Νοτιοανατολική Ουκρανία
Νοτιοανατολική Ουκρανία
Οι δέκα μεγαλύτερες χώρες της Ευρώπης σε έκταση είναι κατά σειρά σε τετραγωνικά χιλιόμετρα km²: 1) Ρωσία 17,098,246 2) Ουκρανία 603,500 3) Γαλλία 543,940 4) Ισπανία 505,992 5) Σουηδία 450,295 6) Γερμανία 357,114 7) Φιλανδία 338,425 8) Νορβηγία 323,802 9) Πολωνία 312,696 10) Ιταλία 301,339. Η Ουκρανία είναι όσο Πολωνία και Ιταλία μαζί.
Να λάβουμε υπόψη πως ένα μεγάλο μέρος των τριών Σκανδιναβικών χωρών είναι πάγοι και επομένως δύσκολο να αξιοποιηθεί με κάποιο τρόπο. Το ίδιο βέβαια ισχύει και για την Ρωσία αλλά είναι τεράστια χώρα, η μεγαλύτερη σε έκταση στον κόσμο, πάνω από τριάντα φορές (31,5) μεγαλύτερη από την Γαλλία. Η Ουκρανία είναι η μεγαλύτερη καθαρά ευρωπαϊκή χώρα καθώς ένα μεγάλο τμήμα της Ρωσίας βρίσκεται στην Ασία.
Ο Βίκτορ Γιανουκόβιτς διετέλεσε πρωθυπουργός της Ουκρανίας από το Νοέμβριο του 2002 μέχρι τον Ιανουάριο του 2005 και πρόεδρος από το 2010 έως το 2014. Είναι αντιευρωπαϊστής και ρωσόφιλος. To 2004 ξεκίνησε το πρότζεκτ της Ανεξαρτησίας της Νοτιοανατολικής Ουκρανίας. Ενδιαφέρον είναι να δούμε το ποσοστό ψήφων που πήραν οι δύο αντίπαλοι στις εκλογές του 2004. Από τη μία ήταν ο ευρώδουλος Γιούσεκνο και από την άλλη ο ρωσόφιλος, αντιευρωπαϊστής Γιανουκόβιτς.
Φαίνεται καθαρά πως η Ουκρανία είναι μία διαιρεμένη χώρα με το νοτιοανατολικό τμήμα της ρωσόφιλο και την υπόλοιπη χώρα ευρώδουλη. Δεν μπορώ να ξέρω τι σχεδιάζει ο Πούτιν και πιθανώς λίγοι θα το ξέρουν εκτός από τους στενούς του συμβούλους. Σίγουρα όμως θα τον βόλευε (όχι τον ίδιο αλλά την Ρωσία) μια ανεξάρτητη ρωσόφιλη Νοτιοανατολική Ουκρανία. Ρωσόφιλη είναι σίγουρα και επιθυμούν την ανεξαρτησία τους σε μεγάλο ποσοστό όπως φαίνεται από το αποτέλεσμα των εκλογών του 2004. Απλά η ανεξαρτησία δεν έχει ακόμη γίνει.
Έτσι ενώνεται η Ρωσία (μέσω της ρωσόφιλης ανεξάρτητης Νοτιοανατολικής Ουκρανίας) με τα Βαλκάνια, την Μολδαβία και την Ρουμανία και αποκτά όλο το παραθαλάσσιο μέτωπο στη Μαύρη Θάλασσα. Πιστεύω όμως πως το θέμα είναι ευρύτερο από αυτό της Ουκρανίας. Η Ρωσία είχε στην επιρροή της όλη την Ανατολική Ευρώπη, πριν την πτώση του Σιδηρού Παραπετάσματος. Πλέον της έχουν απομείνει ελάχιστες χώρες φιλικά προσκείμενες προς αυτή, στην φυλετικά συγγενή (Σλαβική) Ανατολική Ευρώπη. Μία από αυτές είναι η Λευκορωσία και ίσως μία άλλη η Σερβία.
Οι ΗΠΑ αρχικά έβλεπαν με καλό μάτι της επέκταση της ΕΕ στην Ανατολική Ευρώπη. Διαπίστωσαν όμως πως Γερμανία και Γαλλία έπαιζαν το δικό τους παιχνίδι, με σκοπό όχι μόνο να απωθήσουν την Ρωσία από την Ανατολική Ευρώπη αλλά και τις ΗΠΑ από όλη την Ευρώπη και να μείνουν κυρίαρχες χώρες της Ευρώπης. Το αρχικό σχέδιο της ΕΕ - ΝΤΠ προέβλεπε την δημιουργία άλλων τριών ηπειρωτικών ενώσεων, κάτω από μία Παγκόσμια Σοσιαλιστική Ολιγαρχική Νεοταξική Δικτατορία. Οι άλλες τρεις ενώσεις εκτός της Ευρωπαϊκής θα ήταν η Αμερικανική, η Ασιατική και η Αφρικανική.
Όμως τόσο στην Βρετανία όσο και στις ΗΠΑ υπήρξε μεγάλη αντίδραση. Και σε χώρες όπως Ισπανία, Γαλλία, Ιταλία υπήρξε αντίδραση και μεγάλες εκλογικές ανατροπές αλλά δεν φαίνεται τα κόμματα που αναδείχθηκαν σε Γαλλία και Ιταλία να είναι κατά ΕΕ - ΝΤΠ. Αντίθετα η Βρετανία βρίσκεται ήδη εκτός ΕΕ. Στις ΗΠΑ εξελέγη Πρόεδρος ο Τραμπ, κάποιος εκτός πολιτικού συστήματος που ήταν κατά του σχεδίου ΕΕ - ΝΤΠ.
Η Ρωσία, η Τουρκία και πολλές άλλες χώρες όπως Αυστραλία, Ινδία, Ιαπωνία, Νότιος Κορέα κλπ ήταν επίσης κατά του σχεδίου ΕΕ - ΝΤΠ. Για διαφορετικούς λόγους δεν τις εξυπηρετεί η δημιουργία Ασιατικής Ένωσης όπου η Κίνα θα κυριαρχήσει. Ο Μπάιντεν, η Χάρις, ο Ομπάμα μάλλον ήταν αρχικά υπέρ του σχεδίου ΕΕ - ΝΤΠ. Όμως για μια σειρά λόγων φαίνεται πως αλλάζουν στάση υπέρ μιας εναλλακτικής παγκοσμιοποίησης. Αρχίζουν να αντιλαμβάνονται πως Γαλλία και Γερμανία είχαν σκοπό να απωθήσουν τις ΗΠΑ από την Ευρώπη και να κυριαρχήσουν.
Επίσης υπάρχει μεγάλη αντίδραση στο εσωτερικό των ΗΠΑ κι αν δεν προσαρμοστούν, θα ηττώνται κατά κράτος σε πολλές μελλοντικές εκλογικές αναμετρήσεις. Επιπλέον αλλάζουν στάση πρώην Βρετανοί υπέρμαχοι του σχεδίου ΕΕ - ΝΤΠ όπως ο Τόνι Μπλερ. Με δεδομένη την έξοδο της Βρετανίας από την ΕΕ και την πολύ μικρή πιθανότητα να επανενταχθεί για τουλάχιστον είκοσι χρόνια, βλέπουν πως η αμετάβλητη συνέχιση του σχεδίου ΕΕ - ΝΤΠ θα ήταν ζημιογόνος για την Βρετανία.
Ιάσωνας