Βελτιστοποίηση μοντέλου γκρουπ

Τα γκρουπ χωρών εξυπηρετούν κυρίως την καλύτερη οργάνωση σε παγκόσμιο επίπεδο. Από οικονομική άποψη, οι χώρες πρέπει να στηρίζονται βασικά στις δυνάμεις τους. Η συμμετοχή σε ένα γκρουπ, μπορεί να δώσει μια μικρή ώθηση, αν είναι στημένο σωστά αλλά και να αποτελέσει εμπόδιο αν είναι στημένο λάθος. Το δεύτερο συνέβη στην ευρωπαϊκή πορεία της Ελλάδας. Είναι μοντέλο ηλιθίων ή σατανικών ανθρώπων.

Αναμένουμε ένα ρόδινο οικονομικό μέλλον μαζί με τις Ορθόδοξες χώρες και άλλες που θα προστεθούν στην Ανατολική Ευρωπαϊκή Κοινοπολιτεία. Τι θα κάνουν στο γκρουπ που θα απομείνει από την ΕΕ είναι δικό τους πρόβλημα. Ευτυχώς όπως όλα δείχνουν γλυτώσαμε επιτέλους από αυτή την ΕΕ. Κάποιες χώρες που τώρα είναι στην ΕΕ, θα βρεθούν μαζί με εμάς στο νέο γκρουπ. Θα είναι σίγουρα Βουλγαρία, Ρουμανία, Κύπρος.

Έχει γίνει ήδη αρκετή προεργασία για την βελτιστοποίηση του μοντέλου του γκρουπ. Τον τελικό λόγο θα έχουν τα αρμόδια όργανα, πιθανώς το Συμβούλιο αρχηγών κρατών. Αντίθετα με την ΕΕ προτείνεται η δημιουργία περιφερειών εντός του γκρουπ πχ για τις Ορθόδοξες χώρες μπορεί να είναι Βόρειες και Νότιες. Θα προστεθούν όμως και άλλες χώρες.

Υπάρχει πρόβλεψη για όλα τα προβλήματα που δημιουργήθηκαν στο αποτυχημένο μοντέλο της ΕΕ και εξηγούνται σε πολλά προηγούμενα άρθρα. Η ΕΕ θα είναι παράδειγμα κυρίως για αποφυγή αλλά και για υιοθέτηση κάποιων θετικών στοιχείων. Θα το εξηγήσω αρχικά λογικά, μετά με ένα απλό αριθμητικό παράδειγμα και στην συνέχεια με οικονομική θεωρία.

Να το πάμε λογικά. Ας υποθέσουμε πως υπάρχουν κάποια οφέλη από την δημιουργία μιας οικονομικής κοινότητας, ενός γκρουπ χωρών με μεταξύ τους οικονομικές σχέσεις. Όλα τα πράγματα στην ζωή έχουν συν και πλην. Αν κάποιος κάνει κάτι θα υπάρχουν συν και πλην. Από ένα οικονομικό μέτρο ή μια οικονομική συνθήκη εντός του γκρουπ, μια χώρα θα έχει συν και πλην.

Για να αξίζει για την χώρα να συμμετέχει, πρέπει αυτό που κερδίζει να είναι μεγαλύτερο ή περισσότερο από αυτό που χάνει. Ας πάρουμε το μέτρο της ελεύθερης μετακίνησης προϊόντων. Κανονικά θα αυξηθούν οι εξαγωγές δηλαδή θα αυξηθεί το ΑΕΠ. Όμως θα γίνει επίσης υποκατάσταση των εγχώριων προϊόντων από άλλων χωρών του γκρουπ. Αυτό θα έχει ως συνέπεια την μείωση του ΑΕΠ.

Πόσο είναι η αύξηση του ΑΕΠ από την αύξηση των εξαγωγών και πόσο είναι η μείωση από την αντικατάσταση των εγχώριων προϊόντων από ξένα; Αν η Ελλάδα κερδίζει σε ΑΕΠ 10 δις από ένα μέτρο ή μια συνθήκη αλλά ταυτόχρονα χάνει 20 δις, τότε δεν συμφέρει διότι 10 - 20 = -10 δηλαδή συνολικά ζημιώνεται 10 δις σε ΑΕΠ. Αν όμως χάνει 5 δις μόνο τότε συνολικά ωφελείται διότι 10 - 5 = 5 δηλαδή κερδίζει 5 δις από την συνθήκη ή το μέτρο.

Ένα μέτρο ή μια συνθήκη δεν θα έχει την ίδια επίδραση σε όλες τις χώρες. Πρέπει να το εξετάζουμε συνολικά αλλά και ανά χώρα. Ας πούμε πως από ένα μέτρο έχουμε τις εξής επιπτώσεις στο ΑΕΠ : Γερμανία 20 δις Γαλλία 10 δις Ιταλία -5 δις Ελλάδα -10 δις Ισπανία -5 δις. Τότε συνολικά έχει θετική επίπτωση γιατί 20 + 10 - 5 - 10 - 5 = 10 δις. Η Ελλάδα όμως ζημιώνεται όπως η Ιταλία και η Ισπανία. Εκεί είναι μια μεγάλη απάτη των Νεοταξιτών.

Τι να το κάνουμε εμείς αν υπάρχει συνολικά όφελος, όταν εμείς ζημιωνόμαστε; Για το παράδειγμα πήρα μόνο πέντε χώρες για να είναι πιο απλό. Θα πρέπει να ληφθούν υπόψη οι επιπτώσεις για όλες τις χώρες. Άλλα μέτρα, έχουν διαφορετικές επιπτώσεις για τις διάφορες χώρες. Έτσι πρέπει να βγει συνολικά για κάθε χώρα η επίπτωση από τα διάφορα μέτρα και τις συνθήκες. Αν για εμάς είναι αρνητικό, τι να το κάνουμε αν συνολικά είναι θετικό;

Κάποια πράγματα μπορούν να εκτιμηθούν ποσοτικά ενώ για άλλα η εκτίμηση είναι ποιοτική. Μια χώρα που έχει δικό της νόμισμα δεν χρεοκοπεί ποτέ διότι μπορεί να τυπώσει όσα νομίσματα θέλει για να καλύψει τις ανάγκες της. Δημιουργούνται όμως άλλα προβλήματα όπως πληθωρισμός. Αυτό δεν μπορεί να το εκτιμήσει κανείς ποσοτικά. Επίσης μπορεί να είναι τόσο πολύπλοκες οι αλληλεπιδράσεις που να μην βγαίνει ένα ασφαλές αριθμητικό αποτέλεσμα για την επίδραση.

Είπαμε πως η Ελλάδα έχει χαμηλότερη παραγωγικότητα σε σχέση με άλλες πιο αναπτυγμένες χώρες της ΕΕ. Αυτό κάνει τα προϊόντα και τις υπηρεσίες λιγότερο ανταγωνιστικά. Μια γραμμή άμυνας είναι το εγχώριο νόμισμα που προκαλεί χαμηλότερο επίπεδο τιμών. Έτσι μπορεί τα προϊόντα να μην είναι ανταγωνιστικά από άποψη παραγωγικότητας αλλά να είναι ανταγωνιστικά από άποψη τιμής. Η παραγωγικότητα μπορεί να βελτιωθεί και να γίνει ίση με των άλλων πιο αναπτυγμένων χωρών αλλά θα πρέπει οι κλάδοι να προστατευτούν.

Δεν είναι απαραίτητο να υπάρξει πλήρης απελευθέρωση στην μετακίνηση προϊόντων, μπορεί να υπάρξει μερική και να διατηρηθεί ένας βαθμός προστατευτισμού. Όσον αφορά την αγορά εργασίας, μπορεί επίσης η απελευθέρωση στην μετακίνηση να είναι μερική. Σίγουρα δεν θα είναι πλήρης σε πρώτη φάση και με ερωτηματικό για αργότερα. Στην περίπτωση της μετακίνησης ανθρώπων, μπορεί να δοθεί προτεραιότητα εντός του γκρουπ για κάλυψη θέσεων εργασίας και εύκολη άδεια εργασίας δηλαδή να υπάρχει προνομιακή μεταχείριση.

Επειδή κάθε μέτρο ή συνθήκη έχει διαφορετικές επιπτώσεις για τις διάφορες χώρες πρέπει να βρεθεί ένα μείγμα που α) όλες οι χώρες να ωφελούνται και β) να είναι αναλογικά το ίδιο. Το αναλογικά είναι σχετικό. Χώρες που είναι πιο πίσω στην οικονομική ανάπτυξη, έχουν μεγαλύτερα περιθώρια και επομένως μπορούν να πιάσουν ψηλότερους ρυθμούς ανάπτυξης.

Εξάλλου μόνο έτσι γίνεται η σύγκλιση των χωρών που έχουν χαμηλότερο μέσο εισόδημα, με αυτές που έχουν ψηλότερο. Επομένως το να πούμε πως όλες οι χώρες θα έχουν τον ίδιο ρυθμό ανάπτυξης είναι λάθος. Το βέλτιστο μείγμα έχει να κάνει με την σύνθεση το γκρουπ. Ανάλογα με τον αριθμό των μελών και την οικονομική τους κατάσταση, υπάρχει διαφορετικό μείγμα. Έτσι κάθε γκρουπ πρέπει να έχει διαφορετικό μοντέλο.

Αλέξανδρος