Το λάθος του βασιλιά
Το λάθος του βασιλιά
Ο Δημήτριος Γούναρης γεννήθηκε στην Πάτρα το 1867. Ήταν γιος εύπορου σταφιδέμπορου με καταγωγή από το Άργος. Σπούδασε νομικά, κοινωνιολογία, πολιτικές επιστήμες σε Αθήνα, Γερμανία, Παρίσι και Λονδίνο. Το 1912, ίδρυσε το Κόμμα των Εθνικοφρόνων, το πρώτο οργανωμένο κόμμα της δεξιάς και αντίπαλο δέος του Κόμματος των Φιλελεύθερων.
Η πρώτη συνάντηση για την δημιουργία ενός αντί – Βενιζελικού πολιτικού σχήματος, έγινε στο σπίτι του Ιωάννη Σισίνη, στην Γαστούνη όπου συμμετείχε και ο Παναγής Τσαλδάρης. Το κόμμα των Εθνικοφρόνων ήταν ο κορμός των αντί-Βενιζελικών κομμάτων που ενώθηκαν στις εκλογές του 1920 ως «Ηνωμένη Αντιπολίτευσις» και στην συνέχεια μετονομάστηκαν σε Λαϊκό Κόμμα.
Για την ενασχόληση του με την πολιτική, επηρεάστηκε σημαντικά από την συμμετοχή του στην ομάδα «των γοβιών». Ήταν επαγγελματίες, ανεξάρτητοι από πολιτικά κόμματα που συγκεντρώνονταν στο σπίτι του συμβολαιογράφου Αντωνόπουλου, στην πλατεία Γεωργίου (της Πάτρας). Στην ομάδα είχε προσκληθεί από τον φίλο του Κωνσταντίνο Φιλόπουλο, παππού του Προέδρου της Δημοκρατίας Κωνσταντίνου Στεφανόπουλου.
Ο Γούναρης είχε δύο αδελφές, την Ιουλία και την Αμαλία. Η Αμαλία παντρεύτηκε τον φαρμακοποιό Κανέλλο Κανελλόπουλο. Γιος τους και ανιψιός του Γούναρη ήταν ο Παναγιώτης Κανελλόπουλος. Γενάρχης της οικογένειας Κανελλόπουλων ήταν ο οπλαρχηγός Κανέλλος Αλεξανδρόπουλος από την Φτέρη Αιγίου. Ο Παναγιώτης Κανελλόπουλος γεννήθηκε τον Δεκέμβριο του 1902.
Το Δεκέμβριο του 1935 ίδρυσε το Εθνικό Ενωτικό Κόμμα. Στην διάρκεια της Κατοχής ξεκίνησε την αντιστασιακή ομάδα «Στρατιά των σκλαβωμένων νικητών». Έγινε Αντιπρόεδρος και υπουργός Εθνικής Αμύνης της εξόριστης κυβέρνησης Τσουδερού στο Κάιρο. Συμμετείχε σε διάφορες θέσεις στην εξόριστη κυβέρνηση Εθνικής Ενότητας Παπανδρέου και στην μετά την Απελευθέρωση κυβέρνηση Παπανδρέου. Για πρώτη φορά έγινε πρωθυπουργός την 1η Ιανουαρίου 1945 για 22 ημέρες.
Μετά την Απελευθέρωση δημιουργούνταν κυβερνήσεις συνεργασίας. Στις εκλογές του Μαρτίου 1946 συνεργάστηκε με τον Σοφοκλή Βενιζέλο και τον Γεώργιο Παπανδρέου. Τον Ιανουάριο του 1949, έγινε υπουργός Στρατιωτικών στην κυβέρνηση Θεμιστοκλή Σοφούλη. Το Λαϊκό Ενωτικό Κόμμα, ιδρύθηκε το 1951 από το Εθνικό Ενωτικό Κόμμα του Κανελλόπουλου και μια ομάδα βουλευτών του Λαϊκού Κόμματος που αποσχίστηκε υπό τον Στέφανο Στεφανόπουλο.
Ο Στέφανος Στεφανόπουλος γεννήθηκε στον Πύργο Ηλείας το 1898. Καταγόταν από πολιτική οικογένεια με συμμετοχή στα πολιτικά δρώμενα από την ίδρυση του Νεοελληνικού κράτους. Ο πατέρας του ήταν γιατρός, δήμαρχος Πύργου και βουλευτής. Σπούδασε νομικές και πολιτικές επιστήμες στην Αθήνα και οικονομικά στο Παρίσι.
Το 1930, εξελέγη βουλευτής με το Λαϊκό Κόμμα. Μετά το 1932, ανέλαβε υπουργός Εργασίας και υπουργός Οικονομίας. Στην διάρκεια της Κατοχής είχε πατριωτική και φιλανθρωπική στάση. Συμμετείχε στην κυβέρνηση της Απελευθέρωσης του Γεωργίου Παπανδρέου ως υπουργός Μεταφορών και το 1946 ως υπουργός Συντονισμού στην κυβέρνηση του Λαϊκού κόμματος.
Διατήρησε την θέση σε διαδοχικές κυβερνήσεις, μέχρι το 1950. Έθεσε τις βάσεις για την εκβιομηχάνιση και τον εξηλεκτρισμό της χώρας. Το 1951, υπήρξαν πολλές αποκαλύψεις σε βάρος του Λαϊκού Κόμματος και αποχώρησε για λόγους ηθικής τάξης μαζί με άλλους 27 βουλευτές. Έγινε συναρχηγός στο Εθνικό Ενωτικό Κόμμα μαζί με τον Κανελλόπουλο.
Σύσσωμο το Κόμμα προσχώρησε στον Ελληνικό Συναγερμό του Παπάγου που απορρόφησε οπαδούς και στελέχη κυρίως του Λαϊκού Κόμματος. Το Νοέμβριο του 1952, ο Συναγερμός πέτυχε την πρώτη από την Απελευθέρωση αυτοδύναμη κυβέρνηση. Ο Κανελλόπουλος έγινε υπουργός Εθνικής Άμυνας και ο Στεφανόπουλος Εξωτερικών.
Υπέγραψε συμφωνία συμμαχίας με τον Τίτο και με τους Αμερικάνους συμφωνία παραχώρησης αεροπορικών βάσεων. Αποκαταστάθηκαν οι σχέσεις με την Σοβιετική Ένωση. Τον Δεκέμβριο του 1954, ο Παπάγος δημιούργησε δύο θέσεις Αντιπροέδρων, τοποθετώντας τους Στεφανόπουλο και Κανελλόπουλο και ορίζοντας τους έτσι ως διαδόχους του.
Στις τελευταίες μέρες του Παπάγου, ο Στεφανόπουλος είχε αναλάβει καθήκοντα πρωθυπουργού ως αναπληρωτής. Ο Παπάγος είχε πολύμηνη ασθένεια και άτυπα είχε πέσει μεγαλύτερο βάρος στον Στεφανόπουλο σε σχέση με τον Κανελλόπουλο, από τα πρωθυπουργικά καθήκοντα που δεν μπορούσε να εκτελέσει πλήρως ο Παπάγος λόγω της ασθένειας του.
Ο Στεφανόπουλος φερόταν επικρατέστερος του Κανελλόπουλου για διάφορους λόγους. Είχε σταθερή πορεία στην δεξιά δηλαδή στο Λαϊκό Κόμμα έως ότου παραιτήθηκε για λόγους ηθικής τάξης. Ο Κανελλόπουλος ξεκίνησε από το κέντρο. Επίσης ο Κανελλόπουλος είχε τοποθετηθεί και αγωνιστεί κατά της βασιλείας. Ο Στεφανόπουλος ήταν τέσσερα χρόνια μεγαλύτερος.
Επιπλέον ο Παπάγος τον είχε ορίσει ως αναπληρωτή πρωθυπουργό, υποδεικνύοντας τον έτσι ως αντικαταστάτη του. Είχε συμφωνηθεί να συγκληθεί η κοινοβουλευτική ομάδα του Συναγερμού για να εκλέξει τον νέο αρχηγό και επόμενο πρωθυπουργό. Ο Βασιλιάς Παύλος διαφώνησε με την διαδικασία και έδωσε εντολή σχηματισμού κυβέρνησης στον Καραμανλή. Η επιλογή αυτή του βασιλιά, του Καραμανλή ως αντικαταστάτη του Παπάγου αποτέλεσε τεράστια έκπληξη για όλους.
Αναστάσιος