιλους που είναι ένα θέμα δικό τους που τους αφορά. Η δική μου άποψη είναι πως αν τους αρέσει και την βρίσκουν, καλά κάνουν και είναι ομοφυλόφιλοι αλλά δεν έχουν θέση στον συντηρητικό χώρο.

Σύμφωνα με φήμες και πληροφορίες αρκετά «μεγάλα ονόματα» της Νέας Δημοκρατίας είναι ομοφυλόφιλοι. Το πρόβλημα είναι μεγάλο και δεν είναι καινούριο αλλά παλιό. Δεν θα το χαρακτήριζα πρόβλημα αν δεν αναφερόμαστε σε ένα κόμμα του συντηρητικού χώρου. Μάλιστα τουλάχιστον δύο πρωθυπουργοί της Νέας Δημοκρατίας και τουλάχιστον ένας Πρόεδρος (που δεν έγινε πρωθυπουργός) και ένας Αντιπρόεδρος ήταν (όσοι έχουν πεθάνει) και είναι ομοφυλόφιλοι.

Σήμερα ο αριθμός των «μεγάλων ονομάτων» που σύμφωνα με φήμες και πληροφορίες είναι ομοφυλόφιλοι είναι διψήφιος. Μιλάμε για πολύ γνωστά ονόματα που τα ξέρει όλη η Ελλάδα, όχι για κάποιους που μπορεί και να μην τους ξέρουν οι περισσότεροι. Ανάμεσα τους συγκαταλέγονται (νυν και πρώην) μεγαλο-υπουργοί, ευρωβουλευτές, πολιτικοί με μεγάλες θέσεις στην ΕΕ. Οι ίδιοι ξέρουν πολύ καλά αν είναι ομοφυλόφιλοι, περισσότερο από τον καθένα. Πρέπει επιτέλους να αντιληφθούν πως δεν ανήκουν στον συντηρητικό χώρα αλλά σε έναν άλλο χώρο.

Και τι γίνεται αν πιστεύουν στην ελεύθερη οικονομία; Υπάρχει χώρος για ομοφυλόφιλους, έκφυλους, χρήστες ναρκωτικών ουσιών που πιστεύουν στην ελεύθερη οικονομία. Αυτός είναι ο χώρος της Δράσης που στην Ευρώπη αντιπροσωπεύεται με το Renew Europe (πρώην ALDE) στο οποίο ανήκει το κόμμα του Μακρόν, το γερμανικό FDP που συγκυβερνά με τους Σοσιαλιστές και τους Πράσινους και διάφορα άλλα κόμματα. Στον ίδιο χώρο είναι και οι Βρετανοί Φιλελεύθεροι Δημοκράτες.

Η ατζέντα της Νέας Δημοκρατίας του Μητσοτάκη είναι πολύ πιο κοντά στο Δημοκρατικό Κόμμα των ΗΠΑ που βρίσκεται στην κεντροαριστερά, από το Ρεπουμπλικανικό Κόμμα που βρίσκεται στην κεντροαριστερά. Πολλοί Ρεπουμπλικάνοι αλλά και Δημοκρατικοί θεωρούν πως η Νέα Δημοκρατία αποτελεί πολιτική ανωμαλία. Οι Δημοκρατικοί αισθάνονται οικεία με την ατζέντα της Νέας Δημοκρατίας που είναι κοντά στην δική τους αλλά πολύ άβολα που το κόμμα αυτοπροσδιορίζεται στην κεντροδεξιά. Οι Ρεπουμπλικάνοι αισθάνονται οικεία που η Νέα Δημοκρατία βρίσκεται στην κεντροδεξιά αλλά τελείως άβολα με την ατζέντα της που είναι πολύ πιο κοντά σε αυτή του Δημοκρατικού κόμματος.  

Αυτή η μεγάλη ανωμαλία μπορεί να διορθωθεί αν η Νέα Δημοκρατία τοποθετηθεί επίσημα στον χώρο Δράσης – Renew Europe – Βρετανών Φιλελεύθερων Δημοκρατών. Εκεί ανήκουν και όλοι οι ομοφυλόφιλοι της Νέας Δημοκρατίας που όπως είπα είναι πολλοί. Όσοι δεν είναι αυτής της ιδεολογίας και ούτε ομοφυλόφιλοι, έκφυλοι, χρήστες ναρκωτικών, μπορούν να έρθουν στο νέο, πατριωτικό, συντηρητικό κόμμα που θα δημιουργηθεί.  

Ανδρέας