Καλοκαίρι '15

AUDIO

Το παρασκήνιο του τι έγινε το πρώτο εξάμηνο του ’15, το έχουμε μάθει από σπασμένο τηλέφωνο και ενδέχεται κάποια σημεία να είναι ανακριβή. Περιμένουμε να μας ενημερώσουν κάποια στιγμή όσοι τα έζησαν από κοντά. Αυτό το εξάμηνο της ρευστότητας είχε σίγουρα αρνητικό αντίκτυπο στην οικονομία. Αν όμως τελικά οι Ευρωπαίοι υποχωρούσαν, τότε θα ήταν μια μεγάλη επιτυχία και θα άξιζε το κόπο.

Οι ΣΥΡΙΖΑΝΕΛ κατ’ αρχάς εξάντλησαν τον χρόνο των διαπραγματεύσεων για να πετύχουν μια καλή συμφωνία. Η ΕΕ όμως έδειξε σκληρή στάση όπως έκανε και με την Βρετανία. Αφού ο χρόνος εξαντλήθηκε, έπαιξαν το χαρτί του δημοψηφίσματος. Υπήρχαν δυο εκβάσεις και η δεύτερη είχε δύο υποπεριπτώσεις. Σε περίπτωση που έβγαινε το ΝΑΙ, τότε οι ΣΥΡΙΖΑΝΕΛ θα εφάρμοζαν τα Μνημόνια. Θα ήταν αντίθετα με ότι είχαν υποσχεθεί προεκλογικά αλλά αν θα ήταν η απόφαση των ψηφοφόρων δεν θα μπορούσε κανείς να τους κατηγορήσει. Το ΟΧΙ είχε το καλό και το κακό σενάριο. Το καλό ήταν ότι μετά την απόφαση του ελληνικού λαού, η ΕΕ θα υποχωρούσε. Αυτό ήταν το σενάριο που προτιμούσαν περισσότερο από τα τρία και σε αυτό πόνταραν. Δυστυχώς δεν βγήκε το καλό και οι Ευρωπαίοι παρέμειναν αμετακίνητοι στη γραμμή τους. Έτσι δυσκόλεψαν πολύ τα πράγματα για τους ΣΥΡΙΖΑΝΕΛ.

Προσπάθησαν να βρουν στήριξη στο εσωτερικό και δεν τα κατάφεραν. Εδώ θα πρέπει να τονίσουμε ότι αυτοί που οφείλουν να σεβαστούν την απόφαση του ελληνικού λαού είναι οι Έλληνες πολιτικοί. Οι Ευρωπαίοι, οι Αμερικάνοι και οι Ρώσοι πολιτικοί οφείλουν να σεβαστούν τις αποφάσεις των δικών τους λαών όπως έκαναν οι Βρετανοί πολιτικοί. Υπάρχει σοβαρό έλλειμα δημοκρατίας στην Ελλάδα. Η ΝΔ, το Ποτάμι και το ΠΑΣΟΚ έγραψαν στα παλιά τους τα παπούτσια την απόφαση του ελληνικού λαού και έδειξαν πόσο βαθιά αντιδημοκρατικά κόμματα είναι. Σύμφωνα με τη δική τους αντίληψη, οι πολίτες δεν έχουν δικαίωμα να αποφασίζουν για την τύχη τους και τις σημαντικές αποφάσεις μπορεί να τις παίρνει μόνο μια πολιτική ψευτοελίτ. Για αυτή τη στάση περισσότερο βαρύνεται η ΝΔ καθώς ήταν αξιωματική αντιπολίτευση. Ταυτόχρονα ο Γεωργιάδης και κάποιοι άλλοι απειλούσαν τον πρωθυπουργό της χώρας με πολύ βαριές συνέπειες στη περίπτωση που τολμούσε να εφαρμόσει την απόφαση των Ελλήνων πολιτών.

Μετά οι ΣΥΡΙΖΑΝΕΛ προσπάθησαν να βρουν στήριξη στο εξωτερικό. Αυτονόητο είναι ότι δεν θα έβρισκαν στήριξη στις χώρες της ΕΕ. Τότε στις ΗΠΑ ήταν πρόεδρος ο Ομπάμα και υπουργός Εξωτερικών η Κλίντον, ένθερμοι υποστηρικτές της ΕΕ. Δεν ήθελαν να δουν κάποια χώρα να βγαίνει από την ΕΕ ή την Ευρωζώνη. Εάν ήταν πρόεδρος ο Τραμπ, ενδεχομένως να ήταν διαφορετική η εξέλιξη καθώς διάκειται από αδιάφορα έως αρνητικά προς την ΕΕ. Η Ρωσία δεν πρόσφερε βοήθεια ή η βοήθεια δεν ήταν αρκετή. Ας το ψάξουν περισσότερο ο Βελόπουλος και οι άλλοι που χτυπιούνται για τη Ρωσία και να μας πουν τι έγινε. Η Ρωσία είχε την ευκαιρία της και την έχασε. Ενδεχομένως και να μη μπορούσε γιατί είναι στρατιωτική αλλά όχι οικονομική δύναμη. Ακριβώς δεν ξέρουμε ποια ήταν η στάση ΗΠΑ, Ρωσίας, Κίνας. Περιμένουμε να μας τα πουν αυτοί που τα ξέρουν καλά. Πάντως σε κάθε περίπτωση δεν ήταν αρκετή ώστε η κυβέρνηση να τολμήσει να πάει κόντρα στην ΕΕ. Τότε δεν υπήρχε Brexit και ούτε είχαν γίνει σημαντικές ανατροπές στις γαλλικές και ιταλικές εκλογές. Ήταν η πρώτη μεγάλη αντίδραση στην ΕΕ.

Οι Συριζανελ βρέθηκαν σε πολύ δύσκολη θέση. Η αλήθεια είναι ότι με το τρόπο που εξελίχθηκε η κατάσταση, θα ήταν βραχυχρόνια δύσκολα τα πράγματα αν η Ελλάδα πήγαινε κόντρα στην ΕΕ. Αυτό όμως έπρεπε να το είχαν υπολογίσει πριν προκηρύξουν δημοψήφισμα. Οι ΣΥΡΙΖΑΝΕΛ είναι ένοχοι που δεν εφάρμοσαν το ΟΧΙ αλλά με ελαφρυντικά. Σε βάθος χρόνου θα έστρωνε η κατάσταση. Αποφάσισαν λοιπόν να υποχωρήσουν μπροστά στους Ευρωπαίους, να δεχτούν το Μνημόνιο και να πάνε σε εκλογές. Σίγουρα η στάση τους ήταν πολύ καλύτερη από του Σαμαρά και του Βενιζέλου. Τουλάχιστον το προσπάθησαν όσο μπορούσαν και όταν είδαν ότι δεν καταφέρνουν αυτά που υποσχέθηκαν, έκαναν εκλογές. Αυτός πιθανώς να ήταν ο βασικός λόγος που τις κέρδισαν και όχι το ότι δεν είχε περάσει πολύ καιρός από τις προηγούμενες. Ναι μεν και αυτοί τελικά εφάρμοσαν Μνημόνιο αλλά δεν είχαν την ίδια στάση με την ΝΔ και το ΠΑΣΟΚ. Ο Σαμαράς το γύρισε αμαχητί από αντιμνημονιακός σε μνημονιακό, χωρίς να το παλέψει μέχρι εσχάτων και χωρίς να ζητήσει πάλι την έγκριση του ελληνικού λαού όταν δεν τήρησε την υπόσχεση του.

Όλοι οι μνημονιακοί που είναι μόνο το 1/3 των ψηφοφόρων πρέπει να έχουν τεράστια υποχρέωση σε όλους εμάς που αντισταθήκαμε. Να το πω χοντρά για να το καταλάβουν όλοι. Όταν πάνε να σε πηδήξουν, αν καθίσεις ήσυχα και ωραία θα σε πηδήξουν. Εάν αντισταθείς μπορεί και να τη γλυτώσεις. Αυτό είναι για το Σαμαρά που είχε πει το περίφημο «στα τέσσερα». Όταν καθίσεις «στα τέσσερα» είναι σίγουρο ότι θα σε πηδήξουν.

Επειδή όλοι εμείς φωνάξαμε, διαδηλώσαμε, γράψαμε, αντισταθήκαμε με όποιο τρόπο μπορούσαμε, ήταν τα πράγματα λίγο καλύτερα. Εάν δεν υπήρχε αντίδραση, οι υποτιθέμενοι εταίροι θα μας είχαν κάνει αλοιφή, προς γνώση και συμμόρφωση των υπολοίπων λαών. Δεν θα υπήρχε διάκριση μεταξύ αντιμνημονιακών και μνημονιακών, θα έκαναν αλοιφή όλους. Οι μνημονιακοί που από βλακεία, δειλία, τεμπελιά, σύγχυση, ελλιπή ή στρεβλή ενημέρωση δεν αντέδρασαν και κάθισαν ήσυχα και ωραία, θα πρέπει να καταλάβουν ότι σε εμάς που αντιδράσαμε χρωστούν μεγάλη χάρη. Θα πρέπει εμάς να σέβονται και όχι τον κάθε Γεωργιάδη που πανηγύριζε και έλεγε ότι τα Μνημόνια είναι ευλογία. Από τη δική μας προσπάθεια έπεσαν και αυτοί λίγο πιο μαλακά. Το σχοινί το τράβαγαν οι υποτιθέμενοι εταίροι μέχρι εκεί που δεν κινδύνευε να σπάσει. Όταν έβλεπαν ότι πάει να σπάσει, το αμόλαγαν λίγο. Τα Μνημόνια ίσως να τέλειωσαν τυπικά. Ενδεχομένως η ΝΔ μαζί με το ΠΑΣΟΚ να φέρουν και τέταρτο Μνημόνιο. Κάπου προς τα εκεί το πηγαίνουν. Ας ελπίσουμε ότι δεν θα γίνει και ότι το τρίτο ήταν το τελευταίο. Δεν πρέπει να ξεχάσουν ποτέ οι Έλληνες πολίτες, τη στάση που κράτησαν όλοι στα πέτρινα χρόνια των Μνημονίων. Ο ελληνικός λαός πρέπει να ανταμείψει αυτούς που ήταν δίπλα του και να τιμωρήσει αυτούς που ήταν απέναντι του ή σφύριζαν αδιάφορα.