Εκτός παιχνιδιού η Ελλάδα
Εκτός παιχνιδιού η Ελλάδα
Το πρόβλημα της Ουκρανίας δημιουργήθηκε επειδή με το Νεοταξικό σχέδιο, η Ρωσία αποκόπτεται από χώρες με τις οποίες διατηρούσε στενούς δεσμούς. Η Ουκρανία είναι μόνο η κορυφή του παγόβουνου των προβλημάτων που έχει δημιουργήσει το Νεοταξικό σχέδιο. Ο ισχυρισμός για την συμμετοχή της Ρωσίας στην ΕΕ είναι ακλόνητος.
Η Ρωσία έχει παρουσία αιώνων στα ευρωπαϊκά δρώμενα. Η Ρωσία πολέμησε τον Ναπολέοντα και τον Χίτλερ (όπως και η Βρετανία). Στην Ρωσία ξεκίνησε ο κομμουνισμός και εξαπλώθηκε στην μισή Ευρώπη. Κάποιοι του δίνουν θετική χροιά και οι περισσότεροι αρνητική. Κανείς όμως δεν αμφισβητεί πως ήταν μεγάλης ιστορικής σημασίας, θετικής ή αρνητικής.
Η άποψη για την συμμετοχή των ΗΠΑ (και Καναδά, Αυσταλίας, Νέας Ζηλανδίας) είναι ισχυρή αλλά ισχυροποιείται περισσότερο από την πιθανή συμμετοχή της Ρωσίας στην Ευρωπαϊκή Ένωση. Γιατί το βλακώδες Νεοταξικό σχέδιο δεν τοποθετεί την Ρωσία στην ΕΕ; Γιατί είναι πολύ δυνατή χώρα και θα κυριαρχούσε εντός της Ένωσης. Αυτό που έγινε η Γερμανία, θα γινόταν η Ρωσία και ακόμη περισσότερο.
Οι ΗΠΑ δεν θα μπορούσαν να επιτρέψουν ποτέ μια «ρωσική» ΕΕ. Επομένως ήταν επιβεβλημένη η συμμετοχή τους επίσης. Πέρα από το γεγονός πως στις ΗΠΑ οι άποικοι ήταν Ευρωπαίοι και ότι η μεγάλη πλειοψηφία είναι ευρωπαϊκής καταγωγής, δικαιώματα συμμετοχής τους δίνει και το γεγονός πως απελευθέρωσαν την Ευρώπη. Το ίδιο βέβαια ισχύει για Ρωσία, Καναδά.
Επομένως θα καταλήγαμε σε μια δυνητική Ένωση όπου θα συνυπήρχαν ΗΠΑ και Ρωσία. Στο μέλλον είναι εφικτό και το εύχομαι, οι σχέσεις των δύο χωρών να είναι καλές ή πολύ καλές. Ακόμη έχουν μείνει ψυχροπολεμικά υπολείμματα. Είναι διαφορετικό μια φορά να συμφωνήσουν στο πως θα γίνει η τριχοτόμηση της Ευρώπης από το να πρέπει διαρκώς να συμφωνήσουν σε διάφορα θέματα.
Να κάνω μια γρήγορη ανακεφαλαίωση. Η συμμετοχή της Ρωσίας στην ΕΕ δεν μπορεί να αμφισβητηθεί από κανένα. Η συμμετοχή ΗΠΑ (και Καναδά, Αυστραλίας, Νέας Ζηλανδίας) έχει κάποια ισχυρά επιχειρήματα. Η συμμετοχή της Ρωσίας όμως κάνει επιβεβλημένη την συμμετοχή των ΗΠΑ, κάτι που ενδεχομένως θα ήταν προβληματικό, η συνύπαρξη Ρωσίας – ΗΠΑ στην ίδια Ένωση.
Μην ξεχνάμε πως οι Βρετανοί δεν μπόρεσαν να συνεννοηθούν με Γερμανία – Γαλλία και αυτό οδήγησε αρχικά στην δημιουργία ξεχωριστού ευρωσκεπτικιστικού γκρουπ (Ευρωπαίοι Συντηρητικοί και Μεταρρυθμιστές) και στην συνέχεια σε Brexit. Η βρετανική αντίληψη για την ΕΕ ήταν πολύ διαφορετική από την γαλλική και την γερμανική. Η Βρετανία δεν έγινε ούτε μέλος της Ευρωζώνης και υποστηρίζει μεγαλύτερη εθνική ανεξαρτησία των χωρών στην Ένωση, σε αντίθεση με Γαλλία – Γερμανία.
Αν υπήρχαν μια φορά δυσκολίες συνεννόησης μεταξύ Βρετανίας και Γαλλίας – Γερμανίας, μεταξύ ΗΠΑ και Ρωσίας θα υπήρχαν δέκα. Αφού λοιπόν δικαιωματικά η Ρωσία πρέπει να είναι στην ΕΕ και αυτό πέρα από άλλα επιχειρήματα επιβάλλει στις ΗΠΑ να συμμετέχουν, οδηγούμαστε σε πρώτη φάση σε μια διχοτόμηση της Ευρώπης. Αυτό το σενάριο είναι παρεμφερές με την κατάσταση που επικρατούσε μεταπολεμικά.
Θα μπορούσε να υπάρχει Δυτική Ευρωπαϊκή Ένωση και Ανατολική Ευρωπαϊκή Ένωση όπου οι χώρες πλέον δεν θα ήταν κομμουνιστικές. Επειδή όμως η Βρετανία είναι ήδη εκτός και φαίνεται να συνεννοούνται πολύ καλύτερα με τις ΗΠΑ, παρά με Γαλλία – Γερμανία, ίσως χρειάζεται ένας επιπλέον διαχωρισμός δηλαδή τριχοτόμηση. Μέσα στο στρατόπεδο της Δύσης υπήρχε από δεκαετίες μια διαίρεση μεταξύ ΗΠΑ – Βρετανίας και Γερμανίας – Γαλλίας. Το σίγουρο είναι πως δεν θα προχωρήσει το Νεοταξικό σχέδιο και η Ευρωπαϊκή Ένωση όπως σχεδιάζεται.
Από εκεί και πέρα δεν είναι τίποτα σίγουρο. Υπάρχουν πολλές προτάσεις, διάφορα σενάρια και παραλλαγές σεναρίων αλλά δεν έχουν καταλήξει ακόμη σε τίποτα. Επίσης ρόλο θα παίξει αν θα συνθηκολογήσουν οι Νεοταξίτες οπότε θα συμμετέχουν στην απόφαση ή θα ηττηθούν οπότε την απόφαση θα την πάρουν μόνο οι νικητές Αντινεοταξίτες (αντίθετοι στο σχέδιο ΝΤΠ-ΕΕ). Δυστυχώς η Ελλάδα βρίσκεται εκτός τους διεθνούς «παιχνιδιού», εξαιτίας του κόμματος που κυβερνά, της Νέας Δημοκρατίας και του προέδρου της και πρωθυπουργού Κούλη Μητσοτάκη.
Όχι μόνο είναι εκτός «παιχνιδιού» αλλά και έχουν πλήρη άγνοια των όρων του. Έχουν μείνει στις καταστάσεις που ήταν προ τουλάχιστον μιας εικοσαετίας. Τα κέντρα αποφάσεων έχουν αλλάξει. Ο Μητσοτάκης και η Νέα Δημοκρατία δεν έχουν καμία επαφή με τα νέα κέντρα διεθνών αποφάσεων αλλά με τα παλιά που έχουν περιθωριοποιηθεί και απαξιωθεί. Επιπλέον όπως εξηγήθηκε πολύ σωστά, ο Μητσοτάκης προσπαθώντας να είναι παντού, κατάφερε να μην είναι τελικά πουθενά.
Στέφανος