Συμμαχία αποκλίσεων

Δεν μπορώ να ξέρω τι ακριβώς έχει συμβεί στην υπόθεση της δωδεκάχρονης στον Κολωνό. Τα κανάλια έχουν μπερδέψει την αποπλάνηση με τον βιασμό. Ίσως να το κάνουν εσκεμμένα καθώς οι προβλεπόμενες ποινές για αποπλάνηση είναι αρκετά χαμηλότερες. Λένε συνεχώς πως μια κοπέλα σε αυτή την ηλικία δεν μπορεί να συναινέσει.

Για αυτό λέγεται αποπλάνηση ανηλίκου διότι ο νόμος θεωρεί πως σε αυτή την ηλικία μπορεί να παρασυρθεί από έναν ενήλικο δηλαδή ο/η ενήλικος να την πείσει με κάποιο τρόπο στην ερωτική πράξη. Αυτό όμως δεν είναι βιασμός αλλά αποπλάνηση. Βιασμός είναι δια της βίας ενώ αποπλάνηση να την πείσει με κάποιο τρόπο.

Στην Ελλάδα συνήθως είναι άντρες αυτοί που παρασύρουν ανήλικα κορίτσια και αγόρια. Στο εξωτερικό όμως είχαμε περιπτώσεις που δασκάλες αποπλάνησαν ανήλικους μαθητές. Το αστείο της υπόθεσης είναι πως όλοι αυτοί που έχουν ξεσηκωθεί, είναι οι υποκριτές Φαρισαίοι που στηρίζουν την συμμαχία των σεξουαλικών ιδιαιτεροτήτων ή αλλιώς έκφυλη συμμαχία. Έχει δημιουργηθεί μια έκφυλη συμμαχία δηλαδή μεταξύ όλων των μη συνηθισμένων ή ιδιαίτερων σεξουαλικών συμπεριφορών.

Δεν ξέρω τι άλλο όρο να χρησιμοποιήσω καθώς οι όροι ανωμαλία, διαστροφή, μη φυσιολογικό δεν είναι αποδεκτοί. Έχει χρησιμοποιηθεί και ο όρος σεξουαλική απόκλιση (sexual deviation). Οι περισσότεροι αριθμητικά μάλλον είναι ομοφυλόφιλοι αλλά αν προσθέσουμε όλες τις άλλες σεξουαλικές ιδιαιτερότητες μαζί πιθανώς να είναι πολύ περισσότεροι από τους ομοφυλόφιλους. Για αυτό και έχουν δημιουργήσει την συμμαχία ώστε να ενδυναμωθούν. Κάποιες από αυτές τις ιδιαιτερότητες είναι φετιχισμός, σαδομαζοχισμός, ουρολαγνία, κοπρολαγνία, νεκροφιλία, κτηνοβασία, παιδεραστία.

 Δεν είναι σαφές που βρίσκεται η διαχωριστική γραμμή μεταξύ του συνηθισμένου και της ιδιαιτερότητας ή απόκλισης. Μπορεί πχ ήπιες σαδομαζοχιστικές πρακτικές όπως το δέσιμο να μην θεωρούνται απόκλιση. Σίγουρα δεν έχουν την ίδια βαρύτητα για αυτούς που τα κατακρίνουν ο φετιχισμός με την παιδεραστία ή την κτηνοβασία. Θα πει κανείς πως δεν είναι το ίδιο η ομοφυλοφιλία με την παιδεραστία.

Το ένα είναι νόμιμο και το άλλο είναι παράνομο. Όμως η ομοφυλοφιλία είναι παράνομη σε 75 χώρες όπου ζει το 40% του πληθυσμού του πλανήτη. Ήταν παράνομη σε όλες τις χώρες μέχρι που νομιμοποιήθηκε: Ελβετία 1942, Σουηδία 1944, Ελλάδα 1951, Βρετανία 1967, Φιλανδία - Αυστρία 1971, Νορβηγία 1972, Ισπανία 1978, Γαλλία – Πορτογαλία 1982, Ρωσία 1993, Γερμανία 1994, Κύπρος 1998, Ρουμανία 2001. Στις ΗΠΑ, πρώτο το Ιλινόις το 1962, έκανε νόμιμη την ομοφυλοφιλία.

Ακολούθησαν σταδιακά και άλλες πολιτείες. Το 2003 είχαν μείνει 14 πολιτείες όπου ήταν παράνομη, ανάμεσα τους και κάποιες «προοδευτικές» όπως Μασαχουσέτη και Μινεζότα. Επίσης ήταν το Μαίρυλαντ όπου διαμένει η πλειονότητα όσων δουλεύουν στην πρωτεύουσα Ουάσινγκτον. Με την απόφαση του Ανωτάτου Δικαστηρίου Laurence v. Texas του 2003, οι νόμοι κατά της ομοφυλοφιλίας ακυρώθηκαν. Δηλαδή μέχρι το 2003 σε ένα καθόλου ευκαταφόρνητο τμήμα των ΗΠΑ, η ομοφυλοφιλία ήταν παράνομη.

Αυτά και άλλες νομοθετικές ρυθμίσεις τις κατάφερε η κοινότητα LGBT με προσπάθεια και αγώνες. Με την ίδια λογική, μπορούν και οι παιδεραστές ή οι κτηνοβάτες να καταφέρουν κάποια πράγματα. Δηλαδή θα γίνει η παιδοφιλία νόμιμη; Μπορεί να μην γίνει νόμιμη αλλά να κατεβάζουν σταδιακά το όριο ηλικίας. Σε Γερμανία, Αυστρία, Ιταλία, Πορτογαλία είναι δεκατέσσαρα χρόνια η ηλικία της νόμιμης σεξουαλικής συναίνεσης. Είναι μόνο δύο χρόνια διαφορά από την ηλικία της δωδεκάχρονης. Δεν αποκλείεται με αγώνες και προσπάθεια να το κατεβάσουν στα δώδεκα.

Στις υπόλοιπες ευρωπαϊκές χώρες είναι μεταξύ δεκατεσσάρων και δεκαεφτά ενώ στις ΗΠΑ διαφέρει ανάλογα με την πολιτεία. Κυμαίνεται από δεκαπέντε μέχρι δεκαοκτώ με τον μέσο όρο να είναι στα δεκαέξι. Στην Ελλάδα, η ηλικία κάτω από την οποία θεωρείται αποπλάνηση είναι τα δεκαπέντε έτη. Υπάρχει άλλη ποινική μεταχείριση, πιο σκληρή, αν είναι κάτω των δώδεκα. Αν είναι μια σχέση εμπιστοσύνης όπως δασκάλου – μαθητή, τότε η ηλικία της αποπλάνησης είναι δεκαεφτά. Αν συνευρεθούν ερωτικά δύο ανήλικοι, τότε δεν υπάρχει έγκλημα.

Δηλαδή αν ένας πενηνταπεντάχρονος συνευρεθεί ερωτικά, με την συμφωνία της, με μια κοπέλα δεκαπέντε χρονών και μιας ημέρας, είναι νόμιμο. Αν όμως ένας νεαρός δεκαοκτώ χρονών και μιας μέρας συνευρεθεί ερωτικά με μια κοπέλα δεκαπέντε χρονών παρά μίας ημέρας, τότε θεωρείται αποπλάνηση ανηλίκου. Οι νόμοι σωστά λαμβάνουν υπόψη και την διαφορά ηλικίας, τοποθετώντας την στα τρία έτη. Για αυτό αν το αγόρι είναι από δεκαπέντε μέχρι δεκαοκτώ ετών, παρόλο που σεξουαλικά θεωρείται ενήλικο, δεν υπάρχει αποπλάνηση στην περίπτωση που η κοπέλα είναι κάτω των δεκαπέντε, εφόσον η διαφορά ηλικίας είναι τρία έτη. 

Νομίζω πως η ηλικία όπου δεν υπάρχει κανένα νομικό πρόβλημα θα έπρεπε να είναι τα δεκαεφτά ή τα δεκαοκτώ. Μεταξύ δεκαπέντε και δεκαεφτά ή δεκαοκτώ θα πρέπει να εξετάζεται κατά περίπτωση. Μερικές κοπέλες ξεκινούν σοβαρές σχέσεις σε αυτή την ηλικία που μπορεί να καταλήξουν σε γάμο. Σίγουρα θα πρέπει να εξετάζεται και η διαφορά ηλικίας. Τα τρία χρόνια δεν είναι αρκετά, θα έπρεπε να είναι περισσότερα πχ εφτά. Μια κοπέλα δεκαέξι χρονών μπορεί να κάνει σχέση με κάποιο αγόρι είκοσι χρονών. Δηλαδή κάτω των δεκαπέντε να θεωρείται ανήλικη και μεταξύ δεκαπέντε και δεκαεπτά ή δεκαοκτώ να μπορεί να συναινέσει σε ερωτική πράξη, με έναν (σεξουαλικά) ενήλικο άντρα, κάτω από προϋποθέσεις.

Πέτρος