Η καρδιά των ΗΠΑ είναι στο Λίβανο
Η καρδιά των ΗΠΑ είναι στο Λίβανο
Άμεσα υπήρξε αντίδραση από Έλληνες των ΗΠΑ σχετικά με το άρθρο μου «Συνομοσπονδία ενδιάμεσων Πολιτειών». Σίγουρα η εξήγηση δεν αφορά τους Έλληνες στην Ελλάδα αλλά τους Έλληνες στην Αμερική. Πάραυτα οποιοδήποτε μπορεί να τη διαβάσει.
Δεν είναι ο σκοπός μου να διασπάσω την Αμερική. Έλεος! Μια άποψη λέω μόνο. Ούτε είμαι εγώ αυτός που θα το εφαρμόσει και ούτε λέω ότι θέλω να γίνει. Επεκτάθηκα λίγο παραπάνω σε όσα αναφέρονται σε ένα προηγούμενο άρθρο «Νέος Εμφύλιος στις ΗΠΑ». Το πρόβλημα δεν είναι αν θα εκλεγεί ο Τραμπ ή ο Μπάιντεν, οι Ρεπουμπλικάνοι ή οι Δημοκρατικοί αλλά αν θα έχουμε ακραία παγκοσμιοποίηση ή ήπια. Ο Μπάιντεν υποστηρίζει την ακραία παγκοσμιοποίηση που κατέστρεψε την Ελλάδα.
Οι ακραίοι παγκοσμιοποιητές έκαναν μια ακραία κίνηση εξαπλώνοντας τον ιό. Είναι σίγουρο; Όχι βέβαια αλλά φαίνεται πιθανό. Μπορεί να μην ήταν καν Αμερικάνοι. Μπορεί να ήταν Κινέζοι. Μπορεί να ήταν ακόμη και Ευρωπαίοι που έριξαν τον ιό στην Κίνα για να θολώσουν τα νερά. Ήταν όμως οπαδοί της ακραίας παγκοσμιοποίησης. Γιατί δεν θεωρείται ακραία ενέργεια αυτή και θεωρείται η δημιουργία Συνομοσπονδίας ενδιάμεσων Πολιτειών; Γιατί όταν η μία πλευρά έχει προχωρήσει σε ακραίες ενέργειες να μην το κάνει και η άλλη; Κατά την άποψη μου είναι πιο ακραία η εξάπλωση του ιού παγκοσμίως.
Αυτό που δείχνει ο χάρτης των εκλογών του 2016 στις ΗΠΑ είναι πως οι ενδιάμεσες πολιτείες που ονομάζονται Middle USA έχουν παρόμοια νοοτροπία. Το ίδιο συμβαίνει και με τις ακτές. Έχουν παρόμοια μεταξύ τους νοοτροπία αλλά διαφορετική από τις ενδιάμεσες που είναι πιο παραδοσιακές. Ένα σημαντικό μέρος της οικονομίας των ενδιάμεσων πολιτειών είναι η γεωργία ή η κτηνοτροφία. Θεωρούν ότι είναι παραμελημένες.
Επομένως οι ενδιάμεσες μπορούν να κάνουν ένα μπλοκ, ένα συνασπισμό γύρω από κάποια θέματα και να ασκήσουν πίεση για να πετύχουν πολιτικά και οικονομικά οφέλη. Μπορεί να είναι ζητήματα παγκοσμιοποίησης αλλά και άλλα. Τα κέντρα της ακραίας παγκοσμιοποίησης είναι ισχυρά στις δύο ακτές. Ποια είναι αυτά τα ζητήματα που ενώνουν τις ενδιάμεσες Πολιτείες μπορεί να ανακαλυφθεί από δημοσκοπήσεις. Ενδεχομένως να υπάρξει υποστήριξη και από τα δύο κόμματα.
Ένα ζήτημα είναι η θέση της πρωτεύουσας, της Ουάσιγκτον. Βρίσκεται στην Βορειοανατολική ακτή. Όταν ξεκίνησε να είναι πρωτεύουσα δεν είχε γίνει η μετανάστευση προς τα δυτικά. Η απόσταση από την Νέα Υόρκη στο Λος Άντζελες είναι σχεδόν 2000 χιλιόμετρα ενώ η απόσταση από το Λονδίνο στην Αθήνα είναι 1200 χιλιόμετρα. Δεν είναι μόνο ο Λευκός Οίκος και το Καπιτώλιο. Πολλές υπηρεσίες και οργανισμοί έχουν την έδρα τους στην Βορειανατολική Ακτή. Η θέση του κέντρου της πολιτικής, παίζει ρόλο στις πολιτικές εξελίξεις καθώς επηρεάζονται από την νοοτροπία και τις απόψεις των γύρω περιοχών.
Η καρδιά της Αμερικής βρίσκεται στο Λίβανο! Lebanon είναι ένα χωριό 200 κατοίκων στη κομητεία Σμιθ του Βόρειου Κάνσας που συνορεύει με την Νεμπράσκα. Τέσσερα χιλιόμετρα βορειοδυτικά είναι το κέντρο της ηπειρωτικής Αμερικής. Η πόλη ονομάστηκε έτσι από την πόλη Lebanon του Κεντάκι που είχε κέδρους. Η μεταφορά της πρωτεύουσας θα βόλευε και τις δυτικές Πολιτείες. Σαφέστατα θα υπάρχει μεγάλη διαφορά σε θέματα ασφαλείας. Στις ακτές υπάρχει μεγαλύτερη έκθεση σε κινδύνους.
Ας πάρουμε και το πολύ ακραίο σενάριο της δημιουργίας Συνομοσπονδίας ενδιάμεσων Πολιτειών. Ο σκοπός θα είναι να προσεταιριστούν όλες τις υπόλοιπες πολιτείες με τους δικούς τους όρους. Μπορούν να το πετύχουν διότι οι ακτές είναι μεταξύ τους αποκομμένες και συνδέονται με τις ενδιάμεσες πολιτείες. Πολλές φορές δεν χρειάζεται να κάνουν κάποιοι κάτι για να πετύχουν πράγματα. Η απειλή ότι θα το κάνουν είναι αρκετή, αν η άλλη πλευρά πιστέψει ότι πράγματι θα το κάνουν και δεν είναι μόνο λόγια.
Μάνος