Δεν αντέχονται άλλο

Αυτά που γίνονται στην Ελλάδα δεν γίνονται σε κανένα άλλο μέρος του κόσμου ούτε καν σε υποανάπτυκτες χώρες. Όχι μόνο αυτό. Δεν γινόντουσαν ούτε στην Ελλάδα στο παρελθόν, σε εποχές που θα έπρεπε να είναι χειρότερες αλλά τελικά ήταν καλύτερες. Δηλαδή αντί να προοδεύουμε και να γινόμαστε καλύτερη ως χώρα, γινόμαστε ολοένα και χειρότερη.

Το μεγάλο πρόβλημα είναι βεβαίως οι Καραμανλήδες και οι Μητσοτάκηδες. Σε ποια ευρωπαϊκή ή άλλη ανεπτυγμένη χώρα έχουμε πολιτικές δυναστείες να μένουν στην εξουσία για εκατό ή εκατόν πενήντα χρόνια; Σε καμία! Ούτε σε υποανάπτυκτες! Στην γειτονική μας Τουρκία δεν συμβαίνει, για αυτό και θα γίνουν πολύ καλύτεροι από εμάς, όσο περνάει ο χρόνος. Δεν συμβαίνει ούτε στα Βαλκάνια.

Δεν συμβαίνει πουθενά παρά μόνο στην Ελλάδα! Έτυχε ένας Μπους να είναι γιος ενός Προέδρου αλλά ήταν η μόνη περίπτωση. Έχουμε τους Μητσοτάκηδες για παραπάνω από ένα αιώνα. Ο Ελευθέριος Βενιζέλος έγινε πρωθυπουργός για πρώτη φορά το 1910. Η σχέση των Βενιζέλων με τους Μητσοτάκηδες είναι ίδια με αυτή των Μπακογιάννηδων με τους Μητσοτάκηδες.

Η γιαγιά του Κωνσταντίνου Μητσοτάκη, πατέρα του Κυριάκου, είναι η αδελφή του Ελευθέριου Βενιζέλου. Αν λέμε πως οι Βενιζέλοι δεν έχουν σχέση με τους Μητσοτάκηδες είναι σαν να λέμε πως οι Μπακογιάννηδες δεν έχουν σχέση με τους Μητσοτάκηδες. Ο Κώστας Μπακογιάννης ξέρουμε πως δεν λέγεται Μητσοτάκης αλλά αυτό δεν σημαίνει πως δεν θεωρείται οικογένεια Μητσοτάκη.

Η διαφορά είναι πως στην περίπτωση των Βενιζέλων, οι Μητσοτάκηδες είχαν προηγηθεί πολιτικά. Ιδρυτής του Κόμματος των Ξυπόλητων ήταν ο Κωστής Μητσοτάκης, παππούς του Κωνσταντίνου Μητσοτάκη. Το κόμμα αυτό το πήρε ο Βενιζέλος και το έκανε Κόμμα των Φιλελεύθερων. Ο Κώστας Μπακογιάννης έχει την ίδια συγγενική σχέση με τους Μητσοτάκηδες που είχε ο πατέρας του Κωνσταντίνου Μητσοτάκη με τους Βενιζέλους.

Στην Ελλάδα, μέχρι την μεταπολίτευση υπήρχε η δεξιά, η αριστερά ή κομμουνιστές και το ενδιάμεσο που λεγόταν κέντρο. Η πορεία των Βενιζέλων και των Μητσοτάκηδων ήταν στο ενδιάμεσο, μέχρι το 1978. Θα επανέλθω στην περίπτωση τους παρακάτω. Η πορεία των Καραμανλήδων ήταν σε αυτό που θεωρείτο δεξιά. Αν αυτό ήταν πραγματική δεξιά ή αν αυτοί ήταν και είναι πραγματικοί δεξιοί είναι ένα άλλο σοβαρό ζήτημα.

Πάντως η πορεία τους δεν ήταν στην αντίθετη όχθη όπως των Μητσοτάκηδων. Ο Κωνσταντίνος Καραμανλής εξελέγη βουλευτής για πρώτη φορά με το Λαϊκό Κόμμα, το 1935 – 36. Έγινε υπουργός το 1946. Αποχώρησε από το Λαϊκό Κόμμα το 1950 και συμμετείχε στην ηγετική ομάδα του Λαϊκού Ενωτικού Κόμματος με Στέφανο Στεφανόπουλο και Παναγιώτη Κανελλόπουλο.

Προσχώρησαν στον Ελληνικό Συναγερμό που ίδρυσε ο Αλέξανδρος Παπάγος, τον Αύγουστο του 1951. Ο Καραμανλής έγινε πρωθυπουργός το 1955, αντικαθιστώντας τον εκλιπόντα Παπάγο, κάτι που αποτέλεσε τεράστια έκπληξη. Εξελέξη πρωθυπουργός με την ΕΡΕ, το ΄56, το ΄58 και το ’61. Στην μεταπολίτευση είχε δύο θητείες το ’74 και το ’77.

Ιδρυτής του Λαϊκού Κόμματος ήταν ο Δημήτριος Γούναρης. Οι πολιτικοί του αντίπαλοι, βρήκαν την ευκαιρία να τον εκτελέσουν, μετά την αποτυχία της Μικρασιατικής εκστρατείας. Το 1923 ανέλαβε την αρχηγία ο Παναγής Τσαλδάρης που ήταν στην πρώτη συνάντηση για την ίδρυση του κόμματος, στο σπίτι του Σισίνη στην Γαστούνη. Τον Τσαλδάρη διαδέχτηκε ο γιος του Κωνσταντίνος στην αρχηγία του κόμματος. Οι Τσαλδάρηδες κράτησαν περίπου ένα τέταρτο του αιώνα. Ο Παπάγος τους έκοψε την πορεία, ιδρύοντας νέο κόμμα στην δεξιά, τον Συναγερμό που αντικατέστησε το Λαϊκό Κόμμα.

Πάμε πίσω στους Βενιζέλους. Ο Ελευθέριος Βενιζέλος έμεινε στην αρχηγία των Φιλελεύθερων για περίπου ένα τέταρτο του αιώνα. Ο γιος του Σοφοκλής ανέλαβε αρχικά το κόμμα, μετά τον θάνατο του το 1936 αλλά κατάφερε να γίνει πρωθυπουργός μόνο στις αρχές του ’50. Τον πρόλαβαν ο Παπανδρέου και ο Σοφούλης. Ο Παπανδρέου ήταν ο πρωθυπουργός της Απελευθέρωσης αλλά η θητεία του δεν κράτησε πολύ.

Κέρδισε τις εκλογές του Νοεμβρίου ‘63 και αυτοδυναμία τον Φεβρουάριο ’64 αλλά παραιτήθηκε τον Ιούλιο ’65 λόγω σύγκρουσης με τα Ανάκτορα. Ναι μεν διατέλεσε πρωθυπουργός πριν την μεταπολίτευση αλλά η περίπτωση του δεν μπορεί να θεωρηθεί ίδια με του Βενιζέλου, του Τσαλδάρη ή του Καραμανλή. Ο γιος του έγινε πρωθυπουργός για τρεις θητείες, το ’81, το ’85 και το ’93 και ο εγγονός του για δύο χρόνια το 2010. Οι Βενιζέλοι φαίνεται πως τελείωσαν ως δυναστεία στις αρχές του ’50. Σαράντα χρόνια αργότερα, στις αρχές του ’90, μας έβαλε το σύστημα από την πίσω πόρτα τους στενούς συγγενείς τους Μητσοτάκηδες και μάλιστα στην αντίπαλη όχθη.

Έχουμε συμπληρώσει πάνω από ένα αιώνα με την δυναστεία Βενιζέλων – Μητσοτάκηδων. Είναι σχεδόν εβδομήντα χρόνια από το ’55 που έγινε πρωθυπουργός ο Καραμανλής. Καραμανλήδες και Μητσοτάκηδες προχωρούν ακάθεκτοι ώστε η δυναστείες τους να κυβερνούν αιώνια. Αυτά είναι αίσχη! Δεν αντέχονται άλλο Καραμανλήδες και Μητσοτάκηδες. Μόνο τεράστιο κακό κάνουν στην χώρα και τεράστιο καλό στην πάρτι τους. Πρέπει να εκλείψουν το συντομότερο δυνατόν, αν θέλουμε κάποτε να πάει η χώρα μπροστά.

Δημήτρης