Κανένας αλεξίσφαιρος

Με αφορμή τα όσα διαβάζουμε εδώ, είχα προχθές μαζί με δύο φίλους μια ενδιαφέρουσα συζήτηση. Είχαμε βρεθεί στο σπίτι του ενός και ανάμεσα σε άλλα θέματα, αφιερώσαμε αρκετό χρόνο και σε αυτά. Έχουν αναφερθεί σε διάφορα άρθρα, αντίσταση, συμβόλαια θανάτου, ανατροπή του Καθεστώτος ΕΕ - ΝΤΠ, ένοπλος αγώνας.

Πως θα μπορούσαν να γίνουν όλα αυτά; Να δηλώσω προκαταβολικά πως σαφέστατα είμαστε και οι τρεις εναντίον του Καθεστώτος ΕΕ - ΝΤΠ αλλά ούτε συμμετέχουμε ούτε έχουμε γνώση και ούτε παροτρύνουμε για ένοπλο αγώνα ή ένοπλες επιθέσεις. Όμως έχουμε το δικαίωμα να σχολιάζουμε ιδιωτικά ή δημόσια για το πως θα μπορούσαν να γίνουν όλα αυτά.

Δεν είναι εποχές που ο ένοπλος αγώνας μπορεί να γίνει «παίρνοντας τα βουνά» όπως στην Επανάσταση του ’21 και στην Κατοχή. Υπάρχει η τεχνολογία σήμερα που μπορεί να εντοπίσει μεγάλους στρατούς αντιστασιακών. Μικρές ομάδες όμως μπορούν να κινηθούν στα βουνά και σε άλλες απομακρυσμένες τοποθεσίες και να θέσουν περιοχές υπό τον έλεγχο τους. Επομένως ο ένοπλος αγώνας θα έχει την μορφή χτυπημάτων κατά του εχθρού δηλαδή του Καθεστώτος ΕΕ - ΝΤΠ.

Αναφέρθηκαν λοιπόν σε προηγούμενα άρθρα είκοσι + θανατικές ποινές μετά την ανατροπή του Καθεστώτος και επίσης συμβόλαια θανάτου. Το συμπέρασμα της συζήτησης με τους δύο φίλους είναι πως αυτά θα μπορούσαν να συνδυαστούν. Να επαναλάβω πως ούτε σχεδιάζουμε ούτε έχουμε γνώση ούτε παροτρύνουμε για κάτι τέτοιο. Η άποψη η δική μου και των προχθεσινών συνομιλητών μου είναι πως σε πολύ περισσότερους από είκοσι αξίζει ο θάνατος. 

Αυτό ως τιμωρία για όσα έχουν προκαλέσει στην χώρα και στον λαό της και μακάρι να γίνει με τον νόμιμο τρόπο δηλαδή ύστερα από δίκη. Δηλαδή τα συμβόλαια θανάτου, σε μορφή χτυπημάτων κατά του Καθεστώτος ΕΕ - ΝΤΠ, θα μπορούσαν να είναι κατά αυτών που θα έπρεπε να καταδικαστούν σε θάνατο, με την νόμιμη διαδικασία, μετά από δικαστική απόφαση. Το ερώτημα είναι κατά πόσο αυτό είναι εφικτό επιχειρησιακά.

Τυγχάνει ένας της παρέας, όχι εγώ, λόγω της επαγγελματικής ιδιότητας να γνωρίζει αυτά τα πράγματα. Οποιοδήποτε κτύπημα είναι εφικτό. Ανάλογα με τα άτομα της προστασίας και τα μέσα/οπλισμό που έχουν είναι τα άτομα και τα μέσα/οπλισμός που θα χρειαστούν. Αυτό που μου έκανε εντύπωση και που δεν το ήξερα είναι πως αυτοί που κάνουν το χτύπημα μπορεί να είναι λιγότεροι από αυτούς που προστατεύουν τον στόχο.

Αυτό συμβαίνει επειδή έχουν το πλεονέκτημα του αιφνιδιασμού και μπορούν να επιλέξουν το πότε το πως και το που. Ίσως κάποιοι από αυτούς που έχουν μεγάλη προστασία (σε αριθμό ατόμων και οπλισμό) να μην έχουν αντιληφθεί πως δεν είναι προστατευμένοι, απλά χρειάζονται περισσότεροι και καλύτερα οπλισμένοι για να αντιμετωπίσουν αυτούς που τους προστατεύουν.

Δηλαδή όπως μας εξήγησε ο φίλος που είναι ειδικός, αν κάποιος έχει προστασία τέσσερα άτομα, ίσως και δύο να αρκούν για να επιφέρουν ένα πετυχημένο χτύπημα. Τώρα αν η προστασία περιλαμβάνει δέκα άτομα, τότε σίγουρα δεν αρκούν οι δύο και θα χρειαστούν τουλάχιστον πέντε. Και στις δύο περιπτώσεις βάζω τους μισούς από αυτούς που προστατεύουν και το κάνω ενδεικτικά. 

Δεν υπάρχει κάποιος κανόνας πως χρειάζονται οι μισοί. Μπορεί να χρειάζονται περισσότεροι ή λιγότεροι από τους μισούς, ανάλογα πως θα σχεδιαστεί και θα εκτελεστεί το χτύπημα. Πάντως δεν είναι απαραίτητο να έχουν ίσους ή περισσότερους για ένα πετυχημένο χτύπημα. Αναφέρομαι πάντα στα άτομα που κάνουν το χτύπημα, γιατί μπορεί να υπάρχουν και άλλα άτομα να κάνουν τις παρακολουθήσεις ή να βοηθήσουν στην διαφυγή των όσων θα κάνουν το χτύπημα.

Βέβαια προϋπόθεση είναι και αυτοί που ενεργούν να έχουν κάποια εκπαίδευση και να μην είναι άσχετοι. Αυτό αφορά την επίθεση από κοντά. Αν γίνει από μακριά όπως πχ με ένα ελεύθερο σκοπευτή, μπορεί να αρκεί και ένας μόνο. Το μόνο που χρειάζεται ένας ελεύθερος σκοπευτής είναι να βρει μια «καθαρή βολή». Δηλαδή ένα σημείο για τον στόχο που δεν προστατεύεται από τοίχο ή αλεξίσφαιρα τζάμια και ένα σημείο από όπου θα πυροβολήσει ο σκοπευτής χωρίς να μεσολαβεί κάποιο εμπόδιο.

Όπως μας εξήγησε (ο φίλος που είναι ειδικός) υπάρχουν αλεξίσφαιρα αυτοκίνητα και αλεξίσφαιρα τζάμια αλλά δεν υπάρχουν αλεξίσφαιροι άνθρωποι. Δηλαδή όλοι οι πιθανοί στόχοι, κάποια στιγμή θα βρεθούν σε ανοιχτό χώρο και σίγουρα υπάρχει μια καθαρή βολή, αν το ψάξει κανείς. Μπορεί να συνδυαστεί ελεύθερος σκοπευτής μαζί με κάποιους που θα πλησιάσουν κοντά στον στόχο. Όπως μας εξήγησε ο φίλος μας ειδικός, μια σχετικά μικρή ομάδα ακόμα και στου Μαξίμου μπορεί να επιτεθεί με επιτυχία.

Το ζήτημα πάντα που τίθεται δεν είναι μόνο η επιτυχία εξόντωσης του στόχου αλλά και η επιτυχημένη διαφυγή και η αποφυγή της αποκάλυψης και της σύλληψης. Επίσης όλα πρέπει να εξετάζονται σε ένα ευρύτερο πλαίσιο δηλαδή τι προσπαθεί να πετύχει κανείς με αυτές τις ενέργειες. Δηλαδή δεν πρέπει να αποτελούν μία μεμονωμένη ενέργεια αλλά να εντάσσονται σε ένα σχέδιο που αποβλέπει σε συγκεκριμένους σκοπούς. Αλλιώς ένα πετυχημένο χτύπημα σε ένα Καθεστωτικό στόχο μπορεί να είναι τελείως μάταιο.

Ηλίας