Διόρθωση ένωσης Γερμανίας

Πράγματι η Γερμανία είναι ένα μεγάλο ευρωπαϊκό και παγκόσμιο πρόβλημα. Δύο παγκόσμιοι πόλεμοι έγιναν. Και τους δύο τους έκανε η Γερμανία. Αυτά που κάνει η ΝΤΠ είναι ανήκουστα, εξωφρενικά. Η χώρα που έκανε δύο παγκόσμιους πολέμους, κυριάρχησε πάλι στην Ευρώπη. Δεν είναι μόνο αυτό. Έχει πάρει τους συμμάχους της Ρωσίας που ήταν στους νικητές του Β' Παγκοσμίου πολέμου.

Για την ακρίβεια η Σοβιετική Ένωση ήταν από τις βασικές χώρες που νίκησαν τον Χίτλερ. Όμως δεν υφίσταται πλέον. Η σημαντικότερη χώρα της Σοβιετικής Ένωσης ήταν η Ρωσία. Επί κομμουνισμού, όλες οι χώρες της Ανατολικής Ευρώπης ήταν συμμαχικές. Ανήκαν στο κομμουνιστικό μπλοκ και στο Σύμφωνο της Βαρσοβίας που ήταν αντίπαλo του ΝΑΤΟ.

Πέραν της κομμουνιστικής περιόδου, οι χώρες της Ανατολικής Ευρώπης έχουν στενούς φυλετικούς, πολιτισμικούς, ιστορικούς δεσμούς μεταξύ τους. Συμπεριλαμβάνεται και η Ελλάδα που βρέθηκε εκτός κομμουνιστικού μπλοκ. Όπως έχει εξηγηθεί, ο λόγος ήταν η μεγάλη ακτογραμμή που διαθέτει σε συνδυασμό με το γεγονός πως η Βρετανία ήταν ναυτική δύναμη ενώ η Σοβιετική Ένωση δεν ήταν.

Έτσι ο Τσώρτσιλ ενδιαφερόταν να ανήκει η Ελλάδα στους συμμάχους της Βρετανίας ενώ τον Στάλιν δεν τον ενδιέφερε καθώς η Σοβιετική Ένωση ήταν κυρίως στρατιωτική δύναμη. Για αυτό και μόνο τον λόγο βρεθήκαμε εκτός κομμουνιστικού μπλοκ. Τώρα αν ήταν καλύτερα ή χειρότερα είναι μια άλλη συζήτηση. Πάντως οι μισές πρώην κομμουνιστικές χώρες της Ανατολικής Ευρώπης μας έχουν περάσει οικονομικά.

Με το ελαττωματικό σχέδιο της ΝΤΠ, οι χώρες της Ανατολικής Ευρώπης μπαίνουν στην ΕΕ, εκτός της Ρωσίας. Η Γερμανία έχει γίνει η κυρίαρχη χώρα της ΕΕ και επομένως η Γερμανία πρωτίστως παίρνει τους συμμάχους της Ρωσίας ενώ έχασε τον πόλεμο και η Ρωσία τον κέρδισε. Οι Νεοταξίτες είναι πολύ ανώμαλοι άνθρωποι και έχουν δημιουργήσει ένα παγκόσμιο χάος στο οποίο η Αντί - ΝΤΠ προσπαθεί να βάλει μια τάξη. Η Γερμανία δεν έπρεπε καν να υπάρχει ως χώρα.

Μετά τον Β' Παγκόσμιο Πόλεμο διαμοιράστηκε, όχι στις γειτονικές χώρες όπως προτείνεται αλλά στις μεγάλες συμμαχικές δυνάμεις. Η Γαλλία πήρε επίσης ένα κομμάτι παρόλο που ο ρόλος της στον πόλεμο εναντίον της Γερμανίας ήταν ασήμαντος. Όλοι οι Σύμμαχοι νίκησαν τον Άξονα αλλά στην Ευρώπη ήταν κυρίως ΗΠΑ, Βρετανία, Σοβιετική Ένωση. Στην Διάσκεψη της Γιάλτας, οι μεγάλες Συμμαχικές δυνάμεις συμφώνησαν να επιστραφούν τα εδάφη που είχε κατακτήσει η Γερμανία, στις χώρες που ανήκαν.

Επίσης  να μοιραστεί η Γερμανία σε τέσσερις ζώνες, Αμερικανική, Βρετανική, Γαλλική, Σοβιετική. Το ίδιο έγινε και με την πρωτεύουσα, το Βερολίνο που ήταν βαθιά μέσα στην Σοβιετική ζώνη. Η Δυτική Γερμανία προέκυψε το 1949, από τους τομείς ΗΠΑ, Βρετανίας, Γαλλίας. Ο αρχικός διαχωρισμός ήταν σε τέσσερα και όχι σε δύο τμήματα. Η Ανατολική Γερμανία ήταν η συνέχιση του Σοβιετικού τομέα. Οι τομείς των μη κομμουνιστών συμμάχων δεν έπρεπε να ενωθούν σε μία χώρα, την Δυτική Γερμανία αλλά να γίνουν τρεις, Βορειοδυτική, Νοτιοδυτική, Νοτιοανατολική Γερμανία.

Το τεράστιο λάθος ήταν η ένωση των δύο Γερμανιών το 1990. Δεν έπρεπε να γίνει ποτέ και αν είναι δυνατόν, να ξεγίνει. Ποιος το λέει πως έπρεπε να ενωθούν οι δύο Γερμανίες; Ο Θεός; Δεν το λέει ο Θεός αλλά η ΝΤΠ που νομίζουν πως είναι σαν το Θεό. Δεν πρέπει να ξεχνάμε πως η Γερμανία έκανε δύο παγκόσμιους πολέμους για να κατακτήσει τον κόσμο όλο. Δεν της επιτέθηκαν οι Σύμμαχοι για να την διαμοιράσουν.

Σε προηγούμενο άρθρο αναφέρθηκαν τρεις εναλλακτικές για να λυθεί το πρόβλημα Γερμανία. Η πρώτη είναι να διαμοιραστούν όλα τα κρατίδια σε γειτονικές χώρες. Η δεύτερη να μοιραστούν τα μισά κρατίδια σε γειτονικές χώρες. Και η τρίτη να διαχωριστεί η Γερμανία σε Ανατολική και Δυτική, με την Βαυαρία και όλο το Βερολίνο στην Ανατολική. Δηλαδή να προκύψουν α) καμία Γερμανία β) μία μισή Γερμανία γ) δύο μισές Γερμανίες.

Σαφώς και οι υπόλοιπες δυτικοευρωπαϊκές χώρες, κρυφά θα θέλουν και τις τρεις λύσεις. Όμως πρακτικά, μόνο δύο είναι εφικτές. Να μοιραστούν τα ανατολικά κρατίδια σε γειτονικές χώρες ή να διαχωριστεί η χώρα σε Ανατολική και Δυτική. Ενδεχομένως να μην είναι τόσο εύκολο να προσαρτηθεί η Βαυαρία αλλά σίγουρα το Βερολίνο πρέπει να ανήκει εξ' ολοκλήρου στην Ανατολική Γερμανία.

Στον Β΄ Παγκόσμιο Πόλεμο, οι Σύμμαχοι είχαν καταλάβει όλη την Γερμανία, Αμερικάνοι και Βρετανοί από τα δυτικά και Σοβιετικοί από τα ανατολικά. Οι Σοβιετικοί είχαν καταλάβει το Βερολίνο και έπρεπε να το κρατήσουν εξ' ολοκλήρου αφού βρισκόταν βαθιά μέσα στον τομέα τους. Ήταν μεγάλο λάθος να μοιραστεί το Βερολίνο και να χτιστεί το τείχος της ντροπής.

Τώρα, είναι σχεδόν αδύνατο να επιτεθούν στην Γερμανία οι χώρες της Δυτικής Ευρώπης. Αυτό που θα μπορούσε να γίνει, είναι να επεκταθεί ο απελευθερωτικός πόλεμος της Ανατολικής Ευρώπης και στην Ανατολική Γερμανία καθώς ήταν τμήμα της Ανατολικής Ευρώπης και έπρεπε να παραμείνει. Ήταν ολέθριο λάθος που ενώθηκε με την Δυτική.

Η ύπαρξη ιστορικά της Ανατολικής Γερμανίας είναι κάτι αντίστοιχο με το δεδικασμένο νομικών υποθέσεων. Τεκμηριώνει την διόρθωση ενός λάθους που έγινε πολύ πρόσφατα σε ιστορικό χρόνο και την δημιουργία ξανά της Ανατολικής Γερμανίας που θα ανήκει στην Ανατολική Ευρώπη, με το Βερολίνο εξ' ολοκλήρου σε αυτή. Οι υπόλοιπες χώρες της Δυτικής Ευρώπης, φανερά θα αντιτίθενται αλλά κρυφά θα το υποστηρίζουν καθώς τις συμφέρει. Η Γερμανία τις έχει καβαλήσει και παριστάνει το αφεντικό.

Η άλλη εναλλακτική είναι να διαμοιραστούν τα κρατίδια της πρώην Ανατολικής Γερμανίας σε γειτνιάζουσες χώρες της Ανατολικής Ευρώπης. Όμως πιο εφικτή είναι η αντιστροφή ενός ιστορικού λάθους και η δημιουργία ξανά της Ανατολικής Γερμανίας, χωρίς το τείχος της ντροπής στο Βερολίνο δηλαδή χωρίς τον διαχωρισμό του. Αν θέλει η Γερμανία να κρατήσει την Ανατολική, θα πρέπει να υποστηρίξει την συμβιβαστική λύση της Αντί - ΝΤΠ. Αλλιώς ο απελευθερωτικός πόλεμος της Ανατολικής Ευρώπης, θα συμπεριλαμβάνει και την Ανατολική Γερμανία.

Σπυρίδων