Μόνη λύση για ΣΥΡΙΖΑ

προηγούμενο Ισοπαλία ΣΥΡΙΖΑ-ΝΔ

Το αντίθετο φαίνεται να συμβαίνει στην περίπτωση προεκλογικής συνεργασίας Νέας Δημοκρατίας Ελληνικής Λύσης. Ισχύει πως το ποσοστό της συμμαχίας δεν είναι απαραίτητα το άθροισμα των ποσοστών των δύο κομμάτων, όμως αυτό είναι μια αρχή των υπολογισμών. Η Νέα Δημοκρατία δεν φαίνεται να κερδίζει ποσοστά σε περίπτωση προεκλογικής συνεργασίας με την Ελληνική Λύση.

Υπάρχουν εξηγήσεις. Στην Νέα Δημοκρατία βρίσκονται ήδη παρεμφερείς με τον Βελόπουλο και μάλιστα σε μεγάλες θέσεις, οι Γεωργιάδης, Πλεύρης, Βορίδης. Για να μην τους προτιμήσουν οι ψηφοφόροι της Ελληνικής Λύσης, θα υπάρχει κάποιος λόγος. Ένα μεγάλο μέρος τους είναι πρώην ψηφοφόροι της Χρυσής Αυγής.

Μπορεί παλαιότερα κάποιοι από αυτούς να ψήφιζαν ΛΑΟΣ. Σε περίπτωση προεκλογικής συνεργασίας ΝΔ – Ελληνικής Λύσης, οι περισσότεροι ψηφοφόροι της Ελληνικής Λύσης θα πάνε στους «Έλληνες» που θα μπουν σίγουρα στη Βουλή. Δηλαδή ο Κασιδιάρης πρέπει να εύχεται να γίνει αυτή συνεργασία. Δεν θα πάνε καθόλου στη Νέα Δημοκρατία;

Μπορεί η Νέα Δημοκρατία να πάρει μία δύο μονάδες (1 – 2 %) από την Ελληνική Λύση αλλά θα τις χάσει από το κέντρο. Γιατί για να δεχτεί ο Βελόπουλος προεκλογική συνεργασία, θα πρέπει να περάσει κάποιες θέσεις του, αλλιώς θα ξεφτιλιστεί τελείως σε όλο το πανελλήνιο. Υιοθετώντας αναγκαστικά κάποιες θέσεις της Ελληνικής Λύσης, η Νέα Δημοκρατία θα χάσει από τους κεντρώους ψηφοφόρους.

Στην περίπτωση της ΜΕΡΑ25 και άλλων πρώην Συριζαίων δεν ισχύει το ίδιο. Δηλαδή οι περισσότεροι ψηφοφόροι θα πάνε στον ΣΥΡΙΖΑ και επειδή αυτό θα ανεβάσει τα ποσοστά, θα δημιουργήσει «αέρα νίκης» που θα προσελκύσει επιπλέον ψηφοφόρους της αριστεράς – κεντροαριστεράς. Η Νέα Δημοκρατία έχει ήδη την παράσταση νίκης με μεγάλα ποσοστά.

Δηλαδή κάποιοι ψηφοφόροι της αριστεράς – κεντροαριστεράς που είναι δυσαρεστημένοι με τον ΣΥΡΙΖΑ σκέφτονται ως εξής: «Δεν πρόκειται να κερδίσουν τις εκλογές. Καλύτερα λοιπόν να ψηφίσω κάτι άλλο που μου γουστάρει περισσότερο και επιπλέον έτσι να τιμωρήσω τον ΣΥΡΙΖΑ». Όταν όμως δουν πως η νίκη στις εκλογές είναι πιθανή, θα ρίξουν την ψήφο στον ΣΥΡΙΖΑ, έστω και με δυσαρέσκεια ως το «μη χείρον βέλτιστον».  

Επομένως η Νέα Δημοκρατία δεν φαίνεται να έχει την αμυντική τακτική της προεκλογικής συνεργασίας με την Ελληνική Λύση, σε περίπτωση προεκλογικής συνεργασίας πρώην και νυν Συριζαίων. Πάραυτα, επειδή τίποτα δεν είναι βέβαιο, καλύτερο είναι οι Συριζαίοι να το κάνουν την τελευταία στιγμή ώστε να μην δώσουν την δυνατότητα στη Νέα Δημοκρατία να αντιδράσει. Το κατά πόσο είναι εφικτή η συνεργασία πρώην και νυν Συριζαίων είναι ένα ερώτημα.

Όλα γίνονται και τίποτα δεν γίνεται. Ο Τσίπρας και οι νυν Συριζαίοι πρέπει να καταλάβουν πως είναι η μόνη τους ελπίδα, αν δεν συμβεί κάτι συνταρακτικό που να τα ανατρέψει όλα. Με την ένταξη πρώην Συριζαίων γίνονται λιγότερο Νεοταξικό κόμμα και πλησιάζουν περισσότερο προς τον Μελανσόν παρά τον Μακρόν, τον υπέρτατο Νεοταξίτη. Το Μακρόν της Ελλάδας τον κάνει ο Μητσοτάκης.

Ο ΣΥΡΙΖΑ εξελίχθηκε σε Νεοταξικό κόμμα, λιγότερο από την Νέα Δημοκρατία και το ΠΑΣΟΚ. Το ζητούμενο δεν είναι να κερδίσει τις εκλογές ο ΣΥΡΙΖΑ αλλά πρωτίστως να αντικατασταθεί η Νέα Δημοκρατία με ένα αντί – νεοταξικό κόμμα και δευτερευόντως να επικρατήσει στην κεντροαριστερά το λιγότερο Νεοταξικό και λιγότερο ευρώδουλο από τα δύο, δηλαδή ο ΣΥΡΙΖΑ. Στην συνέχεια τα δύο μεγάλα κόμματα θα είναι ο ΣΥΡΙΖΑ και το νέο γνήσιο κεντροδεξιό, πατριωτικό, συντηρητικό κόμμα.

Πρέπει να βλέπουμε και τι γίνεται παγκόσμια. Πέρα από ένα θερμό επεισόδιο με τους Τούρκους, ένα πολύ δύσκολο χειμώνα μπορεί να συμβεί και κάτι άλλο που να ανατρέψει το πολιτικό σκηνικό . Υπάρχει τακτική φθοράς των Νεοταξιτών από τους αντιπάλους τους (αντί – Νεοταξίτες), κυρίως σε Γαλλία, Βρετανία, Ιταλία αλλά και γενικότερα σε όλη την Ευρώπη και Παγκόσμια.

Ένα γνήσιο κεντροδεξιό κόμμα με αξιώσεις, μπορεί να φέρει τη Νέα Δημοκρατία στη τρίτη θέση. Ένα τέτοιο κόμμα βρίσκεται στα σκαριά, στα πρότυπα των ισχυρών κεντροδεξιών – δεξιών κομμάτων της Δύσης + δηλαδή τους Ρεπουμπλικάνους του Τραμπ, τους Συντηρητικούς της Βρετανίας, το κόμμα της Λεπέν, Μελόνι – Σαλβίνι στην Ιταλία και τον Πούτιν στην Ρωσία. Όλοι αυτοί βέβαια δεν είναι το ίδιο αλλά έχουν κοινά σημεία, με πρώτο την αντίθεση στο Νεοταξικό σχέδιο που υποστηρίζει φανατικά και εμμονικά η ΝΔ.

Έχει γραφτεί άπειρες φορές σε προηγούμενα άρθρα αλλά θα το επαναλάβω για άλλη μια φορά σε περίπτωση που κάποιος αναγνώστης δεν το έχει ποτέ διαβάσει. Το Νεοταξικό σχέδιο προβλέπει την δημιουργία τεσσάρων ηπειρωτικών ενώσεων, Ευρωπαϊκής, Αμερικανικής, Ασιατικής, Αφρικανικής, Η Ευρωπαϊκή είναι το παγκόσμιο πείραμα πάνω στο οποίο θα στηριχτούν και οι υπόλοιπες.

Αυτές θα μπουν κάτω από μία Παγκόσμια κυβέρνηση. Εδώ οι απόψεις διίστανται. Εγώ όπως και πολλοί άλλοι πιστεύω πως θα είναι μια Παγκόσμια Νεοταξική Ολιγαρχική Δικτατορία. Δεν είναι το θέμα μου αυτό, έχει αναλυθεί σε βάθος σε άλλα άρθρα. Το θέμα μου είναι πολιτικοί και χώρες που βρίσκονται στο κενό όπως θα εξηγήσω στην συνέχεια.

συνέχεια Στο πουθενά η Νέα Δημοκρατία

Γιώργος