Στο πουθενά η Νέα Δημοκρατία

προηγούμενο Μόνη λύση για ΣΥΡΙΖΑ

Δεν μπορώ να ξέρω τις παρασκηνιακές διεργασίες που οδήγησαν την παραίτηση του Τζόνσον από την ηγεσία του Συντηρητικού κόμματος και την μελλοντική αντικατάσταση του στην θέση του πρωθυπουργού από τον νέο ηγέτη ή νέα ηγέτιδα. Δεν γνωρίζω σε βάθος την βρετανική πολιτική σκηνή για να καταλάβω τι ακριβώς έχει γίνει.

Αυτό όμως που καταλαβαίνω είναι πως τοποθέτησε τον εαυτό του στο κενό. Ίσως αυτό ήταν που προκάλεσε την πτώση του ή το πιθανότερο που δεν βρήκε την απαιτούμενη στήριξη για να μπορέσει να σταθεί και να ξεπεράσει την συντονισμένη επίθεση που δέχθηκε. Σωστά γράφτηκε πως όποιος έχει επαμφοτερίζουσα στάση, στο τέλος δεν τον υποστηρίζει κανείς.

Σαν πρωθυπουργός μιας από τις ισχυρές χώρες του πλανήτη, μάλλον θα αντιλαμβανόταν πολύ καλά το παγκόσμιο σκηνικό. Από την μία είναι οι οπαδοί, οι υποστηρικτές του καταστροφικού Νεοταξικού σχεδίου που εφαρμόζεται εδώ και δεκαετίες. Είναι το μετά την ψυχροπολεμική περίοδο όπου τότε ο κόσμος ήταν μοιρασμένος στο κομμουνιστικό μπλοκ και σε αυτό της ελεύθερης (μεικτής) οικονομίας.

Σε αυτό το σχέδιο υπάρχουν πολλές αντιδράσεις. Μία από τις αντιδράσεις ήταν το Brexit διότι βάσει του Νεοταξικού σχεδίου η Βρετανία βρίσκεται στην Ευρωπαϊκή Ένωση και όχι εκτός. Επομένως ο Τζόνσον ως ο πρωθυπουργός που ανέλαβε να υλοποιήσει το Brexit και κέρδισε μια σαρωτική νίκη για αυτό, κανονικά τοποθετείται στο αντί – Νεοταξικό στρατόπεδο.

Οι Νεοταξίτες είναι μια παγκόσμια κλίκα, μια παγκόσμια συνωμοσία που βοηθιούνται μεταξύ τους και έχουν κοινό στόχο το Νεοταξικό σχέδιο. Ενάντια σε αυτή την παγκόσμια κλίκα και συνωμοσία δημιουργείται μια άλλη παγκόσμια κλίκα και συνωμοσία που αντιτίθεται στο Νεοταξικό σχέδιο. Υποστηρίζουν μια εναλλακτική παγκοσμιοποίηση. Το πως ακριβώς θα είναι θα οριστικοποιηθεί μετά την συνθηκολόγηση ή την ήττα των Νεοταξιτών.

Στην Νεοταξική κλίκα είναι Μακρόν, Σολτς, Ντράγκι, Μητσοτάκης κλπ. Παλαιότερα ήταν Μιτεράν, Κολ, Μέρκελ, Σαρκοζί κλπ. Στην αντίπαλη κλίκα είναι Τραμπ, Πούτιν, Ερντογάν, Όρμπαν, Λεπέν, Μελανσόν, Σαλβίνι κλπ. Οι περισσότεροι είναι δεξιά του κέντρου αλλά υπάρχουν και αριστερά του κέντρου όπως ο Μελανσόν. Ο Σάντερς και ο Κόρμπιν είναι επίσης σκεπτικοί ως προς το Νεοταξικό σχέδιο όπως και ο αναρχικός Αμερικανός φιλόσοφος Νόαμ Τσόμσκι.

Με την στάση του στο θέμα της Ουκρανίας, ο Τζόνσον έγινε ο μεγαλύτερος υπέρμαχος του Νεοταξικού σχεδίου, σε βάρος των Βρετανικών συμφερόντων. Το Νεοταξικό σχέδιο προβλέπει την Ουκρανία εντός ΕΕ και αν δεχτούμε πως ο Τζόνσον ήθελε την Βρετανία εκτός, τότε δεν θα είχε καμία επιρροή, η Βρετανία στην Ουκρανία. Επομένως για ποιο λόγο η τόσο μεγάλη υποστήριξη;

Όλοι που βρίσκονται στο αντί – Νεοταξικό σχέδιο δεν είχαν την ίδια στάση απέναντι στην Ρωσία. Πάντως δεν ήταν τόσο εχθρικοί όσο οι Νεοταξίτες. Πιστεύω το έκαναν γιατί αντιλαμβάνονται τα δύο στρατόπεδα που διαμορφώνονται και δεν ήθελαν να στραφούν εναντίον κάποιων που είναι στο ίδια πλευρά, παρόλο που ενδεχομένως κάποιοι να μην συμφωνούσαν με τις ενέργειες της Ρωσίας. Ο Τζόνσον έγινε ο πιο μεγάλος πολέμιος ενώ υποτίθεται πως είναι στην ίδια πλευρά. Ο Τζόνσον σίγουρα δεν είναι Λεπέν. Είναι κάτι μεταξύ Λεπέν και Μητσοτάκη από άποψη ιδεολογικής τοποθέτησης.

Όμως ενώ ο Μητσοτάκης είναι ξεκάθαρα και πέρα από κάθε αμφιβολία σούπερ Νεοταξίτης, τύπου Ντράγκι και Μακρόν, ο Τζόνσον υποτίθεται πως ήταν με αυτούς που αντιτίθενται σε ΝΤΠ - ΕΕ. Με αυτή την αντιφατική συμπεριφορά κατάφερε να βρίσκεται στο κενό και να μην τον υποστηρίζουν ούτε οι μεν ούτε οι δε. Οι Νεοταξίτες δεν τον γουστάρουν λόγω Brexit. Οι αντίπαλοι δεν τον γουστάρουν για την στάση του στο θέμα της Ουκρανίας όπου πήρε πιο ακραία θέση από πολλούς Νεοταξίτες όπως ο Μακρόν, Ντράγκι, Σολτς.

Σχετικό πρόβλημα έχει και ο Μητσοτάκης και η Νέα Δημοκρατία. Δεν αφορά την τοποθέτηση του σε Νεοταξικό ή αντί – Νεοταξικό στρατόπεδο. Είναι ξεκάθαρα και πέρα από κάθε αμφιβολία με τους Νεοταξίτες. Έχει να κάνει με τα δύο πολιτικά γκρουπ που διαμορφώνονται παγκόσμια. Από την μία είναι οι κεντροδεξιοί και από την άλλη οι κεντροαριστεροί. Και ο Μητσοτάκης βρίσκεται στο κενό. Ιδεολογικά είναι πολύ πιο κοντά στο κεντροαριστερό. Όμως η Νέα Δημοκρατία στην οποία ηγείται, υποτίθεται πως είναι κόμμα της κεντροδεξιάς.

Έτσι δεν τον γουστάρουν ούτε οι μεν ούτε οι δε. Οι μεν κεντροδεξιοί δεν τον γουστάρουν για τις απόψεις του επειδή είναι κυρίως κεντροαριστερές. Οι κεντροαριστεροί δεν τον γουστάρουν γιατί  το κόμμα του αυτό-προσδιορίζεται λανθασμένα στην κεντροδεξιά.Έτσι αργά ή γρήγορα θα έρθει το τέλος της Νέας Δημοκρατίας και ως κόμμα εξουσίας όπως ευτυχώς ήρθε το τέλος του ΠΑΣΟΚ. Ενδεχομένως να διασωθεί ως ένα μικρό κόμμα του κέντρου (η Νέα Δημοκρατία). Πρέπει να γίνει αυτό που έγινε στην Γαλλία. Νέα Δημοκρατία και ΠΑΣΟΚ να πέσουν κάτω από 5%.

Γιώργος