Προπαγάνδα ΜΜΕ

Ένα τεράστιο θέμα είναι η προπαγάνδα των ΜΜΕ. Ένα μεγάλο μέρος των πολιτών πέφτουν θύματα χωρίς να έχουν καταλάβει τι γίνεται. Ένα επίσης μεγάλο μέρος είναι εξοργισμένοι. Να αρχίσουμε από τα κρατικά. Κρατικές εφημερίδες δεν υπάρχουν (με πολιτικό περιεχόμενο) αλλά υπάρχει κρατική τηλεόραση και κρατικό ραδιόφωνο.

Είναι σωστό αυτά να είναι όργανα προπαγάνδας της εκάστοτε κυβέρνησης από την στιγμή που τα πληρώνουν όλοι οι Έλληνες; Τα τελευταία χρόνια το ποσοστό που παίρνουν οι κυβερνήσεις στις εκλογές, επί του συνόλου των ψηφοφόρων είναι περίπου 20%. Δηλαδή οκτώ στους δέκα δεν έχουν ψηφίσει την κυβέρνηση.

Πληρώνουν τους κρατικούς σταθμούς, ραδιοφωνικούς και τηλεοπτικούς, για να προπαγανδίζουν υπέρ αυτών που ψήφισαν δύο στους δέκα. Τα κρατικά που πληρώνονται από όλους τους Έλληνες φορολογούμενους πρέπει να έχουν πολυφωνία και να εκφράζουν όλες τις απόψεις. Το κανάλι της Βουλής υπάγεται στον Πρόεδρο της Βουλής που ανήκει σχεδόν πάντα στο κυβερνητικό κόμμα. Έτσι έμμεσα ελέγχεται από το κυβερνών κόμμα.

Η έκδοση μιας εφημερίδας δεν είναι τόσο πολυδάπανη όσο η λειτουργία ενός καναλιού. Στις εφημερίδες παρατηρείται στρεβλή πολυφωνία. Στρεβλή διότι γέρνει πολύ υπέρ των απόψεων της Νέας Τάξης με τις Νεοταξικές εφημερίδες μεγάλης κυκλοφορίας. Συνήθως έχουν ανώτερη ποιότητα και η έκδοση τους στοιχίζει πολύ περισσότερο από μια απλή εφημερίδα. Όμως υπάρχουν και εφημερίδες που εκφράζουν διαφορετικές απόψεις από αυτές της Νέας Τάξης.

Σε κάθε περίπτωση, αν είναι διαθέσιμη στα περίπτερα ή στο Διαδίκτυο για την ηλεκτρονική έκδοση, μπορεί να την βρουν οι ενδιαφερόμενοι ενδεχομένως με κάποια προσπάθεια. Στο Διαδίκτυο βρίσκουμε αρκετή πολυφωνία. Εκτός από τις ηλεκτρονικές εφημερίδες, είναι ιστότοποι (websites) και ιστολόγια (blogs) καθώς και λογαριασμοί σε social media. Η πολυφωνία εκφράζεται με δύο τρόπους. Ή παρατηρείται σε ένα μέσο ή το κάθε μέσο έχει την δική του άποψη αλλά όλα τα μέσα συνολικά έχουν πολυφωνία.

Στις εφημερίδες έχουμε σε μικρό βαθμό πολυφωνία και στο διαδίκτυο σε μεγαλύτερο. Εκεί που είναι τεράστια προπαγάνδα είναι στην ραδιοτηλεόραση και ειδικά στα τηλεοπτικά κανάλια. Στην τηλεόραση, όλα τα κανάλια εκφράζουν πάνω κάτω την ίδια άποψη. Αυτά είναι ένα τεράστιο πρόβλημα διότι η τηλεόραση κυρίως διαμορφώνει τις απόψεις ενός μεγάλου τμήματος των τηλεθεατών που τυγχάνει να είναι και ψηφοφόροι. Με αυτό τον τρόπο επηρεάζει τα εκλογικά αποτελέσματα.

Όταν έχουμε μία ιδιωτική εταιρεία, κατά μία άποψη, μπορεί να εκφράζεται μέσα από ένα ιδεολογικό και κομματικό πρίσμα. Καθένας έχει δικαίωμα στην άποψη του. Αυτό δεν είναι πρόβλημα, αν υφίστανται άλλα μέσα που εκφράζουν διαφορετικές απόψεις. Από τα κανάλια όμως έχουν αποκλειστεί όλες οι απόψεις που είναι διαφορετικές από αυτές της Νέας Τάξης.  

Ένα άλλο ζήτημα είναι αν υπάρχουν όρια στο πως μπορεί να εκφράζει ένα μέσο την άποψη του. Μπορεί να παραπλανεί το κοινό του; Μπορεί να εκφράζει απόψεις ενάντιες στα συμφέροντα της χώρας και των πολιτών; Κανονικά το κοινό θα έπρεπε να καταλαβαίνει ότι οι απόψεις είναι ενάντια στα συμφέροντα της χώρας. Αν όμως υφίσταται και παραπλάνηση, τότε μόνο οι πιο «ψαγμένοι» μπορούν να το καταλάβουν.

Οι πολλοί πέφτουν θύματα της εσκεμμένης παραπλάνησης. Κατά μία άποψη που έχουν αρκετοί πολίτες, τα ΜΜΕ και ειδικά τα κανάλια, ελέγχονται από κέντρα που προάγουν τα δικά τους συμφέροντα, ενάντια στα συμφέροντα της χώρας και των πολιτών. Η άποψη όμως αυτή όπως και πολλές άλλες απόψεις έχουν θαφτεί. Μπορεί να την βρει κανείς μόνο στο Ίντερνετ και σε ιδιωτικές συζητήσεις.

Υποτίθεται πως το ΕΣΡ ελέγχει την πολιτική πολυφωνία αλλά όπως είναι προφανέστατο δεν την ελέγχει γιατί το ΕΣΡ το ελέγχουν αυτοί που δεν θέλουν πολυφωνία αλλά προπαγάνδα υπέρ τους. Γενικά οι περισσότερες Ανεξάρτητες Αρχές είναι μία κοροϊδία γιατί μόνο Ανεξάρτητες δεν είναι. Θα έπρεπε να λέγονται Εξαρτημένες Αρχές διότι αυτό πραγματικά είναι. Ένας τρόπος θα ήταν να ελέγχεται το ραδιοτηλεοπτικό τοπίο από μία επιτροπή της Βουλής. Εδώ όμως έχουμε ένα φαύλο κύκλο. Εκλέγονται αυτοί που προβάλλονται περισσότερο από τα κανάλια και αυτοί μετά θα πρέπει να ελέγχουν τα κανάλια από τα οποία εξαρτώνται.

Σε κάθε περίπτωση το πρόβλημα της προπαγάνδας των ΜΜΕ είναι τεράστιο και πρέπει με κάποιο τρόπο να αντιμετωπισθεί. Δεν έχουν όλοι οι ψηφοφόροι την απαιτούμενη κρίση ή την διάθεση να το ψάξουν λίγο περισσότερο κάποια θέμα ή να το εξετάσουν κάπως καλύτερα. Έτσι πέφτουν θύματα της προπαγάνδας των ΜΜΕ και ειδικά των καναλιών που τους κάνουν πλύση εγκεφάλου με απόψεις ενάντια στα συμφέροντα τους.

Ιάκωβος