Ο δρόμος των Συμμάχων

Ο Μητσοτάκης και ο Σκυλακάκης είναι Φεντεραλιστές δηλαδή θέλουν να εξαφανίσουν την Ελλάδα και τους Έλληνες. Βέβαια δεν τολμούν να το παραδεχτούν μέσα στην ΝΔ. Το Βρετανικό Συντηρητικό Κόμμα εφαρμόζει το Brexit δηλαδή κινείται στην τελείως αντίθετη κατεύθυνση από τον Μητσοτάκη. Ο Μητσοτάκης είναι στην ίδια κατεύθυνση με τον Μακρόν. Το πρόβλημα του είναι ότι παριστάνει τον αμερικανόφιλο και είχε λάβει στήριξη από φιλοαμερικανικά κέντρα, παράγοντες και ΜΜΕ. Βρίσκεται πραγματικά σε αδιέξοδο, κάτι που είχαμε προβλέψει εδώ και χρόνια.

Όλα δείχνουν ότι θα γίνει κάποια πολιτική και οικονομική Συμμαχία μεταξύ Μεγάλης Βρετανίας και ΗΠΑ όπου πιθανότατα θα συμμετέχουν και οι άλλες αγγλόφωνες χώρες, Καναδάς, Αυστραλία, Νέα Ζηλανδία. Θα συμμετέχουν και άλλες χώρες εκτός των αγγλόφωνων.

Βέβαια αυτή η Συμμαχία δεν θα έχει καμία σχέση με την ΕΕ καθώς οι χώρες θα διατηρήσουν την ανεξαρτησία τους. Αυτό ψήφισαν οι Βρετανοί ψηφοφόροι και δεν μπορούν να τους βγάλουν από μία Ένωση και να τους βάλουν σε μία άλλη. Τώρα τι ακριβώς μορφή θα έχει η Συμμαχία δεν μπορούμε να ξέρουμε.

Είπαμε ότι η Ευρωπαϊκή Ομοσπονδία ίσως είναι καλύτερη από διοικητικής και οικονομικής άποψης. Καλύτερη σε σχέση με τι; Σχετικά με την τωρινή κατάσταση στην ΕΕ. Θα μπορούσε να ρωτήσει κανείς. Ε τότε γιατί να μην κάνουμε αυτό; Κατ’ αρχάς είναι πάρα πολύ δύσκολο να γίνει.

Αν γίνει, θα αργήσει πάρα πολύ. Αυτονόητο είναι πως διοικητικά θα είναι καλύτερα σε σχέση με το σημερινή χαοτική γραφειοκρατία της ΕΕ. Δεν είναι καθόλου σίγουρο πως θα είναι καλύτερα οικονομικά για την Ελλάδα. Ακόμα και να είναι καλύτερα σε βάθος χρόνου, θα πάρει δεκαετίες για να γίνει.

Σε σχέση όμως με τον δρόμο των Συμμάχων είναι πολύ χειρότερη εναλλακτική. Ο δρόμος των Συμμάχων είναι γρήγορος, σίγουρος και εύκολος. Επιπλέον έχει ένα πάρα πολύ σημαντικό πλεονέκτημα. Διατηρούμε την χώρα μας, την ανεξαρτησία μας και την κουλτούρα μας. Με την Ομοσπονδία, η Ελλάδα και οι Έλληνες θα χαθούν. Θα δημιουργήσουμε πολύ στενές σχέσεις με την ομογένεια που έχει δύναμη στις αγγλόφωνες χώρες. Θα χρησιμεύσουν για να μεταλαμπαδεύσουν επιστημονική και τεχνολογική γνώση (know how).

Έχουμε δηλαδή δύο δρόμους. Ο ένας είναι ο δρόμος του Άξονα και ο άλλος ο δρόμος των Συμμάχων. Η Ελλάδα στον Β’ Παγκόσμιο Πόλεμο ήταν με τους Συμμάχους. Τώρα βρέθηκε στην μεριά του Άξονα, προς το παρόν τουλάχιστον. Από όλα τα κόμματα της Βουλής κανένα δεν είναι διατεθειμένο να το αλλάξει, με εξαίρεση το ΚΚΕ. Βέβαιοι αυτοί σε καμία περίπτωση δεν θα ακολουθήσουν τον δρόμο των Συμμάχων αλλά του Κομμουνισμού.

Ο δρόμος του Άξονα είναι κουραστικός, δύσκολος, αβέβαιος, αργός, επικίνδυνος. Η Ευρώπη είναι σε παρακμή. Το οικονομικό, επιστημονικό και τεχνολογικό επίπεδο των Συμμάχων είναι πολύ ψηλότερο από αυτό  της Ευρώπης. Με τον δρόμο των Συμμάχων, η Ελλάδα σε λίγα χρόνια θα λύσει τα προβλήματα της και θα αρχίσει η οικονομική σύγκλιση με τους Συμμάχους. Αν συγκρίνει κανείς τους δύο δρόμους είναι όπως η μέρα με την νύχτα.

Για να πάρει όμως η χώρα τον δρόμο των Συμμάχων, πρέπει να το κάνει κάποια κυβέρνηση. Σίγουρα ΣΥΡΙΖΑ - ΚΙΝΑΛ - ΝΔ δεν θέλουν να το κάνουν και κατά πάσα πιθανότητα το ίδιο ισχύει για ΜΕΡΑ 25- Ελληνική Λύση - ΑΝΕΛ. Δεν υφίσταται κάποιο κόμμα αυτή τη στιγμή και άρα πρέπει να δημιουργηθεί.

Αυτός είναι ο σκοπός της δημιουργίας του ευρύτερου νέου σχήματος στην κεντροδεξιά. Να οδηγήσει την χώρα στον δρόμο των Συμμάχων και όχι του Άξονα. Όλοι είναι ευπρόσδεκτοι, αρκεί να στηρίζουν πραγματικά και ειλικρινά τον δρόμο των Συμμάχων και να μην είναι Δούρειοι Ίπποι του Άξονα.

Αυτή είναι η μεγάλη απόφαση που πρέπει να πάρουμε ως Έλληνες. Θα διαλέξουμε τον δρόμο του Άξονα ή τον δρόμο των Συμμάχων; Ο Μεταξάς είπε ΟΧΙ στον Άξονα και διάλεξε τον δρόμο των Συμμάχων. Ο Καραμανλής έκανε μια λανθασμένη κίνηση να μας βάλει στην ΕΕ και ο Σημίτης την έκανε χειρότερη με την συμμετοχή στην Ευρωζώνη. Η Μεγάλη Βρετανία σωστά επέλεξε να μην είναι μέσα στην Ευρωζώνη και ακόμα πιο σωστά επέλεξε το Brexit. Χρειάζεται να γίνει διορθωτική κίνηση στην Ελλάδα η οποία μάλιστα έχει αργήσει.

Όλα τα άλλα ζητήματα ωχριούν μπροστά σε αυτό. Αν θα έχουμε λίγο περισσότερους φόρους ή λίγο λιγότερους, λίγο μεγαλύτερο κράτος ή λίγο μικρότερο δεν είναι τόσο σημαντικά σε σχέση με τον δρόμο που θα πάρουμε.