Αντί-ΝΤΠ στην Γαλλία

Όλα τα πράγματα πρέπει να τα βλέπουμε υπό το πρίσμα του δίπολου ΕΕ-ΝΤΠ από την μία και αντί-ΝΤΠ από την άλλη. Επίσης υπάρχει και μία άλλη διάσταση που είναι δευτερεύουσα, αυτή της κεντροαριστεράς- κεντροδεξιάς και αφορά κυρίως τα κόμματα εξουσίας. Τόσο η ΝΤΠ όσο και η αντί-ΝΤΠ βρίσκονται σε μεγάλο τμήμα του ιδεολογικού φάσματος.

Η ΝΤΠ φαίνεται να είναι πιο ισχυρή σε κεντροαριστερά - κέντρο ενώ η αντί - ΝΤΠ σε κεντροδεξιά - δεξιά, το αριστερό τμήμα της σοσιαλδημοκρατίας και την αριστερά. Όπως έχει εξηγηθεί κάποιοι είναι ξεκάθαρα στο ένα ή στο άλλο στρατόπεδο ενώ για άλλους είναι συγκεχυμένο που ακριβώς βρίσκονται.

Πούτιν, Τραμπ, Όρμπαν, Λεπέν, Σαλβίνι, Μελόνι, Μπολσονάρο κλπ δεν είναι με την ΝΤΠ. Αυτό δεν σημαίνει πως συμφωνούν σε όλα μεταξύ τους ή ό,τι υποστηρίζουν τις ρωσικές στρατιωτικές επιχειρήσεις στην Ουκρανία. Βέβαια οι θέσεις τους είναι κάπως παραπλήσιες και δεν εναντιώνονται τόσο πολύ όσο οι Νεοταξίτες στις ρωσικές ενέργειες στην Ουκρανία.  

Μακρόν, Σολτς, Μητσοτάκης, Ζελένσκι είναι ΝΤΠ. Ο Τζόνσον μάλλον δεν είναι ΝΤΠ αλλά δεν είναι σίγουρο. Ο Μπάιντεν μάλλον ήταν ΝΤΠ αλλά ίσως να έχει κάπως διαφοροποιηθεί. Ο Όρμπαν είχε σημαντική άνοδο στις ουγγρικές εκλογές. Επίσης η Λεπέν ανεβαίνει συνεχώς εντυπωσιακά στις σφυγμομετρήσεις ενώ ο Μακρόν συνεχώς πέφτει εξίσου εντυπωσιακά.

Μιας και ανέφερα την Γαλλία που έχει σύντομα εκλογές, ο αριστερός Μελανσόν δεν είναι ΝΤΠ και οι δημοσκοπήσεις τον δείχνουν τρίτο και με διαφορά από τον τέταρτο, με εντυπωσιακή άνοδο. Μακρόν, Πεκρέζ, Ζεμούρ πέφτουν ενώ Λεπέν, Μελανσόν ανεβαίνουν. Η αντί-ΝΤΠ έχει άνοδο. Η άνοδος της αντί-ΝΤΠ δηλαδή Λεπέν - Μελανσόν και η πτώση του Νεοταξίτη Μακρόν δεν είναι απλώς εντυπωσιακή αλλά κάτι παραπάνω.

Αν δει κανείς τα γραφήματα, είναι σχεδόν κατοκόρυφη. Παρόλο που ακόμα δείχνουν μια διαφορά ασφαλείας για τον Μακρόν στον Β’ γύρο, δεν αποκλείεται να γίνει η έκπληξη και τελικά να κερδίσει τις εκλογές η Λεπέν, αν συνεχιστεί αυτή η τάση. Δηλαδή αν το γράφημα συνεχίσει στο ίδιο μοτίβο μέχρι τις εκλογές, τότε η Λεπέν σίγουρα θα κερδίσει. Αν αλλάξει η τάση, τότε εξαρτάται από το πως και πόσο θα αλλάξει.

Σε Ιταλία και Γαλλία, τα κεντροδεξιά κόμματα εξουσίας κινούνται μεταξύ ευρωσκεπτικισμού και αντιευρωπαϊσμού. Ο Μελανσόν είναι αντί-ΝΤΠ αλλά δεν είναι κόμμα εξουσίας. Αντίθετα το κόμμα της Λεπέν είναι κόμμα εξουσίας, παρόλο που ήταν δύσκολο μέχρι πρότινος να βρεθεί στην εξουσία. Τα τελευταία χρόνια, τα δύο κόμματα εξουσίας της Γαλλίας είναι του Μακρόν και της Λεπέν. Παλαιότερα ήταν οι σοσιολδημοκράτες και το Γκωλικό UMP που μετονομάστηκε σε Ρεπουμπλικάνοι.

Στην Γερμανία, ο σοσιαλδημοκράτης Πρόεδρος Στάινμάιερ, δήλωσε πως ήταν λάθος του που δεν υποστήριξε την είσοδο της Ουκρανίας στο ΝΑΤΟ το 2008. Αντίθετα η κεντροδεξιά Μέρκελ, ευχήθηκε να τελειώσει ο πόλεμος όσο το δυνατό γρηγορότερα αλλά υποστήριξε την απόφαση της να εναντιωθεί στην συμμετοχή της Ουκρανίας στο ΝΑΤΟ. Η Μέρκελ βέβαια είναι φιλικά διακείμενη προς την ΕΕ αλλά δεν συμβαίνει το ίδιο με τα κεντροδεξιά κόμματα εξουσίας Γαλλίας και Ιταλίας. Ενώ λοιπόν τόσο η ΝΤΠ όσο και η αντί-ΝΤΠ βρίσκεται σε μεγάλο ιδεολογικό φάσμα, όσον αφορά τα κόμματα εξουσίας, η αντί-ΝΤΠ είναι πιο ισχυρή στην κεντροδεξιά ενώ η ΝΤΠ στην κεντροαριστερά.

Όποιος έχει αντιληφθεί τι πραγματικά είναι η ΝΤΠ και τι σκοπούς έχει, δεν μπορεί παρά να είναι με την αντί-ΝΤΠ. Κατά ένα παράξενο τρόπο, κάποιοι από αυτούς που βρίσκονται στην αριστερά και στο αριστερό τμήμα της σοσιαλδημοκρατίας και είναι αντίθετοι με την ΝΤΠ, ίσως να προτιμήσουν ένα κεντροδεξιό αντινεοταξικό παρά ένα κεντροαριστερό νεοταξικό κόμμα εξουσίας ώστε να βγάλει την χώρα από τον δρόμο της Νέας Τάξης. Αυτό μπορεί να είναι μη ψήφος στο νεοταξικό ή ακόμη και ψήφος στο αντινεοταξικό.

Ο Χίτλερ και ο Μουσολίνι ήταν δικτάτορες. Δικτάτορας ήταν επίσης και ο Στάλιν, κατά μία άποψη λίγο καλύτερος από τους άλλους δύο. Ο Στάλιν έκανε άσχημα πράγματα. Θα ήταν τελείως άτοπο και άκαιρο, να κατηγορεί κάποιος μη προδότης Έλληνας τον Στάλιν, στην περίοδο του Β’ Παγκοσμίου Πολέμου. Ο Στάλιν πολέμησε εναντίον του Χίτλερ και του Μουσολίνι και ήταν με το μέρος μας. Ο Χίτλερ και ο Μουσολίνι προσπάθησαν να μας καταλάβουν και στο τέλος το πέτυχαν. Ο Στάλιν δεν προσπάθησε να μας καταλάβει.

Ναι μεν έκανε άσχημα πράγματα αλλά η συμβολή του ήταν πολύ σημαντική στην ήττα των Χιτλερικών και των Μουσολινικών. Χωρίς τον Στάλιν και τους Σοβιετικούς είναι αμφίβολο αν τελικά ο Χίτλερ θα έχανε τον πόλεμο. Βέβαια αμφίβολο είναι επίσης τι θα γινόταν χωρίς την εμπλοκή Βρετανίας και ΗΠΑ. Ο Πούτιν δεν είναι σίγουρα ο πιο δημοκρατικός ηγέτης του κόσμου αλλά είναι αντί-ΝΤΠ. Βέβαια δυστυχώς δεν υπάρχουν πουθενά πλέον δημοκρατικοί ηγέτες. Απλά μερικοί όπως ο Μητσοτάκης παριστάνουν τους δημοκρατικούς ενώ κάτω από την επιφάνεια υπάρχει αυταρχισμός, απολυταρχία και δικτατορία.

Γιώργος