Φτωχύναμε από το '81

Πολλοί άνθρωποι αισθάνονται πως είμαστε χειρότερα από το 1981 που ξεκίνησε η ευρωπαϊκή πορεία προς την οικονομική καταστροφή. Είμαι και εγώ ανάμεσα τους. Είναι ένα ζήτημα που έχει εξετασθεί σε προηγούμενα άρθρα. Χρειάζεται να το εξετάσουμε πάλι και να το δούμε από μία νέα οπτική γωνία, των ρυθμών ανάπτυξης. Μέχρι στιγμής, στους διάφορους πίνακες δεν έχουμε βάλει αρνητικό μέσο ετήσιο ρυθμό .

Το μέτριο σενάριο θεωρείται αυτό όπου ο μέσος ρυθμός είναι 0%. Προκύπτει από στοιχεία της UNECE, για το διάστημα 2002 - 2021 και στοιχεία του ΔΝΤ, για το διάστημα 2013 - 2021. Και οι δύο πηγές δίνουν μηδενικό ετήσιο ρυθμό ανάπτυξης. Αυτό που μας ενδιαφέρει είναι τι έχει συμβεί από το 1981 που ξεκίνησε η πορεία προς την οικονομική καταστροφή.

Τι γίνεται όταν ο μέσος ρυθμός ανάπτυξης είναι αρνητικός; Αυτό φαίνεται στο Παράρτημα 7. Στον Πίνακα 1 παρουσιάζεται η μείωση του εισοδήματος ή προϊόντος, για 45 χρόνια, με ρυθμούς ανάπτυξης αρνητικούς 1 - 5 %. Με ετήσιο ρυθμό ανάπτυξης -1%, το εισόδημα βρίσκεται σήμερα δηλαδή στα 43 χρόνια, στο 65% του εισοδήματος του 1981.

Στον πίνακα 2 φαίνεται που έχουν φθάσει 1.000 € εισόδημα. Με -1% είναι 649 € και με τους υπόλοιπους ρυθμούς ανάπτυξης είναι 419 € (-2%), 270 € (-3%), 173 € (-4%), 110 € (-5%). Κανονικά θα έπρεπε να μπορούμε να βγάλουμε συμπεράσματα από τα στατιστικά στοιχεία. Όμως τα μαγείρευαν οι ευρωπαϊστές για να κρύψουν την οικονομική καταστροφή από την ευρωπαϊκή πορεία και δεν είναι αξιόπιστα.

Οι ειδικοί που θα αναλάβουν να προσδιορίσουν την ζημιά στον ελληνικό λαό και την αποζημίωση που οφείλουν οι ευρωπαϊστές, θα ασχοληθούν αρκετά, για να βρουν τους πραγματικούς ρυθμούς ανάπτυξης και όχι τους μαγειρεμένους που παρουσίαζαν οι ευρωπαϊστές. Έδειχναν την αύξηση του επιπέδου των τιμών ως ανάπτυξη. Όλα τα νούμερα πρέπει να είναι αποπληθωρισμένα, χωρίς την επίδραση του επιπέδου τιμών.

Μέχρι να προσδιορίσουν τους πραγματικούς ρυθμούς ανάπτυξης οι ειδικοί, τι κάνουμε; Μόνο εμπειρικά μπορούμε να το προσεγγίσουμε. Σε αυτό στηρίζεται η άποψη μου πως είμαστε χειρότερα από το 1981, όταν ξεκίνησε η ευρωπαϊκή πορεία προς την οικονομική καταστροφή. Πρέπει να συγκρίνουμε τι έκανε ο κόσμος τότε και τι κάνει σήμερα. Ή μάλλον τι μπορούσε να κάνει τότε και τι μπορεί να κάνει σήμερα.

Θυμάμαι πως οι άνθρωποι έβγαιναν σχεδόν κάθε βράδι. Το αν αυτό ήταν καλό ή κακό, είναι μια άλλη συζήτηση. Πάντως μπορούσαν να βγαίνουν. Δεν πήγαιναν όλοι στα μπουζούκια. Άλλοι πήγαιναν για ένα ποτό, άλλοι για ένα κρασάκι, ένα αναψυκτικό κ.ο.κ. Ποιος μπορεί να βγαίνει σήμερα σχεδόν κάθε μέρα; Κανείς! Έτσι οι περισσότεροι βγαίνουν το Σαββατοκύριακο. Υπάρχουν και πολλοί που δεν μπορούν να βγουν ούτε τότε και απλά κάνουν μια βόλτα, χωρίς να ξοδεύουν χρήματα.

Δεν εξετάζουμε την Νεοταξική ψευτολίτ που έχει συνωμοτικά συσσωρεύσει πλούτο σε βάρος των υπολοίπων. Αυτοί δεν υπάρχει αμφιβολία πως έχουν πολλά χρήματα και μπορούν να ξοδέψουν. Εξετάζουμε όλους τους άλλους. Πως περνούσαν τότε και τι μπορούσαν να κάνουν και πως περνάνε τώρα και τι μπορούν να κάνουν τώρα. Εμπειρικά προκύπτει πως εξαιτίας της ευρωπαϊκής πορείας είμαστε χειρότερα.

Τότε, οι άνθρωποι πήγαιναν διακοπές έναν μήνα, σε κάποιο νησί ή σε άλλο θερινό τουριστικό προορισμό. Σήμερα, άντε να πάνε μια βδομάδα σκάρτη, οι περισσότεροι. Επίσης πήγαιναν βόλτες και εκδρομές συχνά, χωρίς να σκέφτονται τα έξοδα. Σήμερα το σκέφτεται κανείς να πάρει το αυτοκίνητο να πάει μια βόλτα, αν το έχει. Ειδικά η εκδρομή στοιχίζει πάρα πολύ, μαζί με τα διόδια.

Μια μέση οικογένεια, μπορούσε να πληρώσει το νοίκι από ένα τριάρι ή τεσσάρι. Πρέπει να λάβουμε υπόψη το εξής. Πολλές πολυκατοικίες κτίστηκαν στην δεκαετία του '70. Τότε αυτές οι πολυκατοικίες ήταν καινούριες. Το αντίστοιχο αυτών των πολυκατοικιών σήμερα, είναι όσες οικοδομήθηκαν μετά το 2010. Πόσο εύκολο είναι για μια μέση οικογένεια, να πληρώνει ενοίκιο σε ένα τριάρι ή τεσσάρι, μιας πολυκατοικίας που κτίστηκε μετά το 2010;

Σήμερα οι άνθρωποι με δυσκολία βγάζουν τον μήνα, χωρίς να ξοδεύουν τίποτα, πέρα από τα βασικά. Είναι πάρα πολλοί που χρωστάνε ηλεκτρικό ρεύμα, Ταμεία, Εφορία. Γιατί χρωστάνε; Γιατί δεν έχουν να πληρώσουν. Σε κάποιους κόβουν το ρεύμα. Και το 1981 ήταν κάποιοι που χρώσταγαν σε ΔΕΗ και δημόσιο. Όμως το ποσοστό τότε ήταν πολύ μικρό ενώ σήμερα είναι πολύ μεγάλο. Όλα αυτά είναι σημάδια πως είμαστε χειρότερα από το 1981, όταν άρχισε η πορεία στην καταστροφή. Τα παραδείγματα είναι πάρα πολλά. Σκεφτείτε εσείς και άλλα.

Θα πει κανείς πως ανέβηκαν οι τιμές. Αυτό το επιχείρημα είναι άλλη μια μεγάλη απάτη των ευρωπαϊστών. Βαφτίζουν την φτώχεια ακρίβεια. Ναι μεν έχουν ανέβει πολύ οι τιμές αλλά αυτό δεν λέει τίποτα. Θα έπρεπε να έχουν ανέβει συντάξεις, μισθοί και άλλα επαγγελματικά εισοδήματα πολύ περισσότερο. Αύξηση του οικονομικού επιπέδου σημαίνει πως κανείς μπορεί να κάνει περισσότερα πράγματα, να αποκτήσει περισσότερα αγαθά και υπηρεσίες, ανεξάρτητα από το που βρίσκονται οι τιμές.

Όταν κανείς μπορεί να κάνει λιγότερα πράγματα, τότε έχουμε μείωση του οικονομικού επιπέδου. Αν το εξετάσει κανείς κατ' αυτό τον τρόπο, δεν θα έχει την παραμικρή αμφιβολία πως το οικονομικό επίπεδο έχει πέσει από το 1981, ανεξάρτητα από το τι δείχνουν τα μαγειρεμένα στατιστικά στοιχεία των ευρωπαϊστών. Διότι σήμερα, ο πολύς κόσμος, μπορεί να κάνει λιγότερα πράγματα. Πόσο έχει πέσει το οικονομικό επίπεδο;

Δεν ξέρω αλλά κάπως διαισθητικά μου φαίνεται πως βρίσκεται μεταξύ 42% και 65% αυτού που ήταν το 1981. Δηλαδή αν είναι έτσι, οι μέσοι ρυθμοί ανάπτυξης ήταν μεταξύ -1% και - 2%. Την αλήθεια δεν μπορούν να την κρύψουν. Αυτό που κατορθώνουν είναι να δημιουργούν σύγχυση στον κόσμο. Διότι όσοι θυμούνται το 1981, καταλαβαίνουν πολύ καλά πως σήμερα, μετά από 43 χρόνια ευρωπαϊκής πορείας, είναι πολύ χειρότερα.

Όμως το πολιτικό και μιντιακό σύστημα παρουσιάζει μια τελείως διαφορετική εικόνα πως δήθεν όλα πηγαίνουν καλά και πως ωφελούμαστε πολύ από την συμμετοχή στην ΕΕ. Και έτσι ο κόσμος είναι μπερδεμένος. Από την μια αισθάνεται πως δεν πάμε καθόλου μα καθόλου καλά, πως είναι πολύ χειρότερα από το 1981 και από την άλλη, επικοινωνιακά του παρουσιάζουν το αντίθετο και τον μπερδεύουν.

Να τονίσουμε πως με αποδεκτούς ρυθμούς ανάπτυξης, σήμερα το εισόδημα θα ήταν τουλάχιστον 2,5 φορές αυτό του 1981. Διότι δεν υπάρχει περίπτωση ο μέσος αποδεκτός ρυθμός ανάπτυξης να είναι κάτω από 2%. Αυτό αποκλείεται. Πιστεύω πως το ελάχιστο θα είναι 2,5% και αυτό μας βγάζει 2,9 φορές το εισόδημα του 1981. Κατά πάσα πιθανότητα θα είναι 3 - 6%. Με 3% βγαίνει 3,5 φορές το εισόδημα του 1981.

Αντί να έχουμε τουλάχιστον 3 φορές το εισόδημα του 1981, κατά πάσα πιθανότητα είναι χαμηλότερο. Αυτό προκύπτει εμπειρικά. Τι σημαίνει λοιπόν για την ζημιά και την αποζημίωση που θα κληθούν να πληρώσουν οι ευρωπαϊστές στον ελληνικό λαό; Αν το εισόδημα είναι χαμηλότερο του '81, η ζημιά που έχει παρουσιαστεί με την υπόθεση πως είναι 0% ο μέσος ρυθμός ανάπτυξης, θα βγει ακόμη μεγαλύτερη και ακόμη μεγαλύτερη η αποζημίωση που θα πληρώσουν οι ευρωπαϊστές.

Σταύρος