Που το πάει το Νέο Ποτάμι;

Ο Ερντογάν προσπαθεί να δείξει ότι είναι o ισχυρός παίκτης στην Ανατολική Μεσόγειο. Με το να στείλει δυνάμεις η Γαλλία, του απαντάει ότι διεκδικεί μεγαλύτερο ρόλο. Οι ασκήσεις της Ρωσίας λένε και στους δύο ότι λογαριάζουν χωρίς τον ξενοδόχο. Η Ρωσία περισσότερο δείχνει την παρουσία της, παρά την στήριξη για την Τουρκία. Τώρα βέβαια εάν παίξει ειρηνευτικό ρόλο, σε στρατιωτική επίθεση της Γαλλίας ενάντια στην Τουρκία, έμμεσα θα βοηθήσει την Τουρκία.

Ο Δένδιας συναντήθηκε με τον πρέσβη των ΗΠΑ και του Ισραήλ. Περίπου την ίδια ώρα ξαναβγήκε βελτιωμένη η πολύ καλή διαφημιστική καμπάνια της πρεσβείας των ΗΠΑ «making it happen». Αργότερα ο Γραμματέας του ΝΑΤΟ ανακοίνωσε την έναρξη διαλόγου μεταξύ Ελλάδας - Τουρκίας. Στο ΝΑΤΟ, η μεγαλύτερη στρατιωτική δύναμη και ο μεγαλύτερος χρηματοδότης είναι οι ΗΠΑ. Επομένως υπάρχει μια επιρροή των ΗΠΑ.

Κύκλοι της ελληνικής κυβέρνησης βιάστηκαν να το διαψεύσουν. Παράλληλα υπάρχουν πολλά δημοσιεύματα για αμυντική συνεργασία μεταξύ Ελλάδας και Γαλλίας και αγορά εξοπλισμού. Την επόμενη μέρα ο Μητσοτάκης συναντήθηκε με τον διευθυντή του Επιτροπής Εξωτερικών του Κομμουνιστικού Κόμματος Κίνας.

Ο ανιψιός Καραμανλής είχε ακολουθήσει «πολυδιάστατη εξωτερική πολιτική». Έτσι την είχαν ονομάσει ενώ δε ήταν. Ο ανιψιός Καραμανλής όπως και ο θείος είναι οι πιο πιστοί υπηρέτες του Άξονα. Πρώτα και πάνω από όλα υπηρετούν τον Άξονα και την συμμετοχή της Ελλάδας στην ΕΕ. Δευτερευόντως η κυβέρνηση Καραμανλή είχε αναπτύξει κάποιες σχέσεις με Ρωσία, Κίνα, κλπ.

Αυτή όμως η τακτική είναι δίκοπο μαχαίρι. Το λίγο με όλους δεν συγκινεί κανένα. Γιατί η Ρωσία, οι ΗΠΑ, η Κίνα να ενδιαφερθούν για το πρόβλημα της Ελλάδας με την Τουρκία όταν όλα τα ελληνικά κόμματα, πλην του ΚΚΕ, είναι πιστά σκυλιά του Γερμανογαλλικού Άξονα; Θα έπρεπε επίσης να γνωρίζουν τις στενές σχέσεις της Τουρκίας με την Γερμανία και την δύναμη του τουρκογερμανικού λόμπυ. Η Γερμανία δύσκολα θα πάει τελείως κόντρα στην Τουρκία.

Ο δρόμος της Γαλλίας και της Γερμανίας δεν είναι καινούριος. Τον ακολουθούμε τουλάχιστον από το 1979 και μάλλον από το 1974. Ο Καραμανλής, ο πιο πιστός υπηρέτης του Άξονα, συνωμοτούσε υπέρ του Άξονα το 1942-43 και το σχεδίαζε από το 1955-61. Ο δρόμος του Άξονα είδαμε που μας έβγαλε, στην οικονομική καταστροφή και στην υποδούλωση.

Οι Κινέζοι ενδιαφέρονται να επεκτείνουν τις δραστηριότητες τους στα λιμάνια και σε 5G επικοινωνίες. Στην Μεγάλη Βρετανία και στις ΗΠΑ, η Huawei έχει αποκλειστεί από διάφορες δραστηριότητες. Το ίδιο έχει γίνει με το κινέζικο Tik - Tok. Δηλαδή βλέπουμε μια τάση στους Συμμάχους να αποκλείσουν κινεζικές εταιρείες επικοινωνίας.

Βέβαια το ότι γίνεται μια συνάντηση δεν σημαίνει ότι σκοπός είναι η περαιτέρω προσέγγιση. Μπορεί να κινείται και στην αντίθετη κατεύθυνση. Όμως η ακραία παγκοσμιοποίηση που υπηρετεί ο Μητσοτάκης και όλη σχεδόν η Βουλή εκτός από το ΚΚΕ, εξυπηρετεί τα γερμανικά και τα κινεζικά συμφέροντα. Είναι αντίθετη προς τα συμφέροντα ΗΠΑ, Βρετανίας, Ελλάδας, Ισραήλ και άλλων χωρών.

Ο ελληνικός και ο κινέζικος πολιτισμός είναι από τους αρχαιότερους. Έχουν διαφορές και μία βρίσκεται στον πυρήνα της νοοτροπίας. Ο ελληνικός προτάσσει την ατομικότητα και ο κινέζικος την συλλογικότητα. Βέβαια ο ακραίος ατομικισμός δεν είναι σωστός και καλό είναι να συνυπάρχουν ατομικότητα και συλλογικότητα. Το θέμα είναι που δίνεται η έμφαση. Ο Δυτικός πολιτισμός που βασίζεται στον ελληνικό δίνει έμφαση στην ατομικότητα. Ο Δυτικός πολιτισμός είναι αυτός που έχει τα μεγαλύτερα επιτεύγματα στην επιστήμη, τις τέχνες και τα γράμματα.

Η ατομικότητα συνδέεται με την έννοια της ελευθερίας. Στα απολυταρχικά καθεστώτα, η ατομικότητα και η ελευθερία χάνονται. Η Ελλάδα πλέον δεν αποτελεί σημαντική χώρα παγκόσμια. Η Κίνα όμως είναι η μία υπερδύναμη. Η άλλη υπερδύναμη είναι οι ΗΠΑ που δίνει έμφαση στις από την αρχαία Ελλάδα προερχόμενες αξίες της ατομικότητας και της ελευθερίας. Είναι η συνέχιση της αρχαιοελληνικής σκέψης.

Που το πάει το Νέο Ποτάμι; Κάνει στροφή προς τον δρόμο των Συμμάχων; Κάτι τέτοιο υποδηλώνει η  διαφημιστική καμπάνια της Αμερικανικής πρεσβείας; Συνεχίζει την βλακώδη δήθεν «πολυδιάστατη» εξωτερική πολιτική του Καραμανλή; Μήπως αντί για τον δρόμο των Συμμάχων, παίρνει τον δρόμο της Κίνας, ενάντια στα ελληνικά συμφέροντα, την ελληνική παράδοση και κουλτούρα; Μήπως παριστάνουν ότι παίρνουν τον δρόμο της Κίνας για να εκβιάσουν τους Συμμάχους;

Αυτή η άκρως επαμφοτερίζουσα και αβέβαιη στάση, κάνει επιτακτική την ανάγκη ενός νέου ευρύτερου σχήματος που θα σχετίζεται με τα κεντροδεξιά κόμματα στις Συμμαχικές χώρες.