Πως θα γίνουμε Ελβετία;
Πως θα γίνουμε Ελβετία;
Σε κάποιο κανάλι, ένας παρουσιαστής ανέφερε τι συμβαίνει στο σιδηροδρομικό δίκτυο της Ελβετίας που είναι ένα από τα καλύτερα στον κόσμο. Κάποια άλλη του πάνελ, συμπλήρωσε πως το ίδιο συμβαίνει και στην Γερμανία. Ας τους εξηγήσει κάποιος λοιπόν πως για να έχουμε το σιδηροδρομικό δίκτυο της Ελβετίας ή της Γερμανίας, θα πρέπει να έχουμε το ίδιο οικονομικό επίπεδο με αυτό της Ελβετίας (ίσο με της Ιρλανδίας) ή της Γερμανίας.
Αφού σε όλα τα ΜΜΕ κάνουν διάφορα σχόλια στο ζήτημα του τραγικού δυστυχήματος ενώ υπάρχει το εθνικό πένθος, δεν καταλαβαίνω γιατί δεν πρέπει να το κάνουμε και εμείς. Αντιλαμβάνομαι πως δεν είναι πρέπον να ασχοληθούμε με άλλα θέματα επικαιρότητας, πέρα από αυτό. Όμως η εξήγηση μου συνδέεται με το δυσάρεστο γεγονός.
Με αφορμή κάποιες δηλώσεις παρουσιαστών σε μια τηλεοπτική εκπομπή, εξηγώ πως και πότε θα μπορέσουμε να έχουμε το σιδηροδρομικό σύστημα Ελβετίας ή Γερμανίας, όπως είναι σήμερα ή όπως θα γίνει στο μέλλον. Δεν σημαίνει πως εν τω μεταξύ δεν θα πρέπει να έχουμε δικλείδες ασφαλείας στο σιδηροδρομικό δίκτυο, ακόμη κι αν δεν έχουμε πλησιάσει το οικονομικό επίπεδο αυτών των χωρών, σημερινό ή μελλοντικό.
Συμφωνώ απόλυτα για το ποιοι σκότωσαν τα παιδιά στα Τέμπη. Είναι οι ίδιοι που οδήγησαν εκατοντάδες ή χιλιάδες στην αυτοκτονία, την εποχή των Μνημονίων. Αυτοί που κατέστρεψαν την ελληνική οικονομία, σκότωσαν τα παιδιά, ΝΔ και ΠΑΣΟΚ. Δεν επιτρέπεται η ΝΔ να είναι κόμμα εξουσίας. Το ΠΑΣΟΚ ευτυχώς δεν είναι πλέον.
Θα πει κανείς πως κάνω πολιτική εκμετάλλευση της τραγωδίας. Αν αυτή είναι η αλήθεια δεν πρέπει να την πούμε αλλά να την κρύψουμε; Έχουμε ιερή υποχρέωση απέναντι στη μνήμη των νεκρών παιδιών να αποδοθούν οι ευθύνες σωστά, σε όλους όσους είναι υπεύθυνοι. Μην περιμένουμε ποτέ το σύστημα να κατηγορήσει τον εαυτό του.
Χρειάζεται άλλο κόμμα εξουσίας στην κεντροδεξιά. Εσύ που είσαι έτοιμος να ρίξεις ψήφο στη ΝΔ, με τι συνείδηση θα το κάνεις; Μπορεί να ήταν το δικό σου παιδί, το δικό σου εγγόνι, ο δικός σου αδελφός ή η δική σου αδελφή. Μπορεί να ήταν ο δικός σου πατέρας ή η δική σου μάνα γιατί υπήρχαν και κάποιοι άνθρωποι μεγαλύτερης ηλικίας που έχασαν την ζωή τους.
Να επανέλθω στο θέμα. Η Ελβετία όπως και η Ιρλανδία έχουν 2,37 φορές το μέσο εισόδημα της Ελλάδας, σε ισοτιμία αγοραστικής δύναμης (GDP per capita ppp) και η Γερμανία 2,087. Σε σχέση με την Γαλλία το νούμερο είναι 1,71 και σε σχέση με τις ΗΠΑ είναι 2,65 καθώς βρίσκεται ακόμη ψηλότερα. Αφού η Γερμανία έχει διπλάσιο εισόδημα, σημαίνει πως μπορεί να ξοδέψει διπλάσιο ποσό ανά κάτοικο για τα σιδηροδρομικά δίκτυα.
Αυτό βέβαια με την προϋπόθεση πως ξοδεύουν περίπου το ίδιο ποσοστό επί του ΑΕΠ. Δεν θα μπορούσαμε να ξοδέψουμε παραπάνω χρήματα ως ποσοστό επί του ΑΕΠ για τους σιδηροδρόμους; Θα μπορούσαμε αλλά αυτά θα έπρεπε να τα κόψουμε από κάπου αλλού όπως παιδεία, υγεία, δημόσια έργα, στρατιωτικούς εξοπλισμούς κλπ.
Γίνεται να πλησιάσουμε τις χώρες με πολύ ψηλότερο μέσο εισόδημα σε ισοτιμία αγοραστικής δύναμης; Κι αν γίνεται πως γίνεται; Γίνεται, αν έχουμε αρκετά ψηλότερους ρυθμούς ανάπτυξης. Θα έπρεπε να έχουμε ψηλότερους ρυθμούς ανάπτυξης γιατί οι χώρες που βρίσκονται κάπως πίσω από πλευρά ανάπτυξης, έχουν μεγαλύτερα περιθώρια ανάπτυξης.
Η σύγκλιση ήταν μια ψεύτικη υπόσχεση της ευρωπαϊκής πορείας ενώ στην πραγματικότητα θα την πετυχαίναμε εκτός ΕΕ. Η ΕΕ σε γενικές γραμμές έχει χαμηλούς ρυθμούς ανάπτυξης. Οι χώρες με ψηλούς ρυθμούς ανάπτυξης είναι όλες εκτός ΕΕ, με εξαίρεση την Ιρλανδία. Οι ψηλοί ρυθμοί ανάπτυξης της Ιρλανδίας οφείλονται σε αμερικανικά κεφάλαια και σε άλλους λόγους.
Εδώ θέλω να κάνω μια διευκρίνηση. Πρέπει να ξεχωρίσουμε δύο διαφορετικές περιπτώσεις ή δύο διαφορετικά σενάρια. Η μία είναι πότε θα γίνουμε Ελβετία, όπως είναι η Ελβετία σήμερα. Δηλαδή για να αποκτήσουμε το σιδηροδρομικό δίκτυο της Ελβετίας όπως είναι σήμερα, θα πρέπει να γίνουμε Ελβετία όπως είναι σήμερα. Εν τω μεταξύ όμως, η Ελβετία θα έχει προοδεύσει, αν έχει ρυθμούς ανάπτυξης μεγαλύτερους τους μηδενός. Επομένως το σιδηροδρομικό της δίκτυο στο μέλλον, θα είναι καλύτερο από αυτό που έχει σήμερα.
Είναι διαφορετικό, αν θέλουμε να γίνουμε Ελβετία όπως θα είναι στο μέλλον δηλαδή να πιάσουμε την Ελβετία, όσον αφορά το μελλοντικό οικονομικό της επίπεδο. Στην πρώτη περίπτωση μας ενδιαφέρει μόνο το πηλίκο του μέσου εισοδήματος τους δια του μέσου εισοδήματος της Ελλάδας. Επίσης μας ενδιαφέρει ο ρυθμός ανάπτυξης της Ελλάδας. Στην δεύτερη περίπτωση, μας ενδιαφέρει και ο ρυθμός ανάπτυξης της Ελβετίας στο μέλλον. Όλα θα γίνουν κατανοητά με παραδείγματα.
Τιμoλέων