Οι τρεις εξουσίες

 ΒΙΝΤΕΟ

Όλες οι εξουσίες ανήκουν στους πολίτες. Οι εξουσίες είναι νομοθετική, εκτελεστική, δικαστική. Πολλοί θεωρούν ότι έχουν μόνο το δικαίωμα να ψηφίζουν και δεν αντιλαμβάνονται πως έχουν και τις τρεις εξουσίες. Οι εκλογές είναι η διαδικασία παραχώρησης των εξουσιών στους βουλευτές, την κυβέρνηση και τους δικαστές. Στους δικαστές παραχωρείται μέσω των κυβερνήσεων. Η θέσπιση των νόμων και του Συντάγματος είναι πολιτικό και όχι νομικό ζήτημα.

Οι νόμοι και το Σύνταγμα δεν προέρχονται από μία ανώτερη δύναμη αλλά ψηφίζονται από τους βουλευτές στους οποίους οι πολίτες παραχωρούν την νομοθετική εξουσία τους. Οι βουλευτές έχουν δικαίωμα να αλλάξουν εκτός από τους νόμους και το Σύνταγμα. Δεν υπάρχει τίποτα εξ ορισμού και δια παντός παράνομο και αντισυνταγματικό. Υπάρχουν παράνομα και αντισυνταγματικά με την ισχύουσα νομοθεσία και το ισχύον Σύνταγμα, τα οποία μπορούν να αλλάξουν ανά πάσα στιγμή.

Το Ρωμαϊκό ή το Βρετανικό Δίκαιο έχουν επικουρικό συμβουλευτικό χαρακτήρα και όχι δεσμευτικό. Οι νόμοι και το Σύνταγμα της Ελλάδας πρέπει να εκφράζουν την λαϊκή βούληση των Ελλήνων στην συγκεκριμένη χρονική περίοδο. Οι νομομαθείς εκφράζουν την λαϊκή βούληση με ορθούς νομικούς όρους. Επίσης οι πολίτες αφήνουν τις λεπτομέρειες της εφαρμογής των νόμων στους νομομαθείς, δικαστές και δικηγόρους.

Το Σύνταγμα είναι ένας γενικός μπούσουλας μέσα στο οποίο πρέπει να κινούνται οι νόμοι. Οι νόμοι και το Σύνταγμα είναι νομικά κείμενα που πηγάζουν από την νομοθετική εξουσία των βουλευτών. Δεν είναι εξουσίες και η νομοθετική εξουσία των βουλευτών είναι υπεράνω των νόμων και του Συντάγματος. Μπορούν να εισάγουν καινούριους νόμους και άρθρα του Συντάγματος ή να αλλάξουν παλιά. Η νομοθετική εξουσία όμως των βουλευτών είναι παραχωρημένη εξουσία από τους πολίτες δηλαδή προέρχεται από τους πολίτες.

Επομένως η νομοθετική εξουσία των πολιτών είναι πάνω από αυτή των βουλευτών και πάνω από τους νόμους και το Σύνταγμα. Οι πολίτες συλλογικά αλλά και ατομικά έχουν νομοθετική, δικαστική και εκτελεστική εξουσία την οποία παραχωρούν σε βουλευτές, δικαστές και κυβέρνηση. Αφού είναι δική τους μπορούν να την ανακαλέσουν. Μπορεί δηλαδή ένας πολίτης ή μία ομάδα πολιτών να ανακαλέσει τις εξουσίες που έχει παραχωρήσει και να αποκτήσουν οι ίδιοι πάλι τις εξουσίες.

Το πρόβλημα βρίσκεται στον τρόπο άσκησης των εξουσιών. Δεν μπορεί ο καθένας να έχει τους δικούς του νόμους, να βγάζει τις δικές του δικαστικές αποφάσεις και να παίρνει τις δικές του αποφάσεις διακυβέρνησης. Αυτό είναι χαοτικό και ανέφικτο. Επομένως αυτές οι τρεις εξουσίες ναι μεν ανήκουν στους πολίτες συλλογικά και ατομικά στον καθένα αλλά πρέπει να ασκούνται συλλογικά.

Αυτό γίνεται είτε άμεσα στην άμεση Δημοκρατία είτε έμμεσα στην αντιπροσωπευτική Δημοκρατία. Η πρώτη Δημοκρατία, της Αρχαίας Αθήνας ήταν άμεση Δημοκρατία. Ο μικρός σχετικά αριθμός τους επέτρεπε να συγκαλείται η Εκκλησία του Δήμου στην Πνύκα. Σήμερα η άμεση Δημοκρατία εφαρμόζεται κυρίως στα δημοψηφίσματα.

Υπάρχουν χώρες όπως η Ελβετία που έχουν συνδυάσει την αντιπροσωπευτική Δημοκρατία με την άμεση δηλαδή έχουν εισαγάγει και διεξάγουν αρκετά δημοψηφίσματα. Το ίδιο συμβαίνει και με πολιτείες των ΗΠΑ όπως η Καλιφόρνια. Κάθε πολιτεία έχει δικούς της νόμους. Όσο περισσότερα δημοψηφίσματα, τόσο περισσότερη άμεση Δημοκρατία.

Ένας πολίτης ή μία ομάδα μπορεί να ανακαλέσει τις εξουσίες που έχει παραχωρήσει. Το πρόβλημα είναι πως οι υπόλοιποι, η συντριπτική πλειοψηφία δεν έχουν ανακαλέσει. Κατά μία άποψη η ομάδα που ανακάλεσε θα μπορούσε να θέσει εαυτούς εκτός συνόλου. Αυτό όμως δεν μπορεί να γίνει όσο κινούνται, εργάζονται, ζουν εντός συνόλου.

Θα μπορούσαν να πάνε σε μία ξεχωριστή περιοχή. Αν όμως το έκαναν αυτό πολλοί, θα οδηγούμαστε σε αναρχία, κάτι που σίγουρα το θέλουν οι αναρχικοί ή οι αναρχοκαπιταλιστές αλλά ίσως δεν το θέλουν οι υπόλοιποι. Πάντως υπάρχουν αρκετοί που δεν ανήκουν στον χώρο του αναρχισμού ή του αναρχοκαπιταλισμού που αποδέχονται το δικαίωμα να θέσει μία ομάδα πολιτών εαυτούς εκτός συνόλου, σε ξεχωριστή όμως περιοχή.