DNAϊκός διαχωρισμός Ευρώπης

Όπως έχει πολλές φορές γραφτεί, η Αντί-ΝΤΠ δεν πρόκειται ποτέ να δεχτεί ενιαία Ευρωπαϊκή Ένωση, σύμφωνα με το βλακώδες και καταστροφικό σχέδιο της ΝΤΠ. Η Ευρώπη θα διαχωριστεί σε Δυτική και Ανατολική, αλλιώς θα γίνει το ΜΠΡΑΦ και θα ηττηθούν οι Νεοταξίτες. Η συμβιβαστική λύση που προτείνει η Αντί - ΝΤΠ δεν θα ισχύει πλέον. Άλλος ένας λόγος που συνηγορεί υπέρ του διαχωρισμού της Ευρώπης είναι το DNA.

Στην αρχαιότητα, στα Βαλκάνια κατοικούσαν ελληνικές φυλές ή συγγενείς προς αυτές φυλές. Στα Δυτικά Βαλκάνια κατοικούσαν οι Ιλλύριοι που ήταν συγγενής φυλή με τις ελληνικές. Οι Νεοέλληνες προέρχονται από τους Αρχαίους Έλληνες αλλά δεν είναι 100% απόγονοι τους. Μέσα στους αιώνες αναμείχθηκαν και με άλλες φυλές. Ο Αυστριακός ιστορικός, πολιτικός, δημοσιογράφος, περιηγητής Φαλμεράιερ, υποστήριζε πως οι Νεοέλληνες είναι σλαβικής καταγωγής.

Τις θεωρίες του ανέπτυξε σε δύο βιβλία που έγραψε στην δεκαετία του 1830, «Ιστορία της χερσονήσου της Πελοποννήσου κατά τους Μεσαιωνικούς χρόνους» και «Περί καταγωγής των σημερινών Ελλήνων». Αυτός το παράκανε. Είτε μας αρέσει είτε δεν μας αρέσει, η αλήθεια είναι πως οι Νεοέλληνες είναι σε κάποιο βαθμό σλαβικής καταγωγής. Το Βυζάντιο είχε τόσο καλές σχέσεις με τους Σλάβους που επετράπη η ειρηνική διείσδυση τους.

Μέσα σε αρκετούς αιώνες αλλά κυρίως μεταξύ του 6ου και του 8ου μΧ αιώνα, εγκαταστάθηκαν σε όλη την σημερινή ηπειρωτική Ελλάδα και έφθασαν μέχρι την Πελοπόννησο. Το ποσοστό τους ήταν σημαντικό σε σχέση με τον πληθυσμό που τότε δεν ήταν δέκα εκατομμύρια. Αυτοί μέσα στους αιώνες μετακινήθηκαν εντός της χώρας και αναμείχθηκαν με τους υπόλοιπους. Σε όλους σχεδόν τους Νεοέλληνες, κάποιος προ ... προ πάπους ή προ ... προ γιαγιά ήταν από τους Σλάβους που εγκαταστάθηκαν ειρηνικά στην Ελλάδα, την εποχή του Βυζαντίου.

Τα γονίδια R1a και Ι2a είναι χαρακτηριστικά των Σλάβων. Οι Έλληνες έχουν περίπου 12% από το καθένα δηλαδή σχεδόν 25% σλαβικά γονίδια. Υπολογίζεται πως είναι περίπου 25% στην Πελοπόννησο και στην υπόλοιπη ηπειρωτική Ελλάδα μεταξύ 25% και 35%, με 30% μέσο όρο. Στα νησιά είναι λιγότερο από την Πελοπόννησο, με τα χαμηλότερα ποσοστά στα πιο απομακρυσμένα, την Κρήτη και τα Δωδεκάνησα.

Στις άλλες βαλκανικές χώρες, τα γονίδια R1a και I2a είναι 10 - 20%  παραπάνω από ό,τι στους Έλληνες ενώ στους Τούρκους είναι λιγότερο (από 25%). Οι Βαλκανικές χώρες και η Τουρκία δηλαδή εκεί που υπήρχε το Βυζάντιο, έχουν παραπλήσια γονιδιακά προφίλ. Των Ελλήνων μοιάζει περισσότερο με των Αλβανών, των Ρουμάνων και των Τούρκων. Οι Τούρκοι αναμείχθηκαν με τους ντόπιους πληθυσμούς και δεν έχουν μεγάλη σχέση με τους πρώτους Τούρκους που ήρθαν από τις στέπες της Ασίας και ήταν ασιατική φυλή.

Σε Πολωνία, Λευκορωσία, Ρωσία και Ουκρανία, τα δύο σλαβικά γονίδια R1a και Ι2a είναι 65 - 75%, με το R1a να βρίσκεται σε μεγαλύτερο ποσοστό. Η Κροατία έχει περίπου το ίδιο ποσοστό με τις βόρειες σλαβικές χώρες. Όμως σε αντίθεση με αυτές, το Ι2a έχει μεγαλύτερο ποσοστό από το R1a. Σε Τσεχία και Σλοβακία είναι λίγο παραπάνω από τις βαλκανικές ενώ σε Ουγγαρία και Αυστρία λίγο παρακάτω. Οι τέσσερις χώρες έχουν σχετικά γονιδιακά προφίλ. Το μεγαλύτερο ποσοστό R1a και Ι2a το έχουν οι Σλοβάκοι δηλαδή είναι περισσότερο Σλάβοι από τους υπόλοιπους.

Μετά είναι οι Τσέχοι και μετά Ούγγροι και Αυστριακοί. Των Ούγγρων το γονιδιακό προφίλ μοιάζει πολύ με των Αυστριακών, πιθανώς γιατί αναμείχθηκαν την εποχή της Αυστροουγγαρίας. Επίσης μοιάζει των Τσέχων με των Σλοβάκων, πιθανώς λόγω της Τσεχοσλοβακίας. Επειδή οι Αυστριακοί μιλούν γερμανικά, θεωρούμε λανθασμένα πως φυλετικά είναι παρόμοιοι με τους Γερμανούς. Όμως μοιάζει πολύ το γονιδιακό προφίλ τους με των Ούγγρων και αρκετά με των Τσέχων και των Σλοβάκων.

Στην Δυτική Ευρώπη, το επικρατέστερο γονίδιο είναι το κελτικό R1b. Όσο πιο Δυτικά, τόσο μεγαλύτερο το ποσοστό του. Μετά είναι τα γερμανικά γονίδια I1 (σκανδιναβικό) και I2b (σαξονικό). Το μεγαλύτερο ποσοστό Ι1 το έχουν οι Σουηδοί. Ακολουθούν Νορβηγοί, Δανοί, Γερμανοί. Σουηδοί και Νορβηγοί έχουν σχετικά σημαντικά ποσοστά του σλαβικού γονιδίου R1a. Οι Γερμανοί έχουν αρκετά ποσοστά του γερμανο-σαξονικού γονιδίου Ι2b που είναι πολύ μικρά στις Σκανδιναβικές χώρες.

Επίσης σημαντικά ποσοστά των γερμανικών γονιδίων I1 και I2b είναι σε Βέλγιο, Γαλλία, Ολλανδία, Βρετανία και λίγο χαμηλότερα σε Ιρλανδία, Ουαλία, Σκωτία. Ιταλοί, Ισπανοί και Πορτογάλοι έχουν πολύ μικρά ποσοστά των γερμανικών γονιδίων I1 και I2b. Το γερμανο-σκανδιναβικό I1, έχουν σε μεγάλο ποσοστό οι Φιλανδοί. Σε μεγαλύτερο ποσοστό, πάνω από 50%, έχουν το Ουραλο-Φινικό γονίδιο Ν. Σε σχετικά μεγάλα ποσοστά το έχουν επίσης Εσθονοί, Λιθουανοί, Λετονοί και Ρώσοι που όμως έχουν σε μεγάλα ποσοστά τα σλαβικά γονίδια R1a και I2a, αντί για το γερμανο-σκανδιναβικό I1.

Επειδή το βασικό γονίδιο των Φιλανδών είναι το Ν, συγγενεύουν περισσότερο φυλετικά με την Ανατολική Ευρώπη. Αθροιστικά το Ν μαζί με το σλαβικό R1a βρίσκονται σε πολύ μεγαλύτερο ποσοστό από το γερμανο-σκανδιναβικό I1. Επίσης από άποψη φυλετική, οι Αυστριακοί ανήκουν στην Ανατολική Ευρώπη. Οι Αυστριακοί είναι περίπου το ίδιο (και λίγο παραπάνω) Σλάβοι με τους Έλληνες. Αυτή είναι η ειρωνεία στην θεωρία του Αυστριακού Φαλμεράιερ.

Το φυλετικό δεν είναι το μόνο κριτήριο διαχωρισμού. Από άποψη εισοδήματος, Φιλανδία (54) και Αυστρία (59) βρίσκονται αρκετά παραπάνω από την Ανατολική Ευρώπη. Τους χαρίζουμε την Αυστρία και την Φινλανδία που φυλετικά ανήκουν στην Ανατολική Ευρώπη. Τι άλλο θέλουν δηλαδή για να είναι ευχαριστημένοι στην Δυτική Ευρωπαϊκή Κοινοπολιτεία; Πρέπει να πουν ένα μεγάλο ΕΥΧΑΡΙΣΤΩ και να δείξουν ευγνωμοσύνη.

Αναστάσιος