Ιακωβίνοι και ΝΤΠ
Ιακωβίνοι και ΝΤΠ
Οι Ναΐτες ιδρύθηκαν το 1119 μΧ στην Ιερουσαλήμ. Εκεί απέκτησαν θρησκευτικές πεποιθήσεις που τους καθιστούσαν αιρετικούς ή αλλόθρησκους. Όταν επέστρεψαν στην Γαλλία, μετά τις Σταυροφορίες, απέκτησαν δύναμη και πλούτο. Επιφανειακά ήταν Χριστιανοί αλλά κρυφά είχαν διαφορετικές θρησκευτικές πεποιθήσεις. Μεταξύ 1305 και 1314 μΧ έγινε ο διωγμός τους και οι ηγέτες τους θανατώθηκαν.
Οι αντιλήψεις τους συνεχίστηκαν να υπάρχουν σε κρυφές ομάδες που τους ονομάζουμε προ-Νεοταξίτες. Για να ενδυναμωθούν, άρχισαν να προσελκύουν αιρετικούς, Εβραίους, ομοφυλόφιλους, σεξουαλικά αποκλίνοντες. Προωθούσαν τους δικούς τους σε μεγάλα αξιώματα. Οι ομάδες αυτές διατηρήθηκαν μέχρι την Γαλλική Επανάσταση που διήρκεσε από το 1789 μέχρι το 1799 μΧ.
Σίγουρα έπαιξαν κάποιο ρόλο στην Γαλλική Επανάσταση. Δεν είναι βέβαιο πόσο σημαντικό ρόλο έπαιξαν καθώς δρούσαν πάντοτε παρασκηνιακά και μυστικά. Είναι σχεδόν σίγουρο πως τουλάχιστον οι Ιακωβίνοι είχαν σχέση με τους προ-Νεοταξίτες. Βέβαια στην Γαλλική Επανάσταση έλαβαν μέρος πολλές ομάδες και οργανώσεις και δεν σχετίζονταν όλες με τους προ-Νεοταξίτες.
Είναι σημαντικό να εξετάσουμε τους Ιακωβίνους καθώς μπορούμε να αντιληφθούμε την νοοτροπία των Νεοταξιτών. Η Λέσχη των Ιακωβίνων ιδρύθηκε το 1788 μΧ. Ονομάστηκαν έτσι διότι χρησιμοποιούσαν ένα μοναστήρι Δομινικανών μοναχών στο Παρίσι. Ο μοναχοί ονομάζονταν Ιακωβίνοι επειδή ο βασιλιάς Φίλιππος τους είχε αναθέσει την προστασία των προσκυνητών του Αγίου Ιακώβου στην Κομποστέλα. Το Καμίνο ντε Σαντιάγκο ντε Κομποστέλα είναι η διαδρομή που περιγράφει ο Πάολο Κοέλιο στο «Ημερολόγιο ενός μάγου».
Ηγέτης των Ιακωβίνων ήταν ο Ροβεσπιέρος. Την περίοδο της Τρομοκρατίας έστειλε εκατοντάδες διαφωνούντες και πολιτικούς αντιπάλους στην λαιμητόμο. Σύμφωνα με τον στενό του συνεργάτη, Σαιν Ζυστ το μόνο που οφείλει η Δημοκρατία στους εχθρούς της είναι ο θάνατος τους. Ο Κουτόν ήταν ο τρίτος της τριανδρίας. Τελικά ανατράπηκαν και εκτελέστηκαν από τους δικούς τους, τον Ιούλιο του 1794 μΧ.
Ένα από τα πρωτοπαλίκαρα του Ροβεσπιέρου ήταν ο Ναπολέων που αναδείχθηκε μέσα από τους Ιακωβίνους. Περίπου το 1812 μΧ, η Γαλλική Αυτοκρατορία υπό τον Ναπολέοντα καταλάμβανε ένα μεγάλο μέρος της Ευρώπης. Εκτός ήταν η Ρωσική Αυτοκρατορία, τα Βαλκάνια που ήταν Οθωμανική Αυτοκρατορία, η Βρετανία και η Πορτογαλία. Τελικά ηττήθηκε στο Βατερλό το 1815 μΧ. Εξορίστηκε στην Αγία Ελένη όπου πέθανε το 1821 μΧ. Στον θρόνο της Γαλλίας ανέβηκε ο Λουδοβίκος ΙΗ' και η χώρα αναγκάστηκε να πληρώσει μεγάλες πολεμικές αποζημιώσεις.
Ο Ναπολέων είχε ως πρότυπο την περίοδο των στρατηγών της Ρωμαϊκής Αυτοκρατορίας. Το πρώτο Ράιχ των Ναζί ήταν η Ρωμαϊκή Αυτοκρατορία. Ο Ναπολέων προσπάθησε να δημιουργήσει την Ευρωπαϊκή Ένωση υπό την Γαλλία, πιθανότατα κατ' εντολή των Ιακωβίνων. Τον ακολούθησε ο Χίτλερ που σκοπός του ήταν η Ευρωπαϊκή Σοσιαλιστική Ένωση και η Παγκόσμια Σοσιαλιστική Δικτατορία, υπό την Γερμανία και τον Άξονα.
Επηρεάστηκαν από τις ιδέες του Ρουσσώ που ήταν πατέρας του σοσιαλισμού και του εθνικισμού. Υπάρχουν πολλές ομοιότητες των Ιακωβίνων με τους Ναζί. Πολλοί ερευνητές θεωρούν πως η αρχή του Ναζισμού ήταν στους Ιακωβίνους. Η νέα κοινωνία των Ιακωβίνων, ο νέος κόσμος των Ναζί και της ΝΤΠ είναι όπως τον αντιλαμβάνονται αυτοί. Όσοι δεν συμφωνούν είναι κακοί και πρέπει να εξοντώνονται.
Υποτίθεται πως αγωνίζονταν για τα δικαιώματα της καταπιεσμένης λαϊκής τάξης. Όμως θεωρούσαν πως ο λαός δεν είναι σε θέση να κρίνει και να αποφασίζει για τα δικαιώματα του. Ο ρόλος αυτός ανήκε σε αυτούς, τους Ιακωβίνους. Δηλαδή οι Ιακωβίνοι ήθελαν να διώξουν την Αριστοκρατία για να γίνουν αυτοί η νέα Αριστοκρατία που θα υπηρετούσε καλύτερα τα λαϊκά συμφέροντα.
Αυτό θυμίζει τον κακό βεζίρη Ιζνογκούντ στο ομώνυμο κόμικς που ήθελε να γίνει χαλίφης στη θέση του χαλίφη. Nόμιζαν πως είναι εκλεκτοί και μοναδικοί κάτοχοι της γνώσης και της αλήθειας. Στον σκοπό τους έδιναν Μεσσιανικό χαρακτήρα. Ο αντίλογος στη νέα κοινωνία που οραματίζονταν ήταν επικίνδυνος και ο τρόπος αντιμετώπισης των διαφωνούντων με αυτούς δεν ήταν ο διάλογος αλλά η φυσική εξόντωση τους.
Είχαν Μανιχαϊστική νοοτροπία. Χώριζαν τους πολίτες σε καλούς και κακούς. Καλοί ήταν όσοι συμφωνούσαν με αυτούς και κακοί όσοι διαφωνούσαν. Για να γίνουν ενάρετοι οι πολίτες έπρεπε να αποκτήσουν τις ίδιες αντιλήψεις με αυτούς, Χρειαζόταν παιδεία αλλά επίσης και τρόμος.