Σμίκρυνση Άξονα
Σμίκρυνση Άξονα
Υπάρχουν σοβαρές ενδείξεις πως Γερμανία - Γαλλία - Κίνα αποτελούν παγκόσμιες απειλές. Η Γερμανία έκανε δύο παγκόσμιους πολέμους. Το σχέδιο της Νέας Τάξης είναι όμως κυρίως γαλλικής προέλευσης. Γαλλία και Γερμανία υποδούλωσαν την Ευρώπη δια μέσου της ΕΕ και θα προσπαθήσουν να υποδουλώσουν τον κόσμο ολόκληρο.
Ο άξονας Γερμανίας - Ιταλίας - Ιαπωνίας του Β’ Παγκοσμίου πολέμου έχει αντικατασταθεί από τον Άξονα Γερμανίας - Γαλλίας - Κίνας. Η Γερμανία είναι πάντοτε η αρχή όλων των κακών. Μετά το Β’ Παγκόσμιο πόλεμο, η Γερμανία χωρίστηκε στα δύο. Ο Ρούσβελτ επιθυμούσε το διαμερισμό της σε πολλά τμήματα αλλά δεν το πέτυχε.
Σε προηγούμενο άρθρο αναφέρθηκε ένα σενάριο διαμοιρασμού των γερμανικών κρατιδίων σε γειτονικές χώρες. Σε άλλο άρθρο υποστηρίχθηκε οι ΗΠΑ να πάρουν την Bretagne (Βρετάνη) ή/και την Normande (Νορμανδία), ως αντάλλαγμα για την εμπλοκή γαλλικών μυστικών υπηρεσιών στις δολοφονίες Αμερικανών από την 17Ν. Αυτά τώρα συνδυάζονται σε ένα νέο σενάριο. Έχει δύο εναλλακτικές.
Οι πυλώνες της Νέας Τάξης είναι Γαλλία - Γερμανία - Κίνα. Το σχέδιο της Νέας Τάξης είναι γαλλογερμανικής προέλευσης με τους Γάλλους να έχουν συμβάλει περισσότερο. Ο Ναπολέων προσπάθησε να κάνει ότι και ο Χίτλερ. Όπως και ο Χίτλερ, κατόρθωσε για ένα διάστημα να καταλάβει ένα μεγάλο μέρος της Ευρώπης. Είναι γνωστές οι κινήσεις Γάλλων και Γερμανών σε παρασκηνιακό επίπεδο.
Η Γερμανία αποτελείται από δεκαέξι ημιαυτόνομα κρατίδια. Η Γαλλία χωρίζεται σε δεκατρείς διοικητικές περιοχές, στις οποίες προστίθενται και άλλες πέντε μακριά από την κυρίως χώρα. Η Κίνα έχει είκοσι τρείς επαρχίες, κάποιες από αυτές ημιαυτόνομες. Tibet, Xinjiang, Guangxi and Inner Mongolia μπορεί να αυτονομηθούν. Σε αυτή την περίπτωση όπως φαίνεται και από τον χάρτη, το μέγεθος της θα μικρύνει κατά πολύ. Κάποιες άλλες μπορεί να προσαρτηθούν σε γειτονικές (ή μη γειτνιάζουσες) χώρες.
Η μία εναλλακτική του σεναρίου προβλέπει ολοκληρωτική εξάλειψη Γαλλίας - Γερμανίας - Κίνας με αυτονόμηση περιοχών ή διαμοιρασμό σε γειτονικές χώρες. Η δεύτερη, με περισσότερες πιθανότητες προβλέπει σημαντική σμίκρυνση. Να τονίσω πως αυτό είναι μόνο ένα σενάριο που αυτή την στιγμή έχει λίγες πιθανότητες να γίνει. Αν αλλάξουν όμως τα πράγματα και οι καταστάσεις, μπορεί οι πιθανότητες να αυξηθούν. Ας το εξετάσουμε όμως, παρόλο που τώρα έχει λίγες πιθανότητες.
Ποιοι θα είναι ενάντια στον Άξονα; Δυνητικά όλοι οι υπόλοιποι. Οι περισσότερες από τις υπόλοιπες ευρωπαϊκές χώρες δεν θα συνταχθούν με την πλευρά της Γερμανίας και της Γαλλίας, γιατί θα ωφεληθούν από τον διαμοιρασμό. Μπορεί να πάρουν τμήματα και χώρες που δεν συνορεύουν με αυτές. Μπορεί να πάρουν και οι ΗΠΑ ένα τμήμα Γαλλίας ή/και Γερμανίας. Η Ρωσία ήταν ανέκαθεν κατά της Νέας Τάξης. Η τάση στην Βρετανία και στις ΗΠΑ είναι απομάκρυνση από την Νέα Τάξη προς μία ήπια εναλλακτική παγκοσμιοποίηση.
Βέβαια οι σχέσεις Ρωσίας με ΗΠΑ - Βρετανία δεν είναι οι καλύτερες. Ούτε στον Β’ Παγκόσμιο Πόλεμο είχαν καλές σχέσεις αλλά πολέμησαν από κοινού εναντίον του Άξονα. Εννοείται πως για να γίνει η σμίκρυνση από διαμοιρασμό ή αυτονόμηση, πρέπει να μεσολαβήσει πόλεμος. Οι ΗΠΑ είναι η πρώτη παγκόσμια στρατιωτική δύναμη. Ακολουθούν Κίνα και Ρωσία. Ανάλογα με την μελέτη πότε η μία και πότε η άλλη είναι στη δεύτερη θέση.
Παίζει και το εξής σενάριο. Μπορεί μία από τις τρεις χώρες του Άξονα (Γερμανία - Γαλλία - Κίνα), βλέποντας τον κίνδυνο να μικρύνει σημαντικά, να πάει με την άλλη πλευρά. Μπορεί απλά να συμφωνήσει σε μη ανάμειξη ώστε να διατηρήσει την εδαφική της ακεραιότητα. Έτσι η πλάστιγγα θα γείρει υπέρ των Συμμάχων (ΗΠΑ, Βρετανία κλπ).
Τώρα, ο πόλεμος από κάπου πρέπει να ξεκινήσει. Ο Α’ Παγκόσμιος Πόλεμος ξεκίνησε από την δολοφονία στο Σεράγεβο του διαδόχου Φερδινάρδου της Αυστρίας και της συζύγου του Σοφίας. Η Αυστρία κήρυξε τον πόλεμο στην Σερβία με την υποστήριξη της Γερμανίας. Αυτή την φορά μπορεί να ξεκινήσει με τις εχθροπραξίες Ελλάδας - Τουρκίας.
Βέβαια, ο Μπάιντεν και ο Τρυντώ ήταν μέχρι πρότινος με την Νέα Τάξη και δεν είναι ακόμη ξεκάθαρο αν έχουν κάνει την στροφή προς μία εναλλακτική ήπια παγκοσμιοποίηση. Όμως οι εποχές που ζούμε είναι καθοριστικής σημασίας και θα επηρεάσουν το μέλλον, όχι για δεκαετίες αλλά για αιώνες. Ότι είναι να γίνει τώρα, θα μείνει για αιώνες. Τώρα γυρίζει ο τροχός και όπου κάτσει η μπίλια, θα μείνει για πολύ - πολύ καιρό.
Θανάσης