Το άβατο των καναλιών

Ο Θεοδωρικάκος δήλωσε πως δεν θα υπάρξει επιλεκτική στάση στην υπόθεση της δωδεκάχρονης στον Κολωνό. Και εμείς τον πιστέψαμε! Νομίζουν πως πιστεύουμε όσα λένε. Έχουν δίκιο και άδικο. Δυστυχώς υπάρχουν πολλοί χαζοί σε αυτή τη χώρα που πιστεύουν όσα λέει ο κάθε Θεοδωρικάκος. Όμως να μην μας περνάνε όλους για χαζούς. Υπάρχουν σε αυτή την χώρα πολλοί που και χαζοί δεν είναι και καλά ενημερωμένοι είναι, όχι βέβαια από τα συστημικά Μέσα Μαζικής Εξαπάτησης.

Να πάρουμε ένα παράδειγμα. Όσοι είναι ενημερωμένοι και όχι βλάκες, ξέρουν πολύ καλά πως στον τηλεοπτικό χώρο κυκλοφορούν μεγάλες ποσότητες ναρκωτικών. Στην χρήση αναφέρομαι γιατί το πως διακινούνται είναι μια άλλη ιστορία που πάλι κάποιοι λένε πως ξέρουν με κάθε λεπτομέρεια και μάλιστα έχουν αποδείξεις. Έτσι λένε, δεν ξέρω αν ισχύει.

Να μην το γενικεύουμε. Δεν λέω πως όλοι στα κανάλια κάνουν χρήση κοκαΐνης. Όμως τουλάχιστον οι μισοί και πιθανώς πολύ περισσότεροι είναι συστηματικοί χρήστες. Δεν εννοώ τους τεχνικούς όπου και εκεί βέβαια κάποιοι είναι χρήστες αλλά δημοσιογράφους και κυρίως παρουσιαστές.

Έχει ποτέ συλληφθεί ένας/μία από αυτούς/ές για χρήση; Όχι βέβαια! Όμως κάθε μέρα συλλαμβάνονται χρήστες ναρκωτικών, μόνο που δεν είναι από τον τηλεοπτικό χώρο. Αν αυτό δεν είναι επιλεκτική στάση, τότε τι είναι; Υπάρχει εντολή, όχι από τον Θεοδωρικάκο αλλά άνωθεν «αυτούς μην τους πειράζετε». Άρα γιατί να μην δοθεί εντολή άνωθεν «αυτούς μην τους πειράζετε» για κάποιους στην υπόθεση της δωδεκάχρονης; Η χρήση δεν έχει μεγάλες ποινές όπως η εμπορία αλλά σε κάθε περίπτωση υπάρχουν ποινές.

Δεν έχει νομιμοποιηθεί, κάτι που επιδιώκει η συμμαχία σεξουαλικών αποκλίσεων και ναρκομανών. Η συμμαχία ελέγχει τα κανάλια και την Νέα Δημοκρατία. Όπως προσπαθεί να παρουσιάσει τους κεντροδεξιούς ως ακροδεξιούς και τους δεξιούς σοσιαλιστές ως κεντροδεξιούς, έτσι προσπαθεί να παρουσιάσει τους συντηρητικούς ως υπερσυντηρητικούς. Οι υπερσυντηρητικοί είναι τμήμα του συντηρητικού χώρου αλλά μικρό. Ανήκουν στον συντηρητικό χώρο αλλά δεν είναι όλος ο χώρος. Οι περισσότεροι συντηρητικοί είναι μετριοπαθείς.

Σε γενικές γραμμές οι συντηρητικοί είναι κατά της νομιμοποίησης των ναρκωτικών. Ένα από τα βασικά επιχειρήματα υπέρ της νομιμοποίησης της χρήσης ναρκωτικών είναι πως δεν κάνουν κακό στους άλλους ανθρώπους. Και το τσιγάρο κάνει κακό στον καπνιστή αλλά δεν είναι παράνομο. Το αντίθετο επιχείρημα χρησιμοποιούν όσοι είναι κατά της νομιμοποίησης ναρκωτικών. Πιστεύουν πως ενώ ο χρήστης ή ο ναρκομανής δεν κάνει κακό στους άλλους την στιγμή που κάνει ναρκωτικά, μπορεί να κάνει κακό σε άλλους και στην κοινωνία από την συνεχιζόμενη χρήση ναρκωτικών.

Μπορεί να κάνει κακό από την αλλαγή της ψυχοσύνθεσης και της συμπεριφοράς του που θα προκαλέσει η χρήση ναρκωτικών. Παράδειγμα είναι ο πατέρας της δωδεκάχρονης. Λόγω της εξάρτησης του από τα ναρκωτικά, διαλύθηκε η οικογένεια και το κορίτσι έγινε πόρνη στα δώδεκα. Πιθανώς αν ήταν μια φυσιολογική οικογένεια, να μην συνέβαινε σε αυτό το κορίτσι αλλά σε κάποιο άλλο από προβληματική οικογένεια.

Εδώ όμως υπάρχει διχογνωμία και είναι εν μέρει δικαιολογημένη. Μπορεί να ισχύει και μπορεί να μην ισχύει. Αυτό παρατηρείται σε πολλούς χρήστες αλλά όχι σε όλους. Δηλαδή να το πούμε απλά, κάποιοι άνθρωποι ελέγχουν την χρήση και δεν ξεφεύγουν σε παραβατικές συμπεριφορές αλλά όμως δεν ισχύει για όλους. Εξαρτάται από πολλούς παράγοντες όπως την ευφυΐα, την μόρφωση, το οικονομικό επίπεδο, τον χαρακτήρα, την προδιάθεση για εγκληματική συμπεριφορά και πάνω από όλα την χρήση.

Το οικονομικό επίπεδο έχει μια λογική εξήγηση. Η χρήση ναρκωτικών εξελίσσεται σε ακριβό «χόμπι». Όσοι δεν έχουν οικονομική άνεση, αναγκάζονται να καταφύγουν στο έγκλημα για να ικανοποιήσουν τις ανάγκες τους. Δεν κάνουν όλοι οι χρήστες τα ίδια ναρκωτικά, στις ίδιες ποσότητες και με τη ίδια συχνότητα. Όμως σε κάποιους ανθρώπους, τα ναρκωτικά βγάζουν τον χειρότερο εαυτό τους. Δεν έχουν πλέον κανένα φραγμό για οτιδήποτε.

Ενώ δεν είναι τρελοί, φέρονται σαν να είναι τρελοί. Κάτι που δεν μπορεί να κάνει ένας «φυσιολογικός», το κάνει ένας συστηματικός χρήστης με ευκολία. Διότι τα ναρκωτικά δημιουργούν διαστρεβλωμένη αντίληψη των πραγμάτων και των καταστάσεων. Ένας ναρκομανής μπορεί να διαπράξει πιο εύκολα ένα έγκλημα ή μια δολοφονία, σε σχέση με κάποιο που δεν κάνει ναρκωτικά. Τα ναρκωτικά διαλύουν οικογένειες, δημιουργούν ανθρώπους ανίκανους να δουλέψουν και επιβλαβείς για την κοινωνία, αυξάνουν την εγκληματικότητα.

συνέχεια Ούτε μια σύλληψη

Μιχαήλ