Μεγαλομεσαίοι στόχοι;
Μεγαλομεσαίοι στόχοι;
Συμφωνώ με όσα διάβασα στο πολύ ενδιαφέροντα δύο άρθρα Ασυνείδητοι Νεοταξίτες - Ακραίες καταστάσεις. Θέλω να συμπληρώσω κάποια πράγματα. Οι μονοκατοικίες στην Ελλάδα φτιάχνονται για να αντέχουν στους σεισμούς αλλά όχι σε επιθέσεις από ρουκέτες και πυραύλους. Θα πρέπει να κτιστεί μια καινούρια μονοκατοικία, από την αρχή, για να είναι φρούριο.
Εναλλακτικά για να μετατραπεί μία υπάρχουσα σε φρούριο αντιαρματικό ή αντιπυραυλικό, θα στοιχίσει πολλά, σχεδόν σαν να κτίζεται από την αρχή. Εξ όσων γνωρίζω, απαιτείται σημαντικό πάχος από ενισχυμένο σκυρόδεμα στους τοίχους και στην οροφή για να κάνει ένα σπίτι ή ένα κτίριο ανθεκτικό σε ρουκέτες ή πυραύλους. Τζάμια μπορεί να μπουν αλεξίσφαιρα.
Ασφάλεια από ρουκέτες και πυραύλους βρίσκεται σε υπόγειους χώρους, αρκετά μέτρα κάτω από το έδαφος. Στην περίπτωση αεροπορικών επιθέσεων, υπάρχει χρονικό περιθώριο να μεταβούν σε υπόγεια καταφύγια. Ένα σπίτι όμως δεν μπορεί να εξυπηρετηθεί από ένα υπόγειο δωμάτιο - καταφύγιο γιατί αντίθετα με τις αεροπορικές επιθέσεις, η ρουκέτα ή ο πύραυλος μπορεί να σκάσει οποιαδήποτε στιγμή.
Θα πρέπει να είναι όλο το σπίτι υπόγειο δηλαδή οι άνθρωποι να βρίσκονται συνεχώς σε υπόγειους χώρους. Στο Ισραήλ, βάσει νόμου, σε κάθε καινούριο κτίριο χρειάζεται ένας χώρος να είναι ενισχυμένος. Δέχονται αρκετές επιθέσεις με ρουκέτες. Όμως υπάρχουν αρκετά δευτερόλεπτα προειδοποίηση πριν σκάσουν οι ρουκέτες ή οι πύραυλοι δηλαδή αρκετός χρόνος για να μεταβούν σε αυτό.
Ακόμα και όταν φτιάξει κανείς μία μονοκατοικία φρούριο, κατά την άποψη μου, δεν μπορεί να νοιώθει 100% ασφαλής. Δηλαδή δεν υπάρχει κανένα σπίτι - φρούριο που να είναι απόρθητο. Θα συμφωνήσω πως κτύπημα στόχου που δεν φεύγει ποτέ από μονοκατοικία - φρούριο είναι πολύ δύσκολο αλλά όχι ακατόρθωτο. Πιστεύω πως αυτό εννοούσε ο αρθρογράφος των δύο άρθρων.
Αν κάποιος δεν μετακινείται από το σπίτι - φρούριο θα έχει ανάγκη από προσωπικό και ανθρώπους να τον εξυπηρετούν, να του φέρνουν ψώνια, τρόφιμα κλπ. Και εκεί μπορεί να βρεθεί ένα κενό ασφαλείας. Επίσης μπορεί να γίνει επίθεση το βράδυ από ομάδα ενόπλων. Θα χρειαστούν βέβαια αρκετοί, όσοι περίπου έχει για προστασία ο φρουρούμενος.
Να πάρουμε ένα παράδειγμα που το ξέρουμε όλοι. Οι πόρτες ασφαλείας δεν προσφέρουν απόλυτη προστασία. Αν κάποιος διαρρήκτης θέλει να μπει μέσα, θα μπει. Οι πόρτες ασφαλείας του το κάνουν πιο δύσκολο. Παρομοίως αν κανείς μένει διαρκώς σε ένα σπίτι - φρούριο, δεν είναι 100% προστατευμένος αλλά πραγματικά κάνει πολύ δύσκολη την εξόντωση του.
Οι περισσότεροι διαρρήκτες δεν μπαίνουν τυχαία εκεί που μπαίνουν. Ξέρουν πως κάτι υπάρχει μέσα. Αν είναι «καλή η μπάζα» δεν θα τους σταματήσουν πόρτες ασφαλείας και συστήματα συναγερμού. Ένα μέτρο προστασίας που πολύ παραβλέπουν είναι να μην υπάρχει «καλή μπάζα» μέσα στο σπίτι. Οι διαρρήκτες μετράνε δύο πράγματα α) πόσο δύσκολο είναι να μπει κανείς μέσα β) τι μπάζα περιμένουν να κάνουν.
Αν είναι δύσκολο να μπουν μέσα και δεν υπάρχει καλή μπάζα, δεν αξίζει τον κόπο τους και το ρίσκο τους να καταλήξουν στην φυλακή. Παρομοίως ένα μέτρο προστασίας που παραβλέπουν οι πιθανοί καθεστωτικοί στόχοι είναι να μην αξίζει η εξόντωση τους. Δηλαδή όσο λιγότερο σημαντικοί είναι, τόσο λιγότερο πιθανό είναι να ασχοληθούν μαζί τους.
Ας υποθέσουμε πως εγώ για κάποιο λόγο ήθελα να εξοντώσω έναν καθεστωτικό στόχο. Ούτε το θέλω τώρα και ούτε πρόκειται να το θελήσω στο μέλλον. Υπόθεση εργασίας κάνω. Συμφωνώ πως οι υπεύθυνοι της εθνικής καταστροφής και οι μιντιάρχες είναι πιθανότεροι στόχοι. Διαφοροποιούμαι ως προς το εξής. Εγώ θα ζύγιζα α) πόσο σημαντικός είναι ο στόχος β) πόσο καλά είναι προστατευμένος.
Αν τα πρόσωπα που αναφέρθηκαν στα δύο άρθρα φυλάσσονται πολύ καλά, μπορεί να πήγαινα σε άλλες επιλογές. Δηλαδή θα έψαχνα αυτό που λέμε «value for money» στην αγορά προϊόντων. Μπορεί να απέφευγα πολύ σημαντικούς στόχους αν φυλάσσονται πολύ καλά και επομένως η δυσκολία του κτυπήματος είναι μεγάλη. Θα πήγαινα λίγο πιο κάτω στην λίστα σπουδαιότητας. Μικρής ή μεσαίας σπουδαιότητας στόχοι θα πρέπει να αισθάνονται ασφαλείς για τον λόγο πως δεν αξίζει να ασχοληθεί κανείς μαζί τους.
Όμως «οι μεγαλομεσαίοι» δεν θα πρέπει να αισθάνονται ασφαλείς παρόλο που δεν είναι υψίστης σπουδαιότητας. Θα χαρακτήριζα μεγαλομεσαίας σπουδαιότητας άλλους υπουργούς των κυβερνήσεων Σημίτη - Καραμανλή ή ανθρώπους στα κανάλια που είναι αμέσως κάτω από τους καναλάρχες. Δεν λέω πως θα πρέπει οι μεγάλοι στόχοι να αισθάνονται ασφαλείς, κάθε άλλο. Και αυτοί εξακολουθούν να είναι πιθανοί στόχοι. Απλά δεν βλέπω απίθανα και κτυπήματα σε στόχους όχι τόσο σημαντικούς, λίγο πιο κάτω στη λίστα, αν δεν έχουν τα επίπεδα ασφαλείας και προστασίας των σημαντικών στόχων.
Νίκος