Συμβιβασμός η τριχοτόμηση ΕΕ

προηγούμενο Βάση τριχοτόμησης

ΗΠΑ και Βρετανία πρέπει να πάρουν απόφαση πως στις χώρες της ΕΕ, θα «παίρνουν μάτι» Γερμανία και Γαλλία να αυξάνουν την επιρροή τους. Εκτός από την ΕΕ είναι και το NATO αλλά αφορά στρατιωτική συνεργασία και πρέπει να ξεφύγουν από την ψυχροπολεμική νοοτροπία γιατί ο Ψυχρός Πόλεμος τελείωσε όπως και το κομμουνιστικό μπλοκ.

Έχουν μείνει πλέον ελάχιστες κομμουνιστικές χώρες στον κόσμο. Επίσημα αναφέρονται πέντε χώρες, Κίνα, Βόρειος Κορέα, Λάος, Βιετνάμ, Κούβα. Η Κίνα όμως δεν έχει κομμουνιστικό σύστημα, απλά Κομμουνιστικό Κόμμα να κυβερνάει. Και οι άλλες χώρες απομακρύνονται από τον κομμουνισμό, με εξαίρεση ίσως την Βόρειο Κορέα.

Οι Ρώσοι έχουν τα δίκια τους. Γερμανία και Γαλλία, με την ανοχή ή υποβοήθηση των ΗΠΑ, τους πήραν όλη την Ανατολική Ευρώπη που ήταν χώρες με τις οποίες είχαν στενές σχέσεις. Στο σενάριο που περιέγραψα, αποκτούν πάλι σχέσεις με την μισή περίπου Ανατολική Ευρώπη. Δεν είναι μόνο καλό για τις ΗΠΑ αλλά και για όλο τον κόσμο, να είναι σχετικά ικανοποιημένη η Ρωσία. Αν ξεφύγουν τα πράγματα, μπορεί να έχουμε γενικευμένη σύρραξη και ακόμη πυρηνικό όλεθρο.

Αν τα βάλει κανείς κάτω, είτε έτσι είτε αλλιώς δηλαδή είτε με τον εύκολο είτε με τον δύσκολο τρόπο, θα οδηγηθούμε σε μια εναλλακτική παγκοσμιοποίηση. Είναι πολλοί οι παράγοντες και έχουν ήδη εξηγηθεί σε προηγούμενα άρθρα. Το σημαντικότερο από όλα είναι πως το Νεοταξικό μοντέλο αποδείχθηκε όχι μόνο αποτυχημένο αλλά καταστροφικό και δεν μπορεί να συνεχιστεί. Αντί να γυρίσουμε στο προηγούμενο σύστημα μπορούμε να πάμε σε ένα καλύτερο. Το προηγούμενο σύστημα ή παγκόσμιο σκηνικό ήταν ο διαχωρισμός σε κομμουνιστικό μπλοκ και μπλοκ ελεύθερης οικονομίας.

Με το Νεοταξικό μοντέλο, οι νικητές του Β’ Παγκοσμίου Πολέμου που απελευθέρωσαν την Ευρώπη, δεν έχουν καμία επιρροή στην Ευρώπη. Έχουν αυτοί που υποδούλωσαν την Ευρώπη και έχασαν τον πόλεμο. Στην συμφωνία της Γιάλτας, ο διαχωρισμός της Ευρώπης σε Δυτική και Ανατολική δεν έγινε τυχαία και ξεκάρφωτα. Έγινε γιατί ΗΠΑ – Βρετανία και Ρωσία (Σοβιετική Ένωση) κέρδισαν τον πόλεμο και απελευθέρωσαν την Ευρώπη από τους κατακτητές.

Επειδή είχαν διαφορετικά οικονομικά συστήματα, διαχώρισαν την Ευρώπη σε ένα τμήμα με κομμουνισμό και σε ένα άλλο με μεικτή ελεύθερη οικονομία. Μετά την πτώση του κομμουνισμού, έπρεπε να βρεθεί ένας άλλος τρόπος. Θα μπορούσε να παραμείνει ο διαχωρισμός ως είχε, με την διαφορά πως οι χώρες δεν θα ήταν πλέον κομμουνιστικές. Θα μπορούσε επίσης να διαλυθεί η Σοβιετική Ένωση αλλά οι χώρες να παραμείνουν στο ίδιο μπλοκ, μαζί με τις άλλες πρώην κομμουνιστικές χώρες.

Αποφάσισαν βλακωδώς να εφαρμόσουν το Νεοταξικό μοντέλο, με την δημιουργία ηπειρωτικών ενώσεων. Μπέρδεψαν την γεωγραφία με τα οικονομικά και την πολιτική. Με ποια λογική έπρεπε να είναι ηπειρωτικές οι ενώσεις; Με την λογική των ηλίθιων! Αν συζητάμε για γκρουπ κάποιας μορφής συνεργασίας, τότε είναι τελείως δεσμευτικό, άκαμπτο, δυσλειτουργικό, προβληματικό το μοντέλο των ηπειρωτικών ενώσεων.

Βέβαια δεν είναι απαραίτητα τα γκρουπ συνεργασίας αλλά οι Νεοταξίτες έχουν εμμονή (χοντρό κόλλημα) με αυτή την νοοτροπία. Υπάρχουν και άλλοι τρόποι σύγκλισης και συνεργασίας όπως η εθελούσια παγκόσμια σύγκλιση, χωρίς να απαιτούνται απαραίτητα γκρουπ συνεργασίας. Πάραυτα, αφού επιμένουν οι Νεοταξίτες, ας γίνουν, ως συμβιβασμός.

Η τριχοτόμηση της ΕΕ και Ευρώπης δεν είναι μόνο συμβιβαστική λύση μεταξύ χωρών (ΗΠΑ – Βρετανίας, Γερμανίας – Γαλλίας, Ρωσίας) αλλά και μεταξύ Νεοταξιτών και Αντινεοταξιτών. Οι Αντινεοταξίτες υποχωρούν, με την προϋπόθεση να κάνουν υποχωρήσεις και οι ψυχοπαθείς Νεοταξίτες. Αν δεν εκμεταλλευτούν την ευκαιρία οι Νεοταξίτες, τότε με βεβαιότητα θα ηττηθούν και μάλλον θα επικρατήσει άλλο μοντέλο εναλλακτικής παγκοσμιοποίησης.

Ένα ζήτημα βέβαια είναι πόσο στενές σχέσεις θα έχουν οι χώρες που βρίσκονται εντός ενός γκρουπ συνεργασίας και πόσο συγκεντρωμένη ή αποκεντρωμένη θα είναι η εξουσία. Εκεί υπήρξαν διαφωνίες στην ΕΕ, με την Βρετανία να προτιμάει χαλαρές σχέσεις και αποκέντρωση εξουσίας ενώ χώρες όπως η Γαλλία στενές σχέσεις και συγκέντρωση εξουσιών στα υπερεθνικό όργανα. Βέβαια και στην Γαλλία έχει αλλάξει η στάση των ψηφοφόρων όπως αποτυπώθηκε στις τελευταίες εκλογές. Τα γκρουπ συνεργασίας δεν προϋποθέτουν πολύ στενές σχέσεις εντός του γκρουπ ούτε μεγάλη συγκέντρωση εξουσίας σε υπερεθνικά όργανα.

Δεν χρειάζεται καν να υπάρχουν υπερεθνικά όργανα, πέρα από συναντήσεις αρχηγών κρατών, υπουργών και επικοινωνία τεχνοκρατών για υλοποίηση των αποφάσεων. Μπορεί οι σχέσεις να κυμαίνονται σε ένα εύρος από πολύ χαλαρές έως πολύ στενές, ανάλογα με τι θέλει το κάθε γκρουπ. Όσο πιο στενές είναι και κυρίως όσο μεγαλύτερες εξουσίες έχουν τα υπερεθνικά όργανα, τόσο μικραίνει η ανεξαρτησία, η εθνική κυριαρχία και η αυτοδιάθεση των χωρών και τόσο λιγότερη ελευθερία έχει η κάθε χώρα να εφαρμόσει δικές της πολιτικές.

Καλύτερα είναι να φθάσουμε στην τριχοτόμηση της Ευρώπης εύκολα και γρήγορα παρά αργά και πολύ δύσκολα. Αν μπορέσουν να το καταλάβουν αυτό όλες οι πλευρές ΗΠΑ - Βρετανία, Γερμανία – Γαλλία, Ρωσία και Νεοταξίτες – Αντινεοταξίτες, μπορεί να τελειώνουμε σχετικά γρήγορα με τα προβλήματα και να μπει η Ευρώπη και ο κόσμος σε μια τροχιά ηρεμίας και ευημερίας.

Σπήλιος