Στις δικές τους πλάτες

Ο Μητσοτάκης ξεκίνησε τέταρτος, τελευταίος και καταϊδρωμένος, στις εσωκομματικές εκλογές της Νέας Δημοκρατίας. Ήταν πίσω από τον Μεϊμαράκη, τον «πατριώτη» Τζιτζικώστα και τον Γεωργιάδη.  Θα παρέμενε τέταρτος αν δεν έπαιρναν γραμμή οι Σημιτικοί να κατέβουν μαζικά να ψηφίσουν. Αυτό που έγινε ήταν πολιτική μεγαλοαπάτη. Ο πατέρας του Κωνσταντίνος πήρε το 1977 μόλις 1%, απειροελάχιστο ποσοστό.

Η αδελφή Θεοδώρα έμεινε 20 μονάδες πίσω από τους «πατριώτες» Σαμαρά και Ψωμιάδη. Στην συνέχεια δεν κατόρθωσε να μπει στην Βουλή, κάτι που κατάφεραν οι «πατριώτες» Σαμαράς και Καρατζαφέρης. Το πατριώτες είναι σε εισαγωγικά διότι είναι ένα μεγάλο ερωτηματικό για το πόσο πατριώτες είναι. Μάλλον δεν πολύ είναι. Σίγουρα όμως σε σχέση με την Θοδώρα Μητστοτάκη είναι περισσότερο. Το μη χείρον βέλτιστον. Ναι μεν οι κεντροδεξιοί ψηφοφόροι δεν θέλουν τους Μητσοτάκηδες καθόλου αλλά στο δίλημμα ΝΔ ή ΠΑΣΟΚ, ΝΔ ή ΣΥΡΙΖΑ επιλέγουν ξεκάθαρα Νέα Δημοκρατία.

Ο μπαμπάς του Κούλι πήρε 44% το ’89 και το Κούλι σχεδόν 40% το 2019. Όμως το Κούλι έγινε αρχηγός με απάτη διότι αλλιώς δεν είχε καμία απολύτως ελπίδα. Τον ψήφισαν στις εσωκομματικές εκλογές οι Σημιτικοί. Σημιτικοί και Μητσοτακικοί δεν έχουν μεγάλες διαφορές. Η ιδεολογία τους είναι περίπου ίδια. Η μεγαλοαπάτη ήταν διπλή γιατί οι κεντροδεξιοί ψηφοφόροι δεν ήξεραν ότι ψήφιζαν σοσιαλιστική κυβέρνηση με σοσιαλιστικό πρόγραμμα, στις εθνικές εκλογές. 

Και ο Σημίτης δεν έγινε αρχηγός με κανονικές συνθήκες. Ο Παπανδρέου ήταν άρρωστος και έγιναν εσπευσμένα και απροετοίμαστα οι διαδικασίες. Είχε προηγηθεί η «εποχή Μιμής» στο ΠΑΣΟΚ, ένα διάστημα όπου αρκετοί Παπανδρεϊκοί είχαν απομακρυνθεί από την Δήμητρα Λιάνη και ο Παπανδρεϊκός κύκλος είχε σημαντικά αποδυναμωθεί. Κάτω από κανονικές συνθήκες, ίσως να μην κατάφερνε να κερδίσει την αρχηγία ο Σημίτης. Δεν ήταν πολιτική μεγαλοαπάτη όπως στην περίπτωση του Μητσοτάκη αλλά ήταν ιδιαίτερες συνθήκες. Σε επίπεδο κοινοβουλευτικής ομάδας που αρχικά εξέλεξε τον Σημίτη, μπορούν να γίνουν διάφορες μηχανορραφίες, μέχρι και χρηματισμός.  

Οι κεντροαριστεροί, στο δίλημμα ΠΑΣΟΚ ή ΝΔ επέλεξαν σαφώς το πρώτο. Όμως και με τον Σημίτη υπήρχε έντονη δυσαρέσκεια σε ένα μεγάλο μέρος του ΠΑΣΟΚ, το μη κεντρώο που ήταν το συντριπτικά μεγαλύτερο ποσοστό. Θεωρούσαν ότι το κόμμα είχε χάσει τον σοσιαλιστικό χαρακτήρα του και είχε γίνει κεντρώο ή ακόμα κεντροδεξιό. Αυτοί, σε επίπεδο βάσης, έχουν πάει οι περισσότεροι στον ΣΥΡΙΖΑ. Σε επίπεδο κορυφής, έμειναν ή επέστρεψαν οι περισσότεροι στο ΚΙΝΑΛ που είναι η συνέχεια του ΠΑΣΟΚ.

Οι Σημιτικοί και οι Μητσοτακικοί δεν έχουν απήχηση στους ψηφοφόρους τους κεντροαριστεράς και της κεντροδεξιάς. Εκφράζουν ένα μικρό κομμάτι προς το κέντρο. Έχουν παρεμφερείς τοποθετήσεις. Με την ματιά ενός αντικειμενικού παρατηρητή και πέρα από προσωπικές, εθνικές (άλλων χωρών) ή υπερεθνικές στρατηγικές, είναι ξεκάθαρο τι πρέπει να γίνει. Σημιτικοί και Μητσοτακικοί πρέπει να κάνουν ένα κόμμα του κέντρου και να στηριχτούν επιτέλους στις «δικές τους τις πλάτες» και όχι στις πλάτες αλλωνών. Οι Σημιτικοί στηρίζονται στις πλάτες των Παπανδρεϊκών που είναι η πλειονότητα του σοσιαλιστικού χώρου και οι Μητσοτακικοί στις πλάτες των Καραμανλικών που είναι η πλειονότητα των κεντροδεξιών.

Κάνουν δηλαδή τα λαμόγια πολιτική μόχλευση παρόμοια με την χρηματοοικονομική μόχλευση που έκαναν στη μεγάλη απάτη του Χρηματιστηρίου όπου πρωταγωνίστησαν. Εκεί, στο κεντρώο κόμμα, να πάνε Μπένι, Λοβέρδος, Διαμαντοπούλου, Χρυσοχοΐδης, Σκυλακάκης, Μάνος, Κοντογιαννόπουλος, Ανδριανόπουλος, Αβραμόπουλος κλπ δηλαδή όλο το Σημιταριό και το Μητσοτακιστάν. Να μετρήσουν την πραγματική δύναμη τους στους ψηφοφόρους και όχι την δύναμη που τους δίνουν τα κόμματα όπου κατόρθωσαν με τον ένα ή τον άλλο τρόπο να ηγηθούν. Θεωρώ ότι η δύναμη τους είναι μικρή και το ποσοστό που θα πάρουν σε αυτό το σενάριο θα είναι μονοψήφιο.

Το Κούλι, ως αρχηγός ενός μικρού κεντρώου κόμματος, δύσκολα θα γινόταν πρωθυπουργός. Το ίδιο ισχύει και για τον Σημίτη, το Μπένι ή οποιονδήποτε άλλον. Για αυτό λοιπόν και δεν το κάνουν και όχι γιατί δεν είναι το σωστό και δίκαιο ή αυτό που συμφέρει την χώρα και τους ψηφοφόρους. Επιπλέον Σημίτης και Θοδώρα Μητσοτάκη είναι άνθρωποι των Γερμανών. Το Κούλι είναι έμμεσα, λόγω Ντόρας κατά 1/3 με τους Γερμανούς, έμμεσα λόγω Μαρέβας 1/3 με τον Παγκόσμιο Εβραϊσμό. Έτσι δεν παίζουν μόνο προσωπικές στρατηγικές αλλά και άλλα κέντρα που θέλουν να βάλουν τους δικούς τους στο τιμόνι της Ελλάδας.

Ανεξάρτητα τι συμφέρει τον καθένα και τα διάφορα κέντρα, έτσι όπως έχει διαμορφωθεί το πολιτικό σκηνικό, αυτό είναι το λογικό, το σωστό και το δίκαιο. Βέβαια στην συνέχεια, αυτοί που θα μείνουν και στους δύο χώρους, την κεντροαριστερά και στην κεντροδεξιά χρειάζεται να κάνουν μια μεγάλη συζήτηση για το τι είναι κεντροαριστερά και κεντροδεξιά. Και στις δύο πλευρές έχει γίνει αλλοίωση του πραγματικού χαρακτήρα.

Δημήτρης