Ανεπίσημη συμφωνία
Ανεπίσημη συμφωνία
Κάνουν συνέχεια συναντήσεις οι αντιπροσωπείες Ρωσίας και Ουκρανίας προσπαθώντας το ακατόρθωτο. Μια συμφωνία μεταξύ τους είναι κυριολεκτικά αδύνατη. Η Ρωσία και ο Πούτιν, από την στιγμή που ξεκίνησαν τις στρατιωτικές επιχειρήσεις και μπήκαν σε μια πολύ μεγάλη περιπέτεια, είναι αδύνατο να γυρίσουν πίσω με άδεια τα χέρια. Κάτι πρέπει να πάρουν αλλιώς θα εξευτελιστούν τελείως.
Από την άλλη, ο Ζελένσκι είναι αδύνατο να συμφωνήσει σε απώλεια ενός μεγάλου τμήματος του εδάφους της χώρας του. Θα τον πουν οι συμπατριώτες του προδότη και θα μείνει στην ουκρανική ιστορία ως ένας προδότης. Επομένως η κατάσταση είναι αδιέξοδο; Δεν είναι καθόλου αδιέξοδο, απλά απαιτούνται ειδικοί χειρισμοί με ευελιξία και φαντασία.
Ποιο είναι το ζητούμενο ή μάλλον τα πιο σημαντικά στο θέμα της Ουκρανίας. Το ένα είναι να σταματήσουν οι εχθροπραξίες, να σκοτώνεται κόσμος και να καταστρέφονται υποδομές. Το άλλο είναι να αρθούν ή να παρακαμφθούν οι κυρώσεις. Το πρώτο (άρση) είναι καλύτερο αλλά αν δεν είναι εφικτό άμεσα και το δεύτερο (παράκαμψη) θα έχει αποτελέσματα.
Δηλαδή να βρεθούν πλάγιοι τρόποι ώστε επί της ουσίας οι κυρώσεις να μην ζημιώνουν ούτε την μία (Ρωσία) ούτε την άλλη πλευρά (Δύση). Επιπλέον πρέπει να διευθετηθεί και το γενικότερο θέμα που είναι η αιτία του προβλήματος της Ουκρανίας, το νεοταξικό μοντέλο παγκοσμιοποίησης. Αυτό όπως έχει εξηγηθεί τοποθετεί όλη την Ανατολική Ευρώπη, πλην της Ρωσίας στην Ευρωπαϊκή Ένωση.
Η Ουκρανία είναι η μεγαλύτερη χώρα της Ευρώπης, μετά την Ρωσία. Είναι δύο φορές η Ιταλία ή η Πολωνία. Αν λοιπόν του Ζελένσκι και των υπόλοιπων ευρώδουλων, τους μείνει μια χώρα όση η Ιταλία, θα πρέπει να είναι ευχαριστημένοι. Βέβαια δεν αμφισβητεί κανείς πως θα προτιμούσαν να είχαν δύο φορές την Ιταλία, όσο ήταν η χώρα πριν τις στρατιωτικές επιχειρήσεις.
Όμως υπήρχαν πολλά προβλήματα όπως έχει ήδη γραφτεί. Μεγάλο μέρος της χώρας ήταν ρωσικά εδάφη που δόθηκαν ως δώρο από τον Στάλιν στην Ουκρανία, με δεδομένο όμως πως ήταν μέρος της Σοβιετικής Ένωσης. Επίσης όπως αποτυπώθηκε στις εκλογές του 2014, η νοτιοανατολική Ουκρανία είναι ρωσόφιλη ενώ η βορειοδυτική ευρώδουλη.
Επομένως μπορούν να συμφωνήσουν ανεπίσημα σε κάποια διχοτόμηση της χώρας. Βέβαια αυτό δεν μπορεί να το κάνει ποτέ ο Ζελένσκι επίσημα γιατί θα χαρακτηριστεί δικαιολογημένα προδότης. Μπορεί όμως να γίνει defacto διχοτόμηση με απόσυρση στρατευμάτων. Αν δηλαδή συμφωνήσουν στο τμήμα που θα κρατήσουν οι Ρώσοι ως ανεξάρτητο ρωσόφιλο, μπορούν να αποσυρθούν τα στρατεύματα των Ουκρανών από το τμήμα αυτό.
Κάτι παρόμοιο θα γίνει και με τα στρατεύματα των Ρώσων στο τμήμα που θα είναι ευρώδουλο. Δεν χρειάζεται καν να δοθεί επίσημα διαταγή απόσυρσης. Μπορεί να δοθεί ανεπίσημα (δηλαδή χωρίς να γίνει γνωστό στο κοινό) διαταγή σταδιακής υποχώρησης στις θέσεις που θα συμφωνηθούν πως βρίσκονται εντός των ορίων του ευρώδουλου και του ρωσόφιλου τμήματος της Ουκρανίας αντίστοιχα.
Όλες οι άλλες συμφωνίες και υποσχέσεις είναι άνευ ιδιαίτερης σημασίας. Μην ξεχνάμε πως υπήρχε υπόσχεση πως καμία χώρα της Ανατολικής Ευρώπης δεν θα γίνει μέλος του ΝΑΤΟ και υπήρχαν συμφωνίες με εγγυήτριες δυνάμεις χώρες όπως η Γαλλία και η Γερμανία που καταπατήθηκαν από την πλευρά της Δύσης σε βάρος της Ρωσίας. Στο ειδικό θέμα της Ουκρανίας μπορεί να γίνει συμφωνία ανεπίσημη μεταξύ Πούτιν - Ζελένσκι. Στο θέμα όμως των κυρώσεων και της αλλαγής του αποτυχημένου Νεοταξικού μοντέλου παγκοσμιοποίησης χρειάζονται κάποιοι άλλοι.
Η ισχυρότερη χώρα της Δύσης και αυτή που φαίνεται να αναγνωρίζει ως ισότιμο συνομιλητή ο Πούτιν και η Ρωσία είναι οι ΗΠΑ. Για αυτό σωστά είχε γραφτεί πως πρέπει μια αμερικανική αντιπροσωπεία να επισκεφτεί την Μόσχα και είναι προτιμότερο να γίνει ανεπίσημα. Μπορεί να έγινε ανεπίσημα και να μην το μάθαμε. Κάποια διχοτόμηση της Ουκρανίας είναι δεδομένη. Οι Ρώσοι δεν πρόκειται να φύγουν με άδεια τα χέρια. Στην ελάχιστη περίπτωση θα είναι η λωρίδα από Λουγκάνσκ - Ντονέσκ μέχρι Κριμαία.
Αν αποσυρθούν τα ουκρανικά στρατεύματα από την ρωσόφιλη περιοχή και τα ρωσικά από την ευρώδουλη, τότε μπορεί να γίνει κατάπαυση του πυρός και να ξεκινήσουν πολύχρονες συνομιλίες που δεν θα έχουν τέλος. Επίσης η συμφωνία μπορεί να είναι διφασική ή ακόμη και πολυφασική. Δηλαδή να συμφωνηθούν κάποια πράγματα σε πρώτη φάση και αργότερα άλλα. Κάποια στιγμή μπορεί να γίνουν δημοψηφίσματα στις δύο περιοχές αφού όμως πρώτα έχει ολοκληρωθεί το πρόγραμμα ανταλλαγής. Μπορεί η ουκρανική πλευρά να μην αποδέχεται το νοτιοανατολικό τμήμα αλλά θα είναι μια defacto κατάσταση που θα επικυρωθεί με τα δημοψηφίσματα.
Όσον αφορά το αποτυχημένο Nεοταξικό μοντέλο παγκοσμιοποίησης, δεν υπάρχει καμία επίσημη συμφωνία και ούτε κάτι επίσημο. Είναι ένα ανεπίσημο σχέδιο που αρκετοί το αποδέχονται, οι παλιάνθρωποι οι Νεοταξίτες. Οι περισσότεροι δεν το αποδέχονται, η Αντίσταση σε ΕΕ - ΝΤΠ. Κάθε μέρα αφυπνίζονται εκατομμύρια σε όλο τον κόσμο και αντιδρούν στο σχέδιο ΕΕ - ΝΤΠ.
Χαράλαμπος