Δύση και παρά Δύση
Δύση και παρά-Δύση
Έχουμε μία κατηγορία χωρών που είναι αναμφισβήτητα Δύση. Αυτές είναι ΗΠΑ, Καναδάς, Αυστραλία, Νέα Ζηλανδία και οι οικονομικά αναπτυγμένες χώρες της Ευρώπης. Μετά έχουμε μία άλλη κατηγορία την παρά - Δύση με υποκατηγορίες. Στην πρώτη υποκατηγορία είναι οι λιγότερο αναπτυγμένες χώρες της Ευρώπης. Είναι οι περισσότερες Βαλκανικές χώρες, Ουκρανία και Λευκορωσία.
Η Ελλάδα, έτσι όπως την κατάντησαν ΝΤΠ - ΕΕ, Νέα Δημοκρατία και ΠΑΣΟΚ βρίσκεται (σε κατά κεφαλή εισόδημα) κάτω από Ουγγαρία, Σλοβακία, Ρουμανία, Τουρκία και λίγο πάνω από Ρωσία και Κροατία. Που είναι η διαχωριστική γραμμή μεταξύ Δύσης και παρά - Δύσης είναι ένα ερώτημα. Ίσως να μπορούμε να βάλουμε και μία άλλη κατηγορία μεταξύ των πλούσιων χωρών της Δύσης και των φτωχότερων της Ευρώπης.
Μία δεύτερη υποκατηγορία (της παρά - Δύσης) είναι οι χώρες της Λατινικής Αμερικής, Κεντρικής και Νότιας. Εδώ έχουμε διαβάθμιση ως προς το κατά κεφαλή εισόδημα. Η πιο πλούσια χώρα και με διαφορά είναι οι Μπαχάμες (βρετανική επιρροή και αφρικανική καταγωγή κατοίκων). Από τις μεγάλες χώρες, στις ψηλότερες θέσεις είναι Ουρουγουάη, Παναμάς, Χιλή και στις χαμηλότερες (φτωχότερες) Νικαράγουα και Βενεζουέλα. Το χαρακτηριστικό των χωρών της Λατινικής Αμερικής είναι πως έχουν ισπανική κουλτούρα και νοοτροπία. Στην περίπτωση της Βραζιλίας είναι πορτογαλική. Η Αργεντινή έχει και βρετανικές επιρροές.
Οι χώρες της Κεντρικής και της Νότιας Αμερικής δεν θεωρούνται Δυτικές και φυλετικά δεν είναι καθαρά Ευρωπαίοι αλλά η κουλτούρα και η νοοτροπία τους είναι σε μεγάλο βαθμό ισπανική. Σε αυτές τις χώρες έγινε επιμειξία κυρίως Ισπανών και Ινδιάνων. Κάποιες έχουν μικρά ποσοστά Ινδιάνων και άλλες μεγάλα. Για αυτό σε άλλες χώρες οι περισσότεροι κάτοικοι μοιάζουν με Ευρωπαίοι ενώ σε άλλες με Ινδιάνοι. Αυτό αφορά το φυλετικό.
Επομένως ενώ δεν είναι Δύση και καθαρά Ευρωπαίοι, είναι πιο κοντά στην Δύση από τους Άραβες, τους Αφρικάνους και τους Ασιάτες. Οι Κουβανικής καταγωγής Αμερικάνοι θεωρούνται Λατίνοι. Κουβανικής καταγωγής είναι ο φιλέλληνας Μενέντεζ και ο δεύτερος των Ρεπουμπλικάνων στις προκριματικές εκλογές του 2016, Τεντ Κρουζ. Ο Τραμπ είχε μεγάλη διαφορά από τον Κρουζ αλλά και αυτός επίσης από τον τρίτο (45 - 25 - 14) και τους υπόλοιπους. Αν και ξεκίνησαν άσχημα, πλέον έχουν άριστες σχέσεις και συνεργάζονται στενά.
Μία αραβική χώρα που μπορεί να θεωρηθεί κοντά στην Δύση είναι τα ΗΑΕ καθώς διαμένουν και εργάζονται πολλοί Δυτικοί. Επίσης το Ισραήλ βρίσκεται κοντά στην Δύση γιατί οι κάτοικοι προέρχονται από την Ευρώπη και τις ΗΠΑ. Μετά είναι μία κατηγορία χωρών, διάσπαρτη στην Υφήλιο που έχουν σημαντικές επιρροές Δύσης. Παραδείγματα είναι η Νότιος Αφρική, το Χονγκ Κονγκ. Η Ιαπωνία έχει επιρροές Δύσης επειδή επιδίωξαν να εισάγουν διάφορα συστήματα ή τρόπους επίτευξης από την Δύση καθώς τα θεωρούσαν πιο αποτελεσματικά.
Η Ρωσία δεν μπορεί να θεωρηθεί καθαρά Δυτική χώρα, παρόλο που το μεγαλύτερο μέρος του πληθυσμού της μένει στην Ανατολική Ευρώπη και είναι Σλαβικής καταγωγής όπως οι περισσότεροι Ανατολικοευρωπαίοι. Περισσότερο μπορεί να θεωρηθεί παρά - Δύση και μία γέφυρα μεταξύ Ανατολής και Δύσης. Η Ρωσία δεν μπορεί να ηγηθεί της Δύσης αλλά μπορεί να παίξει σημαντικό ρόλο στην περιοχή της Ανατολικής Ευρώπης και της Κεντρικής Ασίας. Κάτι παρόμοιο ισχύει και με την Τουρκία. Μπορεί να θεωρηθεί γέφυρα και να παίξει κάποιο ρόλο στην περιοχή γύρω της.
Επομένως ΗΠΑ και αγγλόφωνες χώρες ηγούνται σε ένα πρώτο επίπεδο της Δύσης και σε ένα δεύτερο της παρά - Δύσης. Ναι μεν θα ηγηθούν οι ΗΠΑ με τις αγγλόφωνες χώρες (Βρετανία, Καναδάς, Αυστραλία, Νέα Ζηλανδία) της Δύσης αλλά εμείς θα διατηρήσουμε την πολιτισμική ταυτότητα μας και πάνω από όλα την ανεξαρτησία μας. Αυτό θα συμβεί και σε άλλες χώρες. Να πάρουμε ένα τμήμα του πολιτισμού, την μουσική. Συχνά δοκιμάζουν να «παντρεύουν» διάφορα είδη μουσικής. Δεν το απαγορεύει αυτό κανείς και μπορεί να συνεχιστεί και να αυξηθεί αλλά η ελληνική μουσική πρέπει να διατηρηθεί και να μην χαθεί. Το ίδιο ισχύει για την κουζίνα, την αρχιτεκτονική κλπ.
Πως θα γίνουν οι ζώνες συνεργασίας είναι αβέβαιο. Μπορεί εκτός από ζώνες να είναι και επίπεδα συνεργασίας. Δηλαδή ένα σενάριο είναι να συνεργάζεται η Τουρκία σε ένα επίπεδο με την Δύση για να της παρέχουν τεχνογνωσία και σε ένα δεύτερο επίπεδο να μεταφέρει την τεχνογνωσία σε χώρες γύρω της όπως τις τουρκογενείς της Κεντρικής Ασίας. Αυτά όπως έχει εξηγηθεί είναι θέμα διαβουλεύσεων και διαπραγματεύσεων που πρόκειται να γίνουν. Το πολύ ευχάριστο είναι πως αυτή η σοσιαλιστική ουτοπία, η ΕΕ, θα αποτελέσει παρελθόν όπως και τέτοιου είδους σοσιαλιστικές Ενώσεις. Αντ’ αυτών θα υπάρχουν ζώνες και επίπεδα οικονομικής κυρίως συνεργασίας.
Σταμάτης