Αγεφύρωτα χάσματα;

Στο προηγούμενο άρθρο μου «Διαλύεται η Νέα Δημοκρατία» έγραψα πως Πατούλης και Καραμανλής είναι ομοφυλόφιλοι. Δεν είναι οι μόνοι στην Νέα Δημοκρατία. Είναι πάρα πολλοί. Οι Καραμανλικοί μέσω Πατούλη έχουν προσεγγίσει τον κύκλο Τραμπ. Οι περισσότεροι Ρεπουμπλικάνοι που εναντιώθηκαν στον Τραμπ ήταν ομοφυλόφιλοι ή παιδεραστές. Αυτό παύει να είναι σύμπτωση και γίνεται οργανωμένο σχέδιο. Δικαιολογημένα είναι επιφυλακτικοί με τους ομοφυλόφιλους και σίγουρα κατά των παιδεραστών.

Υπάρχουν φήμες ομοφυλοφιλίας ακόμη τουλάχιστον για Μητσοτάκη, Χατζηδάκη, Σαμαρά, Αβραμόπουλο, Βορίδη, Κεφαλογιάννη, Κακλαμάνη, Σπηλιωτόπουλο, Ρουσόπουλου. Διαφέρει ο βαθμός βεβαιότητας και η αναλογία σχέσεων με γυναίκες. Για κάποιους είναι σχεδόν βέβαιο και πηγαίνουν ελάχιστα ή καθόλου με γυναίκες. Για άλλους υπάρχει αβεβαιότητα και πηγαίνουν περισσότερο με γυναίκες. Αν πράγματι ο ιδρυτής ήταν ομοφυλόφιλος όπως έντονα φημολογείται, τότε έχει εξήγηση ότι στο κόμμα του μαζεύτηκαν όλοι οι ομοφυλόφιλοι.

Δεν είναι δικαίωμα κάποιου ανθρώπου να είναι ομοφυλόφιλος; Μα και βέβαια είναι δικαίωμα του αλλά ο πολιτικός πρέπει να είναι ειλικρινής απέναντι στους ψηφοφόρους του. Πρέπει να θέτει και αυτό στην κρίση τους. Αν το δηλώσουν ανοιχτά όλοι οι ομοφυλόφιλοι της Νέας Δημοκρατίας και οι ψηφοφόροι τους ψηφίσουν, δεν υπάρχει κανένα πρόβλημα. Το ίδιο να κάνουν όλοι οι χρήστες ναρκωτικών (κυρίως κόκας) που είναι πολλοί. Είναι επίσης δικαίωμα του πολιτικού να είναι φεντεραλιστής. Ο Μητσοτάκης είναι μεγάλος υποκριτής δηλαδή πολιτικός απατεώνας. Ενώ είναι φεντεραλιστής παριστάνει ότι δεν είναι. Το πρόβλημα είναι η υποκρισία και η εξαπάτηση, όχι αν είναι κανείς ομοφυλόφιλος ή φεντεραλιστής.

Επίσης έγραψα πως φημολογείται ότι υπάρχει λυκοφιλία μεταξύ γνήσιων πατριωτών ευρωσκεπτικιστών - αντιευρωπαϊστών και ψευτοπατριωτών, ευρώδουλων, γαλλόφιλων, καραμανλικών. Σκοπός είναι να ξεφορτωθούν τους εξωκομματικούς (Γεωργιάδη, Χρυσοχοΐδη, Μενδώνη, Θεοχάρη) και να τους αντικαταστήσουν με άλλους. Χρειάζεται να δοθεί η πρέπουσα ερμηνεία στο φημολογείται και τη λυκοφιλία. Το φημολογείται έχει δύο ενδεχόμενα: α) είναι αλήθεια β) είναι ανυπόστατη φήμη. Ίσως να υπάρχει και τρίτη εναλλακτική, το demi ή ενδιάμεσο. Δηλαδή να γίνεται κάποια προσέγγιση για να βρεθούν κάποια σημεία συμφωνίας αλλά να είναι αμφίβολο το αποτέλεσμα. Ακούγεται ότι τουλάχιστον ως προς το ξεφόρτωμα των εξωκομματικών υπάρχει συμφωνία.

Επιπλέον η λυκοφιλία είναι πολύ διαφορετική από την φιλία. Δύο ορισμοί της λυκοφιλίας είναι: α) φιλία στην οποία και τα δύο μέρη κοιτάζουν πρώτα το συμφέρον τους, επομένως είναι εύκολο να διαλυθεί β) ψεύτικη και προσποιητή φιλία. Επομένως αν υπάρχει προσέγγιση, κάτι που δεν είναι βέβαιο, μπορεί ανά πάσα στιγμή να διαλυθεί. Ανάμεσα στα δύο στρατόπεδα υπάρχει μεγάλο χάσμα. Οι ευρωσκεπτικιστές-αντιευρωπαϊστές θεωρούν τον Καραμανλή και κατ’ επέκταση τους καραμανλικούς ή πολιτικούς μεγαλοαπατεώνες και προδότες ή πανηλίθιους, ένα από τα δύο. Το γεγονός ότι κρύβουν την ομοφυλοφιλία τους (όσοι είναι) από τους συντηρητικούς ψηφοφόρους, κάνει πιο πιθανό το πρώτο παρά το δεύτερο.  

Κάποιοι από τους καραμανλικούς παριστάνουν τους ευρωσκεπτικιστές. Η Νέα Δημοκρατία επί Καραμανλή αλλά και τώρα δεν ήταν καν στα ευρωπαϊκά γκρουπ των ευρωσκεπτικιστών α) ECR με τους Συντηρητικούς της Βρετανίας β) EFD με τον Φάρατζ γ) Identity and Democracy με την Λεπέν όπως ΛΑΟΣ, ΑΝΕΛ, Ελληνική Λύση, Νέα Δεξιά. Ο Καραμανλής αποτελεί τεράστιο πρόβλημα για την Ελλάδα. Είναι παγιδευμένος σε μια λανθασμένη στρατηγική επιλογή του θείου του από την οποία δεν μπορεί να ξεφύγει. Προσπαθεί να παραστήσει τον πατριώτη αλλά πατριωτισμός και ευρωπαϊκή πορεία δεν πηγαίνουν μαζί καθώς η ευρωπαϊκή πορεία οδήγησε στην υποδούλωση και στην οικονομική καταστροφή.

Οι διαφορές μεταξύ αληθινών ευρωσκεπτικιστών και αντιευρωπαϊστών είναι μικρές. Ο διαχρονικός ευρωσκεπτικισμός είναι χωρίς ουσία. Όταν η ΕΕ δεν αποκτά την επιθυμητή μορφή που θέλει ο ευρωσκεπτικιστής μέσα σε εύλογο χρονικό διάστημα, τότε η μόνη εναλλακτική είναι η έξοδος. Οι ευρωσκεπτικιστές είναι απλά λίγο πιο υπομονετικοί από τους αντιευρωπαϊστές. Αλλιώς είναι ευρώδουλοι, υποκριτές, λαγοί της Νέας Τάξης που παριστάνουν τους ευρωσκεπτικιστές για να συγκρατήσουν την αντίδραση ενάντια στην ΕΕ εντός των τειχών.

Επίσης έγραψα ότι ένα σενάριο είναι η δημιουργία τριών (η περισσότερων) κομμάτων στη κεντροδεξιά που θα συνεννοούνται προεκλογικά και θα δημιουργούν συμμαχία κομμάτων όπως στην Ιταλία. Δεν σημαίνει ότι είναι το μοναδικό σενάριο ούτε πως αυτό το σενάριο θα γίνει. Στο θέμα της Ευρωπαϊκής Ένωσης η συνεννόηση θα είναι πολύ δύσκολη καθώς έχουμε τρεις τάσεις: α) οι ευρωσκεπτικιστές - αντιευρωπαϊστές είναι υπέρ της εξόδου β) οι Μητσοτακικοί είναι υπέρ της Ομοσπονδίας και γ) οι καραμανλικοί κατά της εξόδου αλλά και κατά της Ομοσπονδίας.

Η προεκλογική συμμαχία χρειάζεται μόνο για να εξασφαλίσει το μπόνους του πρώτου κόμματος. Αν επικρατήσει απλή αναλογική, τότε αντί για προεκλογική συμμαχία κομμάτων μπορεί να γίνει μετεκλογική συγκυβέρνηση κομμάτων. Αυτό θα είναι πολύ καλύτερο γιατί το κάθε κόμμα θα μπορέσει να αποτυπώσει την δύναμη του στη κάλπη, κάτι που δεν γίνεται στην προεκλογική συμμαχία. Σε κάθε περίπτωση, πίσω από την ψεύτικη επιφάνεια, υπάρχουν μεγάλα χάσματα στην Νέα Δημοκρατία και στην κεντροδεξιά γενικότερα που πιθανώς να είναι αγεφύρωτα. Τώρα κάπως ισορροπούν με μια ισορροπία τρόμου που μπορεί ανά πάσα στιγμή, με οποιοδήποτε τρόπο να διαταραχτεί.

Ζήσης