Ισοτιμία αγοραστικής δύναμης
Ισοτιμία αγοραστικής δύναμης
Οι ευρωπαϊστές Νεοταξίτες χρησιμοποιούν την στρέβλωση που προκαλεί το επίπεδο τιμών, για να παραπλανήσουν τους πολίτες. Παρουσιάζουν την Γερμανία ως την ατμομηχανή της Ευρώπης δηλαδή την μεγαλύτερη οικονομία. Στην πραγματικότητα, σε τιμές ισοτιμίας αγοραστικής δύναμης, η μεγαλύτερη οικονομία της Ευρώπης, σε πραγματικές τιμές είναι της Ρωσίας.
Σε ονομαστικές τιμές που περιέχουν την στρέβλωση του επιπέδου τιμών, το ΑΕΠ της Ρωσίας είναι λιγότερο από το μισό της Γερμανίας. Αυτό οφείλεται στο επίπεδο τιμών της Γερμανίας που είναι πολύ ψηλότερο από αυτό της Ρωσίας. Αν διορθωθεί η επίδραση του επιπέδου τιμών, η οικονομία της Ρωσίας γίνεται μεγαλύτερη από αυτή της Γερμανίας. Να δώσω ένα παράδειγμα.
Ας πούμε πως Γερμανία και Ρωσία παράγουν τον ίδιο τύπο και την ίδια ποιότητα υπολογιστή. Σύμφωνα με το Worlddata, το επίπεδο τιμών στην Ρωσία είναι 37 και στην Γερμανία 92. Αυτό αποτελεί τον μέσο όρο. Για χάρι ευκολίας ας υποθέσουμε πως είναι η ίδια σχέση τιμών που υφίσταται και για τον συγκεκριμένο είδος υπολογιστή. Πάλι για χάριν ευκολίας, ας πούμε πως ο υπολογιστής στοιχίζει στη Ρωσία 370 ευρώ ενώ στην Γερμανία 920. Είναι ακριβώς ίδιοι, ο ρωσικός και ο γερμανικός υπολογιστής, ίδιος τύπος και ίδια ποιότητα.
Η διαφορά τιμής οφείλεται στην διαφορά επιπέδου τιμών. Αν παράγουν ένα εκατομμύριο τεμάχια από το συγκεκριμένο είδος υπολογιστή, θα προσμετρηθούν στο ΑΕΠ της Γερμανίας ως 920 εκατομμύρια και στο ΑΕΠ της Ρωσίας ως 370 εκατομμύρια. Όμως είναι η ίδια ποσότητα υπολογιστών, ίδιος τύπος και ίδια ποιότητα. Όταν διορθωθούν σε ισοτιμία αγοραστικής δύναμης, θα έχουν την ίδια αξία, αντί για υπερδιπλάσια που έχουν με τις ονομαστικές αξίες.
Η διόρθωση πρέπει να γίνεται και σε άλλα οικονομικά μεγέθη όπως πχ στο κατά κεφαλή εισόδημα που προκύπτει με την διαίρεση του Ακαθάριστου Εγχώριου Προϊόντος (ΑΕΠ) δια του συνολικού πληθυσμού. Σε ονομαστικές τιμές, η Τουρκία έχει το μισό κατά κεφαλή εισόδημα από την Ελλάδα αλλά το πραγματικό είναι ελάχιστα ψηλότερο. Δηλαδή στην πραγματικότητα, η Τουρκία είναι ελάχιστα πιο πλούσια από την Ελλάδα, παρόλο που οι ονομαστικές τιμές του κατά κεφαλήν εισοδήματος δείχνουν τους Έλληνες δύο φορές πιο πλούσιους από τους Τούρκους.
Με τις διορθωμένες τιμές σε ισοτιμία αγοραστικής δύναμης, η παγκόσμια κατάταξη της Ελλάδας είναι χειρότερη. Αυτό οφείλεται στην αύξηση του επιπέδου τιμών που προκλήθηκε από το ευρώ. Με τις ονομαστικές τιμές, οι ευρωπαϊστές προσπαθούν να παραπλανήσουν τους Έλληνες πολίτες πως η ελληνική οικονομία πηγαίνει καλά ενώ στην πραγματικότητα πηγαίνει άσχημα.
Στις χώρες που είναι πιο πάνω από την Ελλάδα, σε πραγματικό κατά κεφαλή εισόδημα, περιλαμβάνονται: Λετονία, Ρουμανία, Πόρτο Ρίκο, Τουρκία, Σλοβακία, Παναμάς, Κροατία, Ουγγαρία, Πορτογαλία, Εσθονία, Πολωνία, Τσεχία, Λιθουανία, Σλοβενία. Η Ρωσία βρίσκεται ελάχιστα πιο χαμηλά, σχεδόν στο ίδιο επίπεδο ενώ οι ονομαστικές τιμές την τοποθετούν 30% παραπάνω από το μισό.
Σύμφωνα με τον πίνακα της Worlddata, οι δέκα χώρες με χαμηλότερο επίπεδο τιμών είναι από το τέλος: Ουζμπεκιστάν, Τατζικιστάν, Κιργιστάν, Πακιστάν, Μιανμάρ, Αίγυπτος, Νεπάλ, Ινδία, Αζερμπαϊτζάν, Αλγερία. Οι δέκα με τον ψηλότερο δείκτη τιμών είναι: Βερμούδες, Ελβετία, Nησιά Κέιμαν, Ισραήλ, Ισλανδία, Τέρκς και Κέικος, Νορβηγία, Μπαρμπέιντος, Δανία, Ιρλανδία.
Βέβαια διαφορετικό επίπεδο τιμών μπορεί να υπάρχει και στην ίδια χώρα. Στην Ελλάδα δεν δημοσιεύονται στοιχεία για το κόστος ζωής σε διάφορες πόλεις. Το διαπιστώνουμε εμπειρικά. Σε κάποιες επαρχιακές πόλεις, οι τιμές είναι χαμηλότερες σε σχέση με την Αθήνα. Σε άλλες χώρες δημοσιεύεται το επίπεδο τιμών. Στις ΗΠΑ, Νέα Υόρκη και Σαν Φρανσίσκο είναι οι πιο ακριβές. Στο Χιούστον του Τέξας, οι τιμές είναι περίπου 30% χαμηλότερες.
Βέβαια δεν ισχύει πάντοτε να κοιτάζουμε τις τιμές σε ισοτιμία αγοραστικής δύναμης. Ας πούμε πως ένας Έλληνας και ένας Τούρκος θέλουν να πάνε για διακοπές στην Ουγγαρία και να ξοδέψουν έναν μισθό. Ο Έλληνας παίρνει 1200 ευρώ τον μήνα και ο Τούρκος 600 ευρώ τον μήνα. Αυτά εξασφαλίζουν το ίδιο επίπεδο ζωής στις δύο χώρες. Δηλαδή ό,τι αγοράζει ο Έλληνας με 1200 ευρώ στην Ελλάδα, αγοράζει και ο Τούρκος με 600 ευρώ στην Τουρκία.
Όσο μένουν εντός των χωρών τους, έχουν το ίδιο επίπεδο ζωής. Όταν όμως βγουν εκτός της χώρας τους, ο Έλληνας έχει τα διπλάσια από τον Τούρκο. Διότι στην Ουγγαρία έχουν να κάνουν με το ίδιο κόστος ζωής και έτσι ο Έλληνας έχει τα διπλάσια από τον Τούρκο. Βέβαια δεν είναι μόνο θετικές οι επιπτώσεις του ψηλότερου κόστους ζωής αλλά περισσότερο αρνητικές.