Καραμανλική απάτη

Καραμανλική απάτη

Αναφέρθηκε σε προηγούμενο άρθρο πως η Νεοταξίτες και αντί-Νεοταξίτες βρίσκονται σε διάφορους ιδεολογικούς χώρους. Από τις ερωτήσεις που δεχόμαστε φαίνεται πως αρκετοί αναγνώστες δυσκολεύονται να το αντιληφθούν. Οι ιδεολογικοί χώροι πολύ χοντρικά είναι αριστερά - κεντροαριστερά - κέντρο - κεντροδεξιά - δεξιά.

Αυτοί με την σειρά τους διαιρούνται σε επιμέρους χώρους. Να το πάρουμε από τα αριστερά και να προχωρήσουμε προς τα δεξιά. Στην αριστερά επικρατούν οι αντί - Νεοταξίτες. Αυτό βέβαια δεν σημαίνει πως όλοι οι αριστεροί είναι αντί - Νεοταξίτες αλλά οι περισσότεροι. Κάποιοι έχουν ένα αριστερό εθνισμό που είναι αντίθετος στον ιμπεριαλισμό.

Άλλοι έχουν έναν πολύ διαφορετικό διεθνισμό από αυτόν της ΕΕ - ΝΤΠ. Θεωρούν πως χρειάζεται διεθνής συνεργασία του προλεταριάτου καθώς το κεφάλαιο είναι διεθνές. Επίσης μπορεί να υποστηρίζουν μια Ένωση τύπου Σοβιετικής όπου το σύστημα είναι κομμουνιστικό. Μπορεί να συνδυάζεται ο αντί-ιμπεριαλιστικός εθνισμός με τον προλεταριακό διεθνισμό. Σε κάθε περίπτωση η αριστερά, σε γενικές γραμμές είναι κατά της ΕΕ - ΝΤΠ.

Στην συνέχεια είναι η κεντροαριστερά, οι σοσιαλιστές/σοσιαλδημοκράτες. Αυτούς πρέπει να τους χωρίσουμε στην αριστερή πτέρυγα και στην κεντρώα πτέρυγα. Στην αριστερή πτέρυγα των σοσιαλιστών/σοσιαλδημοκρατών αυξάνουν τα ποσοστά των Νεοταξιτών αλλά εξακολουθούν να υπερισχύουν οι αντί - Νεοταξίτες. Αριστερά και αριστερό τμήμα σοσιαλδημοκρατών είναι ενάντια σε ΝΤΠ για παρόμοιους λόγους. Το Νεοταξικό σχέδιο παγκοσμιοποίησης φτωχοποιεί τα πιο αδύναμα οικονομικά στρώματα και αυξάνει τις διαφορές εισοδήματος και πλούτου.

Στο κεντρώο τμήμα της κεντροαριστεράς αυξάνονται ακόμα περισσότερο τα ποσοστά των Νεοταξιτών και υπερισχύουν. Το κέντρο είναι περίπου το ίδιο. Πάμε τώρα στην κεντροδεξιά. Υπάρχει ένα κομμάτι τύπου Δράσης και Μητσοτακικών που από πολλούς αμφισβητείται αν ανήκει στην κεντροδεξιά. Ας πούμε πως ανήκει. Αυτοί συμφωνούν με τους σοσιαλιστές σε όλα, εκτός από τα οικονομικά. Εκεί επίσης υπερισχύουν οι Νεοταξίτες με μεγάλη διαφορά.

Στην συνέχεια είναι το πατριωτικό, συντηρητικό τμήμα που ξεκινάει από την κεντροδεξιά και φθάνει μέχρι την άκρα αριστερά. Αυτό που αλλάζει είναι πως όσο πηγαίνουμε προς τα άκρα, οι απόψεις γίνονται πιο ακραίες. Όμως σε γενικές γραμμές το πατριωτικό, συντηρητικό τμήμα των ψηφοφόρων έχει παρεμφερείς απόψεις, άλλοι πιο ακραίες και άλλοι λιγότερο.

Στο πατριωτικό, συντηρητικό κομμάτι της κεντροδεξιάς - δεξιάς που φθάνει μέχρι τις παρυφές της άκρας δεξιάς έχουν επικρατήσει οι Καραμανλικοί. Εδώ υπάρχει μια τεράστια εξαπάτηση των ψηφοφόρων γιατί οι Καραμανλικοί δεν είναι ούτε συντηρητικοί ούτε πατριώτες και ούτε καν κεντροδεξιοί. Ευρωπαϊστές και Νεοταξίτες είναι το ίδιο και το αυτό. Η ΝΤΠ είναι η επέκταση της ΕΕ παγκόσμια με την δημιουργία Αμερικανικής, Ασιατικής και Αφρικανικής Ένωσης.

Δηλαδή ενώ οι Καραμανλικοί είναι Νεοταξίτες, παριστάνουν τους πατριώτες και παρασύρουν τους πατριώτες ψηφοφόρους στον Νεοταξικό δρόμο, νομίζοντας πως βρίσκονται στον πατριωτικό δρόμο. Τα δύο αυτά είναι αντίθετοι δρόμοι, ο δρόμος της Νέας Τάξης Πραγμάτων και ο δρόμος του πατριωτισμού. Οι τύπου Δράσης και Μητσοτακικών είναι επίσης Νεοταξίτες αλλά δεν παριστάνουν τους πατριώτες.  

Αναφέρθηκε πως στις ΗΠΑ, κατά της Νέας Τάξης ήταν ο Τραμπ αλλά και ο Σάντερς που ανήκει στην αριστερή πτέρυγα των Δημοκρατικών. Επίσης στην Βρετανία κατά της ΕΕ ήταν πολλοί συντηρητικοί αλλά και ο πρώην ηγέτης των Εργατικών Κόρμπιν. Να προσθέσω πως στην Γαλλία το δεύτερο και το τέταρτο κόμμα των τελευταίων εκλογών ήταν ευρωσκεπτικιστικά, η δεξιά Λεπέν και ο αριστερός Μελανσόν. Σαλβίνι και Μελόνι είναι ευρωσκεπτικιστές αλλά επίσης είναι (ή τουλάχιστον ήταν στην αρχή) και το Κίνημα Πέντε Αστέρων.  

Τα καθάρματα οι Νεοταξίτες έχουν καταφέρει το εξής. Ενώ είναι καθαρά μειοψηφία στην βάση δηλαδή στους ψηφοφόρους, ελέγχουν τους δύο χώρους εξουσίας, την σοσιαλδημοκρατία και την κεντροδεξιά και έτσι ελέγχουν την εξουσία. Το ερώτημα είναι αν στη βάση των δύο χώρων εξουσίας είναι μειοψηφία. Στην περίπτωση της σοσιαλδημοκρατίας δεν είναι ξεκάθαρο. Ναι μεν οι αντί-Νεοταξίτες υπερέχουν στην αριστερή πτέρυγα και οι Νεοταξίτες στην κεντρώα αλλά συνολικά είναι αβέβαιο τι συμβαίνει. Πάντως τον χώρο τον ελέγχουν οι Νεοταξίτες.

Στην περίπτωση της κεντροδεξιάς τα πράγματα είναι τελείως ξεκάθαρα. Ο χώρος είναι ξεκάθαρα πατριωτικός. Όμως οι Καραμανλικοί έχουν κατορθώσει επί δεκαετίες να παρασύρουν τους πατριώτες κεντροδεξιούς ψηφοφόρους στον δρόμο ΕΕ - ΝΤΠ, μπερδεύοντας τους, με μεγάλη μαεστρία οφείλω να ομολογήσω. Οι πατριώτες αγωνίζονται για εθνική κυριαρχία. Όσοι την παραδίδουν σε μια ξένη γραφειοκρατία δεν είναι πατριώτες. Όσοι μάλιστα υπηρετούν ξένα συμφέροντα σε βάρος των ελληνικών είναι προδότες.

Όποιος δεν είναι πατριώτης δεν σημαίνει πως είναι προδότης. Πατριώτες και προδότες είναι τα δύο άκρα. Στη μέση είναι οι μη πατριώτες και μη προδότες. Αυτοί που παριστάνουν τους πατριώτες στην κεντροδεξιά - δεξιά είναι στην πραγματικότητα προδότες. Όταν οι κεντροδεξιοί ψηφοφόροι επιτέλους μπορέσουν να καταλάβουν πως ψηφίζουν προδότες που παριστάνουν τους πατριώτες, θα λυθεί το πρόβλημα της Ελλάδας.

Μπορεί στην αριστερά να είναι αρκετά ψηλότερα τα ποσοστά των αντί-Νεοταξιτών σε σχέση με τους Νεοταξίτες αλλά τα αριστερά κόμματα δεν είναι κόμματα εξουσίας. Ο ΣΥΡΙΖΑ για να γίνει κόμμα εξουσίας, το γύρισε στο νεοταξικό. Ναι μεν το αριστερό τμήμα της σοσιαλδημοκρατίας είναι μάλλον αντί - νεοταξικό αλλά είναι πιο δύσκολο να κυριαρχήσουν η αντί - Νεοταξίτες στην κεντροαριστερά. Αντίθετα είναι εύκολο να κυριαρχήσουν στην κεντροδεξιά γιατί οι κεντροδεξιοί ψηφοφόροι είναι στην συντριπτική τους πλειονότητα πατριώτες.

Μιχαήλ

Scroll to Top