Πλεονεκτήματα Ρωσίας - Τουρκίας

«Τα λόγια τα ωραία τα μεγάλα». Αυτό αρμόζει στα λόγια της Γαλλίδας υπουργού Εξωτερικών Κολονά, για αμοιβαία συνδρομή σε περίπτωση ένοπλης επίθεσης. Τα λόγια είναι εύκολα και τζάμπα, τα έργα μετράνε. Τι θα κάνει η Γαλλία σε περίπτωση που μας επιτεθεί η Τουρκία; Μπορεί να κάνει λίγα πράγματα τυπικά αλλά επί της ουσίας δεν θα κάνει τίποτα. Οι δηλώσεις είναι για επικοινωνιακή κατανάλωση δηλαδή για να κοροϊδεύει η κυβέρνηση Μητσοτάκη τον κοσμάκη στην Ελλάδα.

Στην πραγματικότητα η Ελλάδα βρίσκεται σε εξαιρετικά δυσχερή θέση με τον τρόπο που διαμορφώνεται το παγκόσμιο πολιτικό σκηνικό. Ανεπίσημα, διαμορφώνονται παγκόσμια δύο πολιτικά γκρουπ κομμάτων, αντίστοιχα των ευρωπαϊκών, ένα κεντροαριστερό και ένα κεντροδεξιό. Η Νέα Δημοκρατία δεν ανήκει ούτε στο ένα ούτε στο άλλο ενώ το κόμμα του Ερντογάν ανήκει στο κεντροδεξιό γκρουπ κομμάτων. Το γκρουπ ίσως να γίνουν πιο επίσημα.

Ενδεχομένως να δημιουργηθεί και ένα τρίτο γκρουπ, αντίστοιχο το ευρωπαϊκού γκρουπ ALDE που όμως δεν θα είναι ισχυρό. Πέρα από την Νέα Δημοκρατία και το κόμμα του Μακρόν δεν θα έχει πολλά άλλα κόμματα. Τα δύο ισχυρά γκρουπ είναι της κεντροδεξιάς και της κεντροαριστεράς. Επίσης πρέπει να καταλάβουμε πως η Τουρκία αλλά και η Ρωσία έχουν πλεονέκτημα ή μάλλον πλεονεκτήματα σε σχέση με τις Δυτικές χώρες.

Το ένα πλεονέκτημα είναι στρατιωτικό και αφορά την εντοπιότητα. Η χώρα που διεξάγει πόλεμο ή στρατιωτικές επιχειρήσεις εντός των συνόρων της ή κοντά στα σύνορα της, έχει πλεονέκτημα σε σχέση με μία άλλη που διεξάγει πόλεμο μακριά από τα σύνορα της. Οι ΗΠΑ είναι πιο ισχυρή στρατιωτική δύναμη από την Ρωσία και η Γαλλία πιο ισχυρή από την Τουρκία. Όμως σε περίπτωση που γίνει πόλεμος στην Ανατολική Ευρώπη μεταξύ Ρωσίας και ΗΠΑ, το πιθανότερο είναι να υπερισχύσει η Ρωσία καθώς βρίσκεται πολύ πιο κοντά.

Παρομοίως σε περίπτωση πολέμου μεταξύ Γαλλίας και Τουρκίας στο Αιγαίο, το πιθανότερο είναι να επικρατήσει η Τουρκία καθώς βρίσκεται πιο κοντά. Δηλαδή ακόμη και να εμπλακούν ουσιαστικά οι Γάλλοι υπέρ της Ελλάδας, θα ηττηθούν από την Τουρκία. Θα πει κανείς πως μαζί με την Γαλλία θα πολεμάει και η Ελλάδα. Όμως και μαζί με την Τουρκία θα πολεμούν άλλες χώρες. Κάτι παρόμοιο ισχύει και για το ενδεχόμενο πολέμου μεταξύ Ρωσίας και ΗΠΑ στην Ανατολική Ευρώπη δηλαδή θα εμπλακούν και άλλες χώρες και από τις δύο πλευρές.

Επιπλέον, η Ρωσία και η Τουρκία έχουν και ένα άλλο σημαντικότερο πλεονέκτημα. Το κόμμα του Πούτιν έχει μεγάλη πλειοψηφία, σχεδόν 70%. Η αξιωματική αντιπολίτευση, το Κομμουνιστικό κόμμα είναι επίσης υποστηρικτικό στην ανάκτηση της δύναμης της Ρωσίας, ακόμη και με πολεμικές επιχειρήσεις. Ανάλογη είναι η κατάσταση στην Τουρκία. Κυβέρνηση και αντιπολίτευση βάλουν κατά της Ελλάδας.

Αν η Γαλλική κυβέρνηση στείλει τα παιδιά της Γαλλίας να σκοτωθούν στην Ελλάδα, θα υπάρξει μεγάλη αντίδραση και από την αντιπολίτευση και από την κοινή γνώμη. Θα καταρρεύσει η δημοτικότητα της κυβέρνησης σε τέτοιο σημείο που μπορεί ακόμη και να πέσει. Παρομοίως δεν νομίζω η αντιπολίτευση στις Δυτικές χώρες και η κοινή γνώμη να υποστηρίζουν να σκοτώνονται παιδιά τους σε κάποια Ανατολικοευρωπαϊκή χώρα.

Πολλοί στις Δυτικές χώρες αντιλαμβάνονται πως όλες οι χώρες της Ανατολικής Ευρώπης ήταν μαζί πριν την πτώση του Σιδηρού Παραπετάσματος και θεωρούν πως είναι ζητήματα εσωτερικά, παρόλο που κάποιες από τις πρώην κομμουνιστικές χώρες είναι στην ΕΕ και στο NATO. Όσο πιο μακριά από την Ανατολική Ευρώπη, τόσο πιο αδιάφορη η κοινή γνώμη για τις «εσωτερικές διενέξεις» των Ανατολικοευρωπαίων.

Αντιθέτως το μεγάλο μέρος της κοινής γνώμης σε Ρωσία θα υποστηρίξει την ανάκτηση της χαμένης δύναμης με στρατιωτικές επιχειρήσεις. Το ίδιο θα συμβεί και στην Τουρκία. Το μεγάλο μέρος της κοινής γνώμης θα υποστηρίξει την ανάκτηση εδαφών που κάποτε ανήκαν στην Τουρκία, με στρατιωτικές επιχειρήσεις. Ίσως η ρητορική Ερντογάν κατά της Ελλάδας, εκτός των άλλων προφανών λόγων, να αποβλέπει στο να έχει την κοινή γνώμη με το μέρος του, σε περίπτωση που τελικά προχωρήσει σε στρατιωτικές επιχειρήσεις ή πόλεμο.

Σε ένα σενάριο που αναφέρθηκε στο άρθρο «Στον κόσμο του ο Καραμανλής», ΗΠΑ και Βρετανία αποβιβάζουν στρατεύματα στην Ευρώπη. Υπάρχει μεγάλη διαφορά ανάμεσα στο να γίνεται απλά μετακίνηση στρατευμάτων και στο να εμπλακούν τα στρατεύματα αυτά σε μάχες με τραυματίες και νεκρούς. Στο σενάριο υποστηρίχτηκε πως τα αμερικανικά και τα βρετανικά στρατεύματα δεν θα χρειαστεί να ρίξουν ούτε μία σφαίρα.

Το ζήτημα είναι να τελειώνει αυτή η δύσκολη για όλους κατάσταση. Από την μία είναι οι οικονομικές δυσκολίες αλλά από την άλλη έχουμε πιθανότητα στρατιωτικών συγκρούσεων σε Ανατολική Ευρώπη, Βαλκάνια και Ελλάδα που μπορεί να καταλήξουν ακόμη και σε Παγκόσμιο Πόλεμο. Όλα τα προβλήματα μπορούν εύκολα να λυθούν, αν δεχτούν οι ψυχοπαθείς οι Νεοταξίτες μια εναλλακτική παγκοσμιοποίηση.

Ηλίας