Να πάτε αλλού!
Να πάτε αλλού!
Υπήρξαν διάφορες αντιρρήσεις στα προηγούμενα άρθρα. Δεν θα τις απαντήσω όλες. Κάποιος είπε πως οι Καραμανλήδες δεν είναι γκέι αλλά ενεργητικοί ομοφυλόφιλοι. Ο όρος gay είναι συνώνυμος με το homosexual δηλαδή ομοφυλόφιλος. Χρησιμοποιείται και για ενεργητικούς και για παθητικούς ομοφυλόφιλους, όχι μόνο για παθητικούς.
Επιπλέον σύμφωνα με έρευνες αλλά και δηλώσεις γκέι, μόνο ενεργητικοί ή μόνο παθητικοί είναι ένα μικρό ποσοστό. Οι περισσότεροι είναι και από τα δύο. Επίσης κάποτε ένας γκέι μου είχε πει το εξής;
«Κανείς γίνεται ενεργητικός γκέι για δύο λόγους. Ο ένας είναι το συμφέρον δηλαδή χρήματα ή επαγγελματική προώθηση. Ο άλλος είναι για να του το ανταποδώσουν δηλαδή να αλλάξουν ρόλους και να πάρει παθητικό. Αυτός που το κάνει για συμφέρον συνήθως δεν έχει πρόβλημα να έχει παθητικό ρόλο, αν του το ζητήσουν. Έτσι και στις δύο περιπτώσεις, ο ενεργητικός δεν είναι μόνο ενεργητικός».
Μια άλλη ένσταση ήταν για το τι συμβαίνει στις ΗΠΑ. Από ότι ξέρω, το Ρεπουμπλικάνικο κόμμα έχει παρεμφερή στάση. Υπήρξαν βέβαια κάποιοι γκέι βουλευτές στο κόμμα που το δήλωσαν ανοιχτά αλλά έφυγαν ή δεν εξελέγησαν ξανά. Ένας ήταν ο πρώην σύζυγος της Arianna Huffington. Μιλάμε για βουλευτές όμως όχι την ηγεσία, τα μεγάλα ονόματα και τον αρχηγό. Εξάλλου δεν μπορούμε να συγκρίνουμε ανόμοια πράγματα.
Εκεί το σύστημα είναι καθαρά δικομματικό ενώ εδώ είναι διπολικό αλλά πολυκομματικό. Δηλαδή υπάρχουν πολλά κόμματα με δύο μεγάλα κόμματα εξουσίας. Έτσι είναι και στο μεγαλύτερο μέρος της Ευρώπης. Όσο πιο λίγα είναι τα κόμματα, τόσο μικρότερη ομοιογένεια υπάρχει εντός των κομμάτων. Όταν και εδώ γίνει δικομματικό το σύστημα, να το συζητήσουμε ξανά. Μέχρι τότε δεν έχει νόημα να συζητάμε υποθετικά.
Ένας άλλος χαρακτήρισε την στάση αυτή ρατσιστική και ομοφοβική. Να δώσω ένα παράδειγμα μήπως και γίνει κατανοητό σε αυτούς που είναι μειωμένης αντίληψης. Ας πούμε πως εγώ έχω ένα φίλο που είναι κομμουνιστής. Κάτι τέτοιο δεν είναι συνηθισμένο αλλά συμβαίνει. Μπορεί να έχουμε κοινή αγάπη για ένα ενδιαφέρον όπως πχ την μουσική ή τον αθλητισμό. Μπορεί να είμαστε συνάδελφοι ή συνεργάτες. Ας πούμε λοιπόν αυτός ο φίλος έρχεται δηλαδή δραστηριοποιείται σε ένα συντηρητικό κόμμα. Κάποια στιγμή λέει πως τα μέσα παραγωγής πρέπει να ανήκουν στο κράτος. Αμέσως θα του πω:
«Να βγαίνουμε μαζί βόλτες, να κάνουμε παρέα, να συνεργαζόμαστε (αν είναι συνεργάτης) αλλά πρέπει να σου πω ότι εσύ εδώ δεν έχεις θέση. Δεν ανήκεις στον χώρο αυτό αλλά σε άλλο πολιτικό χώρο».
Και ξεκάθαρα δεν ανήκει στον συντηρητικό χώρο όποιος πιστεύει πως τα μέσα παραγωγής πρέπει να ανήκουν στο κράτος. Το ότι σαφώς θεωρώ πως δεν ανήκει στο συντηρητικό χώρο δεν πάει να πει ότι τον μισώ ή δεν του μιλάω. Ίσα ίσα που είναι φίλος μου και κάνουμε παρέα. Παρομοίως το ότι πιστεύω εγώ όπως πολλοί άλλοι πως οι γκέι δεν έχουν θέση στο συντηρητικό χώρο, ειδικά σε ψηλές θέσεις δεν πάει να πει πως τους μισώ ή δεν τους συναναστρέφομαι. Το ζήτημα είναι πολιτικό και όχι διάκρισης ή ρατσισμού.
Έχει να κάνει με το τι εκπροσωπεί ο κάθε πολιτικός χώρος. Άλλα εκπροσωπεί ο συντηρητικός χώρος και άλλα το κέντρο, ο σοσιαλισμός ή ο κομμουνισμός. Εγώ διαφωνώ με αυτή την συμπεριφορά αλλά δεν τους το απαγορεύω. Και δεν ισχύει μόνο για την ομοφυλοφιλία αλλά και για άλλα όπως η χρήση ναρκωτικών, η ελευθεριάζουσα ερωτική συμπεριφορά κλπ. Δεν έχω πρόβλημα να κάνουν τις παρτούζες τους και τις αλλαξοκ@λιές τους. Ας τις κάνουν κάθε μέρα, όλη μέρα, πρωί - μεσημέρι - βράδυ.
Ας κάνουν τις ναρκωτικούρες τους, τις κόκες, τις παραμύθες και τους μπάφους. Αυτό βέβαια μέχρι να τους πιάσει η Αστυνομία γιατί αποτελούν ακόμη παράνομες ενέργειες. Ας κάνουν όλη την παραγωγή της Κολομβίας σε κόκα. Εμένα τι με νοιάζει; Δεν μπορούν όμως αυτά να τα κάνουν στον συντηρητικό χώρο. Να πάνε αλλού να τα κάνουν, στο κέντρο, στον σοσιαλισμό ή στην αριστερά. Εγώ και πολλοί άλλοι προτιμούμε ένα συντηρητικό κόμμα λίγο μικρότερο και καθαρό παρά λίγο μεγαλύτερο και «βρωμερό».
Τώρα ο Μητσοτάκης δημιούργησε και άλλη εναλλακτική με την τοποθέτηση του στο κέντρο, για τις κατηγορίες που ανέφερα που όμως υποστηρίζουν ελεύθερη αγορά. Επίσης στο ΚΙΝΑΛ, θα γίνει μια νέα αρχή, ειδικά με τον Παπανδρέου. Η αίσθηση πολλών είναι πως ο Ανδρουλάκης θα κινηθεί περίπου στα ίδια τετριμμένα και ξεπερασμένα πλαίσια. Είναι λοιπόν μία ευκαιρία για όλους αυτούς που ποτέ δεν ανήκαν πραγματικά στον συντηρητικό χώρο να βρουν στέγη, στην κεντρώα πια Νέα Δημοκρατία ή στο νέο ΚΙΝΑΛ. Κάντε ότι θέλετε αλλά να πάτε αλλού να τα κάνετε, όχι στο συντηρητικό χώρο.
Πέτρος