Θα μας καβαλήσουν

Έχουν βγει πολλά συμπεράσματα από την μεγάλη περιπέτεια στην οποία έχει βάλει τον κόσμο η Νέα Τάξη Πραγμάτων. Ένα από τα πιο σημαντικά συμπεράσματα είναι πως αυτοί που βοηθάμε να σηκωθούν, αφού σηκωθούν, μετά θα θέλουν να μας «καβαλήσουν». Αυτό γίνεται μπροστά στα μάτια μας με το σχέδιο ΝΤΠ - ΕΕ.

Έχω κάνει πολλά λάθη στην ζωή μου για το οποία έχω μετανιώσει. Ένα από τα μεγαλύτερα είναι πως με την στάση μου και την συμπεριφορά μου συνέβαλα ώστε να σηκωθούν μειονότητες και κοινωνικές ομάδες που παλαιότερα θεωρούνταν περιθωριακές. Δυστυχώς διαπίστωσα πως αν βοηθήσεις κάποιον να σηκωθεί, μετά δεν θα του φθάνει να είναι όρθιος αλλά θα θέλει να σε καβαλήσει. Έτσι είναι η ανθρώπινη φύση.

Παλαιότερα κατέκρινα αυτούς που τους «πατούσαν κάτω» δηλαδή τους εμπόδιζαν να σηκωθούν. Τώρα κατακρίνω αυτούς που τους βοηθάνε. Ανάμεσα τους συγκαταλεγόμουν μέχρι πρόσφατα και εγώ. Δεν έχω φθάσει ακόμα στο σημείο να είμαι μεταξύ αυτών που τους «πατάνε κάτω» αλλά είμαι βέβαιος πως αν συνεχιστούν έτσι τα πράγματα με την Νέα Τάξη Πραγμάτων, θα είμαι κι εγώ ανάμεσα τους.

Υπάρχουν σε γενικές γραμμές τρεις στάσεις σε μειονότητες και περιθωριακές (στο παρελθόν) κοινωνικές ομάδες, αρνητική, αδιάφορη, θετική. Η αρνητική είναι αυτή που τους «πατάνε κάτω» δηλαδή τους εμποδίζουν να σηκωθούν. Η θετική είναι αυτή που με κάποιο τρόπο τους βοηθάνε, με την στάση, την συμπεριφορά ή ακόμη περισσότερο με πολιτικούς αγώνες.

Δεν έδωσα πολιτικούς αγώνες για μειονότητες και περιθωριακές ομάδες αλλά η στάση μου και η συμπεριφορά μου απέναντι τους ήταν θετική και συνέβαλα στο να σηκωθούν. Τώρα όμως θέλουν να με καβαλήσουν και δεν μπορώ να το επιτρέψω. Τα βάζω με τον εαυτό μου γιατί τους έφερα σε σημείο να μπορούν να με καβαλήσουν. Αυτός που είναι κάτω δεν μπορεί να σε καβαλήσει.

Πρέπει πρώτα να σηκωθεί. Κι αν τον βοηθήσεις να σηκωθεί, πρέπει να λάβεις σοβαρά υπόψη σου πως μετά θα θέλει να σε καβαλήσει. Εγώ δεν μπορώ να συμβουλέψω κανένα για το τι στάση θα ακολουθήσει απέναντι σε μειονότητες και περιθωριακές (στο παρελθόν) ομάδες. Δεν είμαι ο κατάλληλος άνθρωπος διότι έκανα λάθος και το έχω μετανιώσει πολύ πικρά.

Αυτό όμως που θέλω να συστήσω σε όλους και ειδικά στους ηλίθιους σαν και μένα (ήμουν στο παρελθόν αλλά ξύπνησα) είναι να προσέχουν πάρα πολύ και να συλλογιστούν όλα αυτά που κάνουν. Να λάβουν υπόψη τους πως αυτοί που βοηθάνε να σηκωθούν, μετά δεν θα τους φθάνει που θα είναι όρθιοι αλλά θα θέλουν να τους καβαλήσουν.

Στην Αγγλική γλώσσα υπάρχει μια έκφραση «του έδωσα μια ίντσα και πήρε ένα μίλι». Αν το αλλάξουμε στο μετρικό σύστημα που έχουμε στην Ελλάδα θα λέγαμε «του έδωσα έναν πόντο και πήρε ένα χιλιόμετρο». Είναι εσκεμμένα υπερβολικό αλλά αυτό που θέλει να πει είναι πως κάποιος παίρνει πολύ περισσότερο από αυτό που του δίνεις καλοπροαίρετα και με την θέληση σου.

Δεν είναι ακριβώς αυτό που περιέγραφα μέχρι τώρα αλλά είναι παρόμοιο. Τι πρέπει να κάνει λοιπόν κανείς όταν τους δίνει έναν πόντο και αυτοί παίρνουν ένα χιλιόμετρο; Η απάντηση είναι απλή. Παίρνει πίσω το χιλιόμετρο και παίρνει και άλλο ένα χιλιόμετρο ώστε να πάρουν το μάθημα τους και να μην το ξανά επιχειρήσουν. Διότι αν πάρει πίσω μόνο το χιλιόμετρο, οι άλλοι δεν θα έχουν πάθει τίποτα. Τι είχανε τι χάσανε; Πρέπει να υπάρχουν επιπτώσεις ώστε να διδαχθούν από αυτές.

Είναι κάποιοι που λένε πως πρέπει να τους «πατήσουμε κάτω να τους λιώσουμε» όλους αυτούς που πάνε να μας καβαλήσουν. Όπως είπα δεν έχω φθάσει σε αυτό το σημείο ακόμα. Όμως υποστηρίζω πως σαφώς και θα πρέπει να υπάρχουν αρνητικές επιπτώσεις για όλους αυτούς ώστε να μάθουν και να μην επιχειρήσουν ξανά να μας καβαλήσουν. Μια επίπτωση, πιο μαλακή από το να «τους πατήσεις κάτω να τους λιώσεις», είναι και αυτό που ανέφερα.

Δεν παίρνεις πίσω μόνο το χιλιόμετρο που πήραν χωρίς να τους το δώσεις αλλά και παραπάνω. Δηλαδή τους πας κόντρα και προωθείς θέσεις που μπορεί και να μην τις πιστεύεις, έτσι για να μάθουν και να μην ξανά προσπαθήσουν να μας καβαλήσουν. Με άλλα λόγια τους παίρνεις πίσω δικές τους «κατακτήσεις», ακόμα και να τις πιστεύεις, ως τιμωρία που προσπάθησαν να μας καβαλήσουν. Εσκεμμένα δεν προσδιόρισα ποιες είναι οι μειονότητες και οι περιθωριακές (στο παρελθόν) κοινωνικές ομάδες. Μπορεί όμως κανείς να καταλάβει σε ποιες αναφέρομαι.

Ντίνος