Η υπόσχεση Τραμπ
Η υπόσχεση Τραμπ
Είναι πλέον βέβαιο ότι ο Τραμπ κέρδισε τις εκλογές του Νοεμβρίου 2020. Αυτή τη στιγμή υπάρχουν δύο ενδεχόμενα. Το πρώτο είναι να ορκιστεί Πρόεδρος μέσα στον Απρίλιο 2021. Αυτό πιθανώς να δημιουργήσει αναστάτωση και προβλήματα μέσα στις ΗΠΑ αλλά και διεθνώς. Εξετάζεται ένα άλλο ενδεχόμενο. Να αφήσουν τον Μπάιντεν για αυτή την τετραετία, σε περίπτωση που θα μπορέσουν να εξασφαλίσουν στον Τραμπ με απόλυτη βεβαιότητα ότι αυτός ή ο διάδοχος που θα ορίσει θα είναι Πρόεδρος το 2024. Δηλαδή αν του εξασφαλίσουν βέβαιη νίκη στις επόμενες εκλογές.
Τότε ο Τραμπ θα πλησιάζει τα ογδόντα. Τον Μπάιντεν δεν το πειράζει που είναι σε αυτή την ηλικία. Ο Τραμπ δεν ήταν ποτέ επαγγελματίας πολιτικός. Ήταν ένας επιτυχημένος επιχειρηματίας που κατάφερε να γίνει Πρόεδρος της Αμερικής. Έγινε Πρόεδρος. Μπορεί να μην ενδιαφέρεται να μπει στην διαδικασία της καθημερινότητας του πλανητάρχη. Αυτό είναι δική του απόφαση. Στο χέρι του είναι να είναι ο ίδιος Πρόεδρος ή να βάλει κάποιον άλλο, γιατί αυτός κέρδισε τις εκλογές και του χρωστάνε μια τετραετία.
Το Δημοκρατικό κόμμα έχει εκλέξει Αφροαμερικανό Πρόεδρο, τον Ομπάμα. Θέλουν και οι Ρεπουμπλικάνοι να δείξουν ότι κι αυτοί έβγαλαν έναν Πρόεδρο που ανήκει σε μειονότητα. Έτσι μια περίπτωση είναι κάποιος σαν τον Τεντ Κρουζ, ο ίδιος ή κάποιος παρόμοιος. Είναι Κουβανοαμερικάνος και τελευταία από τους στενούς συμμάχους του Τραμπ. Εναλλακτικά μπορεί να οριστεί ως διάδοχος του Τραμπ, ο Πομπέο, κάποιος Γερουσιαστής που στήριξε τον Τραμπ ή ένα από τα παιδιά του. Ακόμη και να μην γίνει ο ίδιος ο Τραμπ Πρόεδρος, θα κατευθύνει παρασκηνιακά τα πράγματα.
Όταν έγινε Πρόεδρος την πρώτη φορά δεν ήταν πολύ καλά προετοιμασμένος καθώς προηγουμένως ασχολούνταν με τα επιχειρηματικά και όχι τα πολιτικά. Τώρα το επιτελείο του προετοιμάζεται πυρετωδώς για να αναλάβει το 2024, ο ίδιος ή ο διάδοχος που θα ορίσει (αν δεν ορκιστεί τον Απρίλιο του 2021). Είναι ψέμα πως ο Τραμπ είναι ενάντια σε οποιοδήποτε παγκοσμιοποίηση. Σαφέστατα είναι ενάντια στην ακραία παγκοσμιοποίηση που συνέβαινε τις τελευταίες δεκαετίες και το έχει εκφράσει ανοιχτά. Υποστηρίζει μια εναλλακτική πιο ήπια παγκοσμιοποίηση και είναι ένα από τα πιο σημαντικά θέματα με τα οποία ασχολείται το επιτελείο του.
Αν αφήσουν τον Μπάιντεν να τελειώσει την τετραετία για να μη δημιουργηθεί αναστάτωση, η προϋπόθεση είναι να προετοιμάσει το έδαφος για τον Τραμπ ή τον διάδοχο του. Επομένως μέρος της συμφωνίας θα είναι μια εναλλακτική παγκοσμιοποίηση που τα πρώτα βήματα θα κάνει ο Μπάιντεν. Στην συνέχεια όταν έρθει ο Τραμπ ή ο διάδοχος του, θα προχωρήσει με πολύ γρήγορους ρυθμούς. Ελληνοαμερικάνοι που βρίσκονται κοντά στον κύκλο του Τραμπ έχουν ζητήσει να βοηθήσει την Ελλάδα και όπως ακούγεται έχει συμφωνήσει. Υποσχέθηκε η Ελλάδα να πλασαριστεί πολύ καλά στην εναλλακτική παγκοσμιοποίηση.
Βάζει μόνο μία προϋπόθεση. Να είναι στην Ελλάδα το πρώτο κόμμα της κεντροδεξιάς, στο ίδιο περίπου μήκος κύματος με τους Ρεπουμπλικάνους και ιδιαίτερα του Τραμπ τους Ρεπουμπλικάνους. Αλλιώς πως θα μπορέσει να συνεννοηθεί; Τώρα η Νέα Δημοκρατία είναι «αλλού γι’ αλλού». Ο Μητσοτάκης είναι με τον Μπάιντεν, διεθνιστής και φεντεραλιστής. Άλλοι είναι οικολόγοι, ομοφυλόφιλοι ή πρώην κομμουνιστές και νυν κρυφοκουμμουνιστές. Μια φορά κομμουνιστής, για πάντα κομμουνιστής.
Αυτό έρχεται και δένει με τα προηγούμενα άρθρα «Να πάτε στο ALDE», «Ορθή επανατοποθέτηση». Ο Τραμπ κέρδισε τις εκλογές του 2016 και του 2020 γιατί ο αμερικανικός λαός είναι ενάντια στην ακραία παγκοσμιοποίηση. Η βάση της κεντροδεξιάς στην Ελλάδα είναι πολύ πιο κοντά στις θέσεις του Τραμπ και πολύ μακριά από τις θέσεις της ηγεσίας της Νέας Δημοκρατίας. Όσο και να φαίνεται παράξενο, η ηγεσία δεν ανήκει στον συντηρητικό χώρο αλλά είναι Δούρειοι Ίπποι της ακραίας παγκοσμιοποίησης στο συντηρητικό χώρο.
Ο Τραμπ είναι άνθρωπος που τηρεί τις υποσχέσεις του. Αν πραγματικά έδωσε τέτοια υπόσχεση, θα το κάνει. Δεν μπορώ να το ξέρω γιατί δεν την έδωσε σε εμένα. Το μόνο που μπορώ να πω είναι πως μου το μετέφεραν σοβαροί άνθρωποι. Αυτό που πρέπει να κάνουμε εμείς εδώ στην Ελλάδα είναι να δημιουργήσουμε ένα συντηρητικό κόμμα που η ηγεσία να εκφράζει τη βάση και να υπάρχει μια μικρή εναρμόνιση με το Ρεπουμπλικανικό κόμμα του Τραμπ και το Συντηρητικό του Ηνωμένου Βασιλείου. Πλήρης ταύτιση δεν χρειάζεται και ούτε είναι εφικτή. Απλά να μην είναι «αλλού γι’ αλλού» όπως είναι η Νέα Δημοκρατία. Δεν πρέπει να χάσουμε μια τέτοια ευκαιρία από δικό μας φταίξιμο. Η υπερδύναμη θα παίξει σημαντικό ρόλο στην διαμόρφωση της εναλλακτικής παγκοσμιοποίησης.
Δημήτρης