Δύο μισητά καθεστώτα

Τα γεγονότα στην Συρία είναι ένα παράδειγμα για την Ελλάδα. Από την πτώση του καθεστώτος Άσαντ στη Συρία μπορούμε να εξάγουμε συμπεράσματα για την πολυαναμενόμενη πτώση του καθεστώτος των ευρωπαϊστών στην Ελλάδα. Σαφέστατα υπάρχουν διαφορές αλλά όμως υπάρχουν και πολλές ομοιότητες μεταξύ των δύο καθεστώτων. Μία ομοιότητα είναι πως και τα δύο είναι μισητά από ένα μεγάλο μέρος του πληθυσμού.

Το καθεστώς στην Συρία ξεκίνησε το 1963, με πραξικόπημα του Αραβικού Σοσιαλιστικού Κόμματος Μπάαθ. Η ιδεολογική του τοποθέτηση ήταν αριστερός σοσιαλισμός και παναραβισμός. Ήταν ενάντια στην θρησκεία και τον πλουραλισμό. Ακολούθησαν άλλα δύο πραξικοπήματα, το 1966 και το 1970 όπου άλλαξε απλώς η ηγεσία στο Μπάαθ και την χώρα.

Μετά το δεύτερο πραξικόπημα του 1970, ανέλαβε ο πατέρας Χαφέζ αλ Άσαντ. Ήταν στρατιωτικός και είχε σημαντικό ρόλο και στα δύο προηγούμενα πραξικοπήματα. Έμεινε στην εξουσία μέχρι τον θάνατο του, το 2000, οπότε τον διαδέχτηκε ο γιος του Μπασάρ αλ Άσαντ που διατηρήθηκε μέχρι τον Δεκέμβριο του 2024. Μέχρι το 2012, δεν συμμετείχαν άλλα κόμματα σε εκλογές. Το κόμμα Μπάαθ, οι Αλεβίτες και ο στρατός ήταν τα τρία κέντρα εξουσίας.

Οι Άσαντ είναι Αλεβίτες. Το καθεστώς ήταν κυρίως Αλεβίτες όπως οι Άσαντ. Στην Συρία, 74% είναι Σουνίτες, 13% είναι Αλεβίτες και άλλοι Σιίτες, 10% είναι Χριστιανοί και 3% Δρούζοι. Επειδή οι Αλεβίτες είναι Σιίτες, είχαν την στήριξη του Ιράν όπου είναι επίσης Σιίτες. Καθώς το κόμμα Μπάαθ ήταν αριστερό σοσιαλιστικό, είχε αναπτύξει καλές σχέσεις με την Σοβιετική Ένωση, την εποχή του Ψυχρού Πολέμου.

Αν και αριστερό σοσιαλιστικό κόμμα το Μπάαθ, εισήγαγε κάποια στοιχεία ελεύθερης αγοράς, από τους δύο Άσαντ. Ο πατέρας Χαφέζ το έκανε προς το τέλος της διακυβέρνησης του. Παρόλο που το κόμμα Μπάαθ υποτίθεται πως είναι σοσιαλιστικό, οι καθεστωτικοί ζούσαν σε μεγάλη χλιδή, ειδικά οι Άσαντ που είχαν πολύ μεγάλη περιουσία. Αντιθέτως, στο μεγαλύτερο μέρος του πληθυσμού υπήρχε μεγάλη φτώχεια.

Η δύναμη του καθεστώτος στηριζόταν στον στρατό αλλά και στην εξωτερική στήριξη από Ρωσία και Ιράν, για διαφορετικούς λόγους. Οι καλές σχέσεις με την Ρωσία, ήταν απομεινάρι της κομμουνιστικής περιόδου. Είναι σίγουρα ένα αρνητικό σημείο για την Ρωσία αλλά δυστυχώς, στην εξωτερική πολιτική, οι χώρες κοιτάζουν τα συμφέροντα τους και όχι πόσο καλός ή κακός είναι αυτός που στηρίζουν. Και οι ΗΠΑ έχουν στηρίξει σκληρές δικτατορίες.

Τον Μάρτιο του 2011, υπήρξαν μαζικές διαδηλώσεις τις οποίες κατέπνιξε το καθεστώς Άσαντ. Στην συνέχεια αναπτύχθηκαν διάφορες ένοπλες ομάδες αντιφρονούντων. Αρχικά μπόρεσαν να κατακτήσουν αρκετά εδάφη. Όμως η κυβέρνηση Άσαντ, με βοήθεια από Ρωσία, Ιράν και Χεζμπολάχ, κατόρθωσε να ανακτήσει τα περισσότερα από αυτά τα εδάφη. Από τον Μάρτιο του 2020, είχε σχεδόν σταματήσει ο πόλεμος.

Η κατάσταση είχε σταθεροποιηθεί. Και ξαφνικά, τον Νοέμβριο του 2024 ξανάρχισε και μάλιστα μέσα σε δύο βδομάδες, οι αντικαθεστωτικοί κατόρθωσαν να μπουν στην Δαμασκό και να ρίξουν το καθεστώς. Ήταν κυρίως η Ταρίρ αλ Σαμ με επικεφαλής τον Αλ Τζουλάνι και ο Συριακός Εθνικός Στρατός (πρώην Ελεύθερος Συριακός Στρατός) που στηρίζεται από την Τουρκία. Η Ταρίρ αλ Σαμ είναι Σουνιτική Ισλαμιστική πολιτική και παραστρατιωτική οργάνωση.

Σε αντίθεση με τη Συρία, στην Ελλάδα είχαμε διάφορα κόμματα. Όμως σχεδόν όλα τα κόμματα της Βουλής και σίγουρα όλα τα κόμματα που κυβέρνησαν, ανήκαν στην σιχαμερή, προδοτική κλίκα των ευρωπαϊστών. Είχαν μεταξύ τους αντιπαλότητα για τις καρέκλες. Εναλλάσσονταν τα κόμματα στην εξουσία ώστε να υπάρχει η ψευδαίσθηση της Δημοκρατίας.

Όμως στην πραγματικότητα ήταν ΔΗΜΟΚΡΑΤΙΚΟΦΑΝΗΣ ΔΙΚΤΑΤΟΡΙΑ. Τα ίδια προδοτικά κέντρα είναι πίσω από όλους τους ευρωπαϊστές. Είναι τα ίδια προδοτικά κέντρα που στήριξαν την υποδούλωση στους Ναζί. Οι οικογένειες που συνεργάστηκαν με τους Ναζί, πρωταγωνίστησαν στην ευρωπαϊκή πορεία. Όλοι οι ευρωπαϊστές είναι προδότες, όργανα Δυτικοευρωπαίων.

Αυτοί οι σιχαμεροί παλιάνθρωποι λειτουργούν με δόλιους και σατανικούς τρόπους. Έχουν δημιουργήσει υποτιθέμενα αντιστυστημικά κόμματα που στη ουσία είναι η καβάντζα τους, ο πάγκος τους. Όταν δουν πως τα πιο συστημικά δεν τραβάνε, θα βάλουν στην εξουσία τα λιγότερο συστημικά που όμως ελέγχονται από τα ίδια προδοτικά κέντρα που συνεργάστηκαν με τους Ναζί.

Επομένως μην αφήνετε να σας εξαπατούν. ΟΛΟΙ οι ΕΥΡΩΠΑΪΣΤΕΣ είναι ΜΕΡΟΣ του ΣΥΣΤΗΜΑΤΟΣ και μεγάλοι ΠΡΟΔΟΤΕΣ. Άλλοι είναι περισσότερο και άλλοι λιγότερο συστημικοί αλλά όλοι είναι σύστημα. ΑΝΤΙΣΥΣΤΗΜΑ και ΑΝΤΙΚΑΘΕΣΤΩΤΙΚΟΙ είναι ΜΟΝΟ οι ΑΝΤΙΕΥΡΩΠΑΪΣΤΕΣ, όσοι είναι ΕΝΑΝΤΙΑ στην ΕΕ και την ΝΤΠ. Η ΕΕ και η ΝΤΠ είναι το ίδιο και το αυτό. Η ΕΕ είναι η ευρωπαϊκή εκδοχή και το πρώτο βήμα της ΝΤΠ.

Και που είναι όλοι αυτοί οι αντικαθεστωτικοί; Υπάρχουν στην βάση αλλά δεν εκφράζονται πολιτικά γιατί το καθεστώς ελέγχει τα πάντα. Είναι μια ΔΗΜΟΚΡΑΤΙΚΟΦΑΝΗΣ ΔΙΚΤΑΤΟΡΙΑ. Το καθεστώς δίνει την δυνατότητα επιλογής στους ψηφοφόρους αλλά πάντοτε μπορούν να διαλέξουν μόνο ανάμεσα σε καθεστωτικά κόμματα. Οι ΑΝΤΙΚΑΘΕΣΤΩΤΙΚΟΙ ΔΕΝ έχουν ΠΟΛΙΤΙΚΗ ΕΚΠΡΟΣΩΠΗΣΗ όπως δεν είχαν στην Συρία των Άσαντ.

Το Α.Λ.Α. (Αποχή-Λευκό-Άκυρο) πήρε σχεδόν 50% στις τελευταίες βουλευτικές εκλογές του 2023 και πάνω από 60% στις ευρωεκλογές του 2024. Η Νέα Δημοκρατία που έχει αυτοδυναμία, πήρε μόλις το 11,5% του συνόλου των ψηφοφόρων στις πρόσφατες ευρωεκλογές. Ακόμη και από αυτούς που ψηφίζουν κάποιο κόμμα, οι περισσότεροι δεν εκφράζονται ικανοποιητικά από αυτό που ψηφίζουν.

Το μίσος για τους καθεστωτικούς ευρωπαϊστές σε ένα μεγάλο μέρος της κοινωνίας είναι τεράστιο, ασύλληπτο. Ίσως είναι μεγαλύτερο από το μίσος για το καθεστώς Άσαντ που ήταν πολύ σκληρό και δικτατορικό αλλά δεν ήταν προδοτικό. Είναι πάρα πολλοί σε αυτή την χώρα που δεν είναι ηλίθιοι. Αντιλαμβάνονται πολύ καλά πως το προδοτικό καθεστώς των ευρωπαϊστών κατέστρεψε συνειδητά την χώρα για να υπηρετήσει τα συμφέροντα των αφεντικών του, των Δυτικοευρωπαίων.

Οι προδότες καθεστωτικοί ευρωπαϊστές ζουν σε ένα γυάλινο κλουβί. Δεν έχουν καμία απολύτως επαφή με αυτό το μεγάλο μέρος της κοινωνίας που τους μισεί θανάσιμα και εύχεται να τους δει όλους κρεμασμένους στο Σύνταγμα, απέναντι από την προδοτική Βουλή. Οι καθεστωτικοί ευρωπαϊστές είναι στην καρακοσμάρα τους και δεν αντιλαμβάνονται πόσο πολύ τους μισούν τουλάχιστον οι μισοί Έλληνες και μάλλον παραπάνω.

Όλες τις καλές τις θέσεις τις έχει το καθεστώς των ευρωπαϊστών. Είναι μέρος του σχεδίου της ΝΤΠ για την δημιουργία μιας ψευτοελίτ. Η ελίτ στην Ελλάδα, όπως και σε άλλες χώρες, δεν είναι με βάση την αξία αλλά με βάση την προδοσία, αν υποστηρίζουν την ΕΕ και το σχέδιο της ΝΤΠ. Δεν είναι οι καλύτεροι που βρίσκονται στη κορυφή της κοινωνίας αλλά οι δικοί τους και αυτό είναι βάσει σχεδίου. Έχουν συσσωρεύσει μεγάλο πλούτο ενώ οι υπόλοιποι τα βγάζουν πέρα δύσκολα.

Όπως και στην Συρία, έτσι και στην Ελλάδα, το καθεστώς είναι θρησκευτική μειονότητα. Στην Συρία ήταν φανερή ενώ στην Ελλάδα είναι κρυφή. Εμφανίζονται ως Χριστιανοί Ορθόδοξοι αλλά στην πραγματικότητα δεν είναι ούτε Ορθόδοξοι ούτε Χριστιανοί. Θεωρούν τον Ιησού Χριστό μεγαλοαπατεώνα ψευτοπροφήτη που έκλεψε την διδασκαλία του Ιωάννου Προδρόμου.

Το καθεστώς της Συρίας ήταν πολύ σκληρό, με βασανιστήρια και εκτελέσεις αντιφρονούντων. Στην Ελλάδα δεν είναι τόσο σκληρό. Όμως υπάρχουν παρακολουθήσεις και αντίποινα στους αντικαθεστωτικούς. Οι περισσότεροι αντιφρονούντες είναι υποβαθμισμένοι και περιθωριοποιημένοι. Το καθεστώς στην Ελλάδα δεν βάζει τους αντιπάλους στην φυλακή αλλά στο περιθώριο.

Στην Συρία εμφανίστηκε ένας Αλ Τζολάνι που ήταν πολιτικά ανύπαρκτος και στο περιθώριο, γεωγραφικά και συνολικά. Βρισκόταν μακριά από την Δαμασκό, κοντά στα σύνορα. Φαίνεται πως αυτός θα αναλάβει την διακυβέρνηση, τουλάχιστον προς το παρόν. Δεν εξετάζουμε αν είναι καλός ή κακός και αν έχει δίκιο ή άδικο. Δεν ήταν στην κυβέρνηση, δεν ήταν βουλευτής, δεν είχε πολιτικό αξίωμα, δεν είχε κάποιου είδους πολιτική θέση. Απλά πολεμούσε ενάντια στο καθεστώς.

Αναστάσιος