Αντινεοταξικός βράχος η Ρωσία

Ας πούμε πως είσαι ενάντια στην ΝΤΠ. Αν είσαι άνθρωπος που καταλαβαίνεις, θα πρέπει να είσαι. Το έχουμε εξετάσει πολύ αναλυτικά γιατί θα πρέπει να είναι κανείς με την Αντίσταση σε ΕΕ. Τώρα όμως εξετάζουμε κάτι άλλο, με δεδομένο πως κάποιος είναι με τους Αντινεοταξίτες. Η Ελληνική Αντίσταση σε ΕΕ - ΝΤΠ είναι χωρισμένη σε τμήματα, κυρίως σε τέσσερα, με τα μεγάλα να είναι δύο.

Αυτά τα τμήματα έχουν να κάνουν με το ποιες είναι οι μεγάλες δυνάμεις. Οι μεγάλες δυνάμεις είναι ΗΠΑ, Ρωσία, Κίνα, Γερμανία, Βρετανία, Γαλλία, Ιταλία. Στην ελληνική Αντίσταση, τα δύο μεγάλα τμήματα είναι αυτά που έχουν προσανατολισμό σε ΗΠΑ - Βρετανία και Ρωσία. Το πρώτο ήταν μεγαλύτερο αλλά τα πράγματα αλλάζουν όπως θα εξηγηθεί. Δύο μικρότερα έχουν προσανατολισμό σε Γαλλία και Ιταλία.

Δεν υπάρχει τμήμα με προσανατολισμό την Γερμανία διότι θεωρείται εξαιρετικά δύσκολο να επικρατήσουν οι αντίπαλοι της Νέας Τάξης Πραγμάτων στην Γερμανία. Στην Ιταλία κατόρθωσαν να κάνουν κυβέρνηση πρόσφατα. Και η συγκυβέρνηση Λέγκας Βορρά - Κινήματος Πέντε Αστέρων μπορεί να θεωρηθεί Αντινεοταξική αλλά δεν κράτησε πολύ.

Στην Γαλλία, οι Αντινεοταξίτες έχουν την πλειοψηφία με 55% αλλά η ΝΤΠ έχει τον Πρόεδρο. Ναι μεν υπάρχει προοπτική για την Αντί - ΝΤΠ αλλά και μεγάλες δυσκολίες λόγω του συστήματος. Στις δεύτερες εκλογές, πηγαίνουν οι δύο πρώτοι. Ένα σενάριο είναι να στηρίξει ο Μελανσόν την Λεπέν ή το αντίστροφο. Ο Μελανσόν δεν το έκανε τον Απρίλιο του ΄22. Αν είχε στηρίξει την Λεπέν, θα είχε εκλεγεί στην Προεδρία. Ναι μεν είναι στο Αντινεοταξικό στρατόπεδο αλλά έχουν και ιδεολογικές διαφορές σοβαρές. Ένα παράδειγμα είναι η στάση απέναντι στους μετανάστες.

Μια άλλη εναλλακτική είναι να βρεθεί Πρόεδρος κοινής αποδοχής. Εδώ, σύμφωνα με το ελληνικό σύστημα, αυτό μπορεί να γίνει μετά τις εκλογές. Δηλαδή να συμφωνήσουν τα κόμματα που συγκυβερνούν σε ένα πρόσωπο που μπορεί να είναι αρχηγός ενός κόμματος, να προέρχεται από ένα κόμμα χωρίς να είναι αρχηγός ή να μην προέρχεται από κανένα από τα κόμματα που συγκυβερνούν.

Στην Γαλλία αυτό πρέπει να γίνει πριν τις εκλογές, γιατί στον δεύτερο γύρο θα περάσουν οι δύο πρώτοι. Βέβαια δεν έχω μελετήσει το γαλλικό εκλογικό σύστημα και κάνω μια πολύ πρόχειρη εκτίμηση. Οι Γάλλοι πολιτικοί, ο Μελανσόν και η Λεπέν φαντάζομαι πως το ξέρουν πολύ καλά και ενδεχομένως να υπάρχει κάποιος άλλος τρόπος να γίνει Πρόεδρος κάποιος/α της Αντί-ΝΤΠ αφού έχει την πλειοψηφία, το 55%.

Οι Βρετανοί βγήκαν από την ΕΕ, μια κίνηση ενάντια στο σχέδιο ΕΕ - ΝΤΠ. Κατέληξαν με τον Σούνακ πρωθυπουργό που είναι αμφιλεγόμενος αν είναι Αντί - ΝΤΠ. To δημοψήφισμα το έκανε ο Κάμερον. Ακολούθησαν Τερέζα Μέι, Μπόρις Τζόνσον, Λιζ Τρας. Ο Σούνακ τάχθηκε υπέρ του Brexit αλλά έλαβε στήριξη από πολλούς Bremainers βουλευτές και Νεοταξικά ΜΜΕ. Χαρακτήρισε τον υπέρτατο Νεοταξίτη Μακρόν φίλο ενώ η Τρας απέφυγε να απαντήσει.

Στις ΗΠΑ, γίνεται μεγάλη προσπάθεια να εξοντώσουν πολιτικά τον Τραμπ. Ο επικρατέστερος αντίπαλος του Ντε Σάντις είναι επίσης αμφιλεγόμενος. Ναι μεν οι θέσεις του είναι πολύ σχετικές με του Τραμπ αλλά έχει την στήριξη όλων των Νεοταξικών ΜΜΕ. Αν δεν είναι δικός τους γιατί τον στηρίζουν; Επιπλέον στις ΗΠΑ, οι επόμενες εκλογές είναι το 2024. Ακόμα και να μην εξοντώσουν πολιτικά τον Τραμπ δεν είναι βέβαιο πως θα τις κερδίσει. Αν τις κερδίσει ο Μπάιντεν, πάμε στο 2028 που είναι πολύ μακριά. Με όλα αυτά τα δεδομένα, γίνεται μια στροφή στην ελληνική Αντίσταση. 

Να κάνω μια σύντομη παρένθεση. Οι Νεοταξίτες χρησιμοποιούν πολύ την τακτική του ελέγχου των αντιπάλων. Το έχουν κάνει σωρηδόν στην Ελλάδα. Αυτός είναι ο ρόλος της Νέας Δημοκρατίας. Δηλαδή βάζουν κάποιους δικούς τους να παραστήσουν πως είναι με τους αντιπάλους ώστε να είναι ελεγχόμενη η αντίδραση και να παρασύρουν σιγά - σιγά τους αντιπάλους εκεί που θέλουν αυτοί. Η σταδιακή σοσιαλιστικοποίηση και η σύγκλιση σοσιαλισμών σε αυτά τα πλαίσια κινείται.

Επανέρχομαι στο θέμα. Το ένα ερώτημα είναι που είναι η προτίμηση. Πολλοί προτιμούν δικαιολογημένα για διάφορους λόγους ΗΠΑ - Βρετανία. Στις ΗΠΑ βρίσκονται πολλοί ομογενείς και είναι μια πλούσια χώρα. ΗΠΑ και Βρετανία ήταν σύμμαχοι μας στον Β' Παγκόσμιο Πόλεμο όπως και η Ρωσία. Έχουν περισσότερες ελευθερίες σε σχέση με την Ρωσία και είναι πιο αναπτυγμένες οικονομικά.

Όμως το δεύτερο ερώτημα αφορά την ισχύ των Αντινεοταξιτών. Η Αντίσταση βλέπει μεγάλη αβεβαιότητα για την εξέλιξη του Αντινεοταξικού κινήματος σε ΗΠΑ - Βρετανία. Αντίθετα η Ρωσία είναι μια Αντινεοταξική σταθερά, ένας βράχος της Αντίστασης σε ΝΤΠ - ΕΕ. Δεν είναι μόνο το κόμμα του Πούτιν αλλά και το δεύτερο κόμμα, το κομμουνιστικό. Κινείται περίπου στο 15 -20 % και είναι επίσης Αντινεοταξικό. Είναι σχεδόν απίθανο να περάσει η Ρωσία στον έλεγχο των Νεοταξιτών.

Έτσι ακόμη και αυτοί που προτιμούσαν ΗΠΑ - Βρετανία και ήταν οι περισσότεροι, στρέφονται προς την Ρωσία γιατί βλέπουν μεγάλη αβεβαιότητα στην επικράτηση της Αντί - ΝΤΠ σε ΗΠΑ - Βρετανία. Ισχύει το «κάλλιο πέντε και στο χέρι παρά δέκα και καρτέρι». Βέβαια η ελληνική Αντίσταση σε ΝΤΠ - ΕΕ εξακολουθεί να διατηρεί επαφές με όλες τις αντινεοταξικές δυνάμεις στην Ευρώπη και παγκόσμια. Απλά αλλάζει η εστίαση. 

Δευτερευόντως στρέφονται σε Ιταλία όπου είναι κυβέρνηση Αντινεοταξίτες και στην Γαλλία που υπάρχει προοπτική να γίνει κυβέρνηση Αντινεοταξική. Αυτά κάπως ταιριάζουν μεταξύ τους. Στην Ιταλία, Σαλβίνι και Μπερλουσκόνι είναι φιλικοί (ή λιγότερο εχθρικοί) προς την Ρωσία. Το ίδιο ισχύει για Λεπέν και Μελανσόν. Έτσι ενισχύεται το σενάριο για γκρουπ όπου θα συμμετέχουν Ρωσία, Ιταλία, Γαλλία, Ελλάδα και άλλες χώρες. Θα επικρατήσει ένα πολύ διαφορετικό μοντέλο από αυτό της ΕΕ, με μεγαλύτερη αυτονομία των χωρών.

Αν το δούμε και διαφορετικά, συμφέρει κάτι τέτοιο γενικότερα τον κόσμο όλο. Λύνει πολλά προβλήματα. Συμφέρει η Ρωσία να είναι σύμμαχος ή εταίρος και όχι αντίπαλος. Σε βάθος χρόνου ίσως κάτι τέτοιο να είναι εφικτό. Έχουμε το παράδειγμα της Γερμανίας. Έκανε δύο Παγκοσμίους Πολέμους και τελικά έγινε σύμμαχος των χωρών που πολέμησαν εναντίον της. Η Ρωσία μόνο ενάντια στην Γερμανία πολέμησε. Το άλλο ήταν Ψυχρός Πόλεμος. 

Θεόδωρος