Ο σεβασμός κερδίζεται

Πες μας Άννα

Δεν είναι μόνο η Άννα Κανδαράκη. Είναι και μία άλλη η Στέλλα Αργυρίου. Κι αυτή ψυχολόγος που επίσης όπως φαίνεται από παλιές φωτογραφίες έχει αλλάξει κατά πολύ την εξωτερική της εμφάνιση με την βοήθεια της επιστήμης. Θα ξαναρωτήσω το ίδιο. Δεν είναι σεξιστικό και μειωτικό προς τις γυναίκες να προσέχουν την εμφάνιση τους σε τέτοιο υπερβολικό βαθμό ώστε να μην διστάζουν να μπουν κάτω από το νυστέρι του πλαστικού; Δεν λέω ότι δεν είναι δικαίωμα τους.

Αυτή τώρα έλεγε πως οι γονείς δεν έχουν μάθει τα αγόρια να σέβονται τις γυναίκες. Κοίταξε να δεις Στέλλα Αργυρίου επειδή τα έχετε μπερδέψει ή εσκεμμένα τα μπερδεύετε. Ο σεβασμός δεν απαιτείται αλλά κερδίζεται! Κανονικά θα πρέπει να έχουμε κάποιο σεβασμό προς τον πρωθυπουργό, τους υπουργούς, τους βουλευτές (νυν και πρώην). Αν όμως είναι κλέφτες, ψεύτες, απατεώνες, προδότες (που είναι οι περισσότεροι) τότε δεν πρέπει να έχουμε κανένα απολύτως σεβασμό.

Οι άντρες δεν έχουν σεβασμό στις γυναίκες* και πολύ καλά κάνουν κατά την άποψη μου. Τις θεωρούν εκμεταλλεύτριες, συμφεροντολόγες που χρησιμοποιούν το σεξ για να αποκομίσουν οικονομικά και επαγγελματικά οφέλη. Πιθανώς να φταίει το τρόπος που μεγαλώνουν οι γονείς τα κορίτσια τους. Εγώ νομίζω πως περισσότερο φταίει η σχεδιασμένη διάβρωση την αξιών από ΕΕ - ΝΤΠ. Της ΝΤΠ όπως φαίνεται είναι η Άννα Κανδαράκη και η Στέλλα Αργυρίου. 

Το βάζουν σε λάθος βάση πάλι. Καλά κάνουν οι άντρες και δεν σέβονται τις γυναίκες που δεν το αξίζουν, Στέλλα Αργυρίου. Ισχύει όμως και το αντίστροφο. Και οι γυναίκες δεν πρέπει να σέβονται τους άντρες που δεν το αξίζουν. Αυτό δεν ισχύει μόνο στις σχέσεις. Γενικά, καλά κάνουν οι άνθρωποι και δεν σέβονται αυτούς που δεν το αξίζουν. Το πρόβλημα δεν είναι στην έλλειψη σεβασμού αλλά πως διαχειρίζεται κανείς αυτή την έλλειψη σεβασμού.

Σαφέστατα δεν πρέπει να χειροδικεί, πόσο μάλιστα να δολοφονεί. Αυτό πρέπει να εξηγήσουν οι γονείς στα παιδιά τους, αγόρια και κορίτσια. Η έλλειψη σεβασμού και εκτίμησης είναι υγιέστατη στις περιπτώσεις που ενδείκνυται αλλά δεν πρέπει να ξεπερνούνται κάποια όρια. Τώρα πως μπορεί να έχει κανείς σχέση με κάποιον ή κάποια που δεν εκτιμά, είναι ένα άλλο ζήτημα.

Αυτό είναι κυρίως χαρακτηριστικό των γυναικών* διότι περισσότερο από τους άντρες δείχνουν έλλειψη εκτίμησης προς τον σύντροφο ή τον σύζυγο τους. Εγώ έχω μία εξήγηση. Θεωρώ ότι είναι εκτός πραγματικότητας, φαντασιόπληκτες και με υπερβολικές απαιτήσεις. Σε σύγκριση με αυτό που θεωρούν πως τους αξίζει, ο σύντροφος ή σύζυγος τους είναι πολύ λίγος, κατά την άποψη τους.

Όσον αφορά το θέμα της ισότητας, δεν μπορούμε ούτε καν να συζητάμε για ισότητα όταν οι γυναίκες δεν έχουν ίσες υποχρεώσεις. Ένα μεγάλο ζήτημα είναι η στράτευση. Είναι μία υποχρέωση που έχουν όλοι οι άρρενες από δέκα εννέα έως σαράντα πέντε ετών. Αν δεν έχουν και οι γυναίκες την ίδια ακριβώς υποχρέωση, δεν μπορούμε να συζητάμε για ισότητα. Πρέπει λοιπόν και η Άννα Κανδαράκη και η Στέλλα Αργυρίου να πρωτοστατήσουν στην κίνηση για υποχρεωτική στράτευση των γυναικών σε ίση διάρκεια με των αντρών.

Να επαναλάβω ότι στις περισσότερες αναπτυγμένες χώρες η στράτευση δεν είναι υποχρεωτική. Στην Ελλάδα όμως, με τις συνθήκες που επικρατούν, τόσο οικονομικές αλλά και στις σχέσεις με τις γειτονικές χώρες, κάτι τέτοιο προς το παρόν αποκλείεται. Είναι αβέβαιο το πότε και αν θα γίνει εθελοντική η στράτευση. Από την στιγμή που θα εξακολουθήσει να είναι υποχρεωτική για τους άντρες, για πολύ καιρό ακόμη, αν δεν γίνει και για τις γυναίκες δεν μπορούμε να μιλάμε για ισότητα.

Η ηλικία είναι κάπως απροσδιόριστη όταν έχει επέμβει το νυστέρι το πλαστικού. Πάντως ούτε η Άννα Κανδαράκη αλλά ούτε η Στέλλα Αργυρίου φαίνονται άνω των σαράντα πέντε. Επομένως είναι σε στρατεύσιμη ηλικία. Να πάνε να φυλάξουν σκοπιά στον Έβρο, η Άννα Κανδαράκη και η Στέλλα Αργυρίου, ειδικά τώρα που μπορεί να μας την πέσουν οι Τούρκοι και μετά να γυρίσουν να μιλήσουμε για ισότητα. Αν θέλουν, εν τω μεταξύ, μπορούμε να πάμε σε ένα εστιατόριο, να με κεράσουν και να κάνουμε μία πρώτη πριβέ συζήτηση. Το επόμενο κέρασμα είναι δικό μου για να ισοφαρίσουμε (είπαμε ισότητα!), όταν γυρίσουν από τον Έβρο.

Τελειώνοντας, να πω ότι η λέξη σεβασμός δεν μου αρέσει. Είναι κάπως βαριά. Υποδηλώνει μία στάση υπό. Όπως σωστά έχει γραφτεί σε προηγούμενο άρθρο, ο κάθε άνθρωπος βάζει πάνω από τον εαυτό του μόνο τον Θεό και την Πατρίδα, αν πιστεύει και είναι πατριώτης. Προτιμώ την λέξη εκτίμηση. Σεβασμό δεν πρέπει να δείχνουμε σε κανέναν, μόνο εκτίμηση σε αυτούς που το αξίζουν. Σεβασμό δείχνουμε μόνο στον Θεό και στα Ιερά και Όσια του Έθνους μας, πάλι όσοι πιστεύουν και είναι πατριώτες.

* όχι όλες αλλά ένα μεγάλο μέρος

Βασίλης