Να πιάσει τόπο

Για το τραγικό σιδηροδρομικό δυστύχημα στα Τέμπη, πρέπει να υπάρξουν βαριές ποινικές καταδίκες και μεγάλες αποζημιώσεις. Πέρα από αυτά που είναι αυτονόητα, θα μπορούσε να αποτελέσει καμπή στη πορεία της χώρας. Αυτό δεν θα είναι να αποκατασταθεί η ασφάλεια του δικτύου. Σύμφωνα με μαρτυρίες, στο παρελθόν υπήρχε η τηλεδιοίκηση και άλλες δικλείδες ασφαλείας.

Φαίνεται από τις ενέργειες πως στο μέλλον ούτως ή άλλως θα ερχόταν η στιγμή που θα γινόταν το δίκτυο ασφαλές. Τώρα, σίγουρα θα γίνει πολύ πιο γρήγορα. Είναι κάτι, να μειωθεί ο χρόνος που θα χρειαστεί για να γίνει ασφαλές το δίκτυο αλλά δεν είναι πάρα πολύ σημαντικό. Το κόστος σε ανθρώπινες ζωές είναι πολύ μεγάλο και η επίδραση του συμβάντος πρέπει να είναι πολύ μεγαλύτερη.

Η χώρα βρίσκεται σε ένα καθοδικό κύκλο και πρέπει κατεπειγόντως να αρχίσει η ανοδική πορεία. Σε μεγάλο βαθμό εξαρτάται από τους πολίτες της χώρας να δοθεί ένα τέλος στον καθοδικό κύκλο. Η μέχρι στιγμής αντίδραση του κόσμου είναι ποικίλη. Υπάρχει ένα μεγάλο ποσοστό που με την στάση του συντηρεί την καθοδική πορεία.

Μας υποσχέθηκαν οικονομική ευημερία. Μας υποσχέθηκαν ισότητα χωρών στην ΕΕ. Ήρθε η οικονομική καταστροφή και η υποδούλωση. Ένα μεγάλο μέρος των ψηφοφόρων, εξακολουθούσε να ψηφίζει αυτούς που έφεραν την καταστροφή και συνεχίζουν τον δρόμο της καταστροφής. Υπήρχαν και οι άλλοι που αντέδρασαν. Με τις διαδηλώσεις δεν βγαίνει τίποτα, εκτός αν πάρουν μαζικό χαρακτήρα.

Αν βγει όλη ή σχεδόν όλη η Ελλάδα στους δρόμους, τότε μπορεί να γίνει κάτι. Όταν έχουμε ένα τμήμα να διαμαρτύρεται και ένα άλλο να στηρίζει αυτούς προς τους οποίους το πρώτο τμήμα διαμαρτύρεται, δεν γίνεται τίποτα. Ειδικά στην κεντροδεξιά, αυτό που έχει συμβεί είναι δύσκολο να το συλλάβει ο νους ενός ανθρώπου που μπορεί να σκέπτεται.

Ο Καραμανλής μας έβαλε στην ΕΕ και ο Σημίτης στην Ευρωζώνη. Ας υποθέσουμε πως ο Καραμανλής ήταν καλοπροαίρετος, αν κι εγώ δεν είμαι καθόλου σίγουρος για αυτό. Η ευρωπαϊκή πορεία μας οδήγησε στην καταστροφή. Πριν την χρεοκοπία ήταν ο ανιψιός Καραμανλής. Δεν έχει μόνο αυτός την ευθύνη. Έχει και ο Σημίτης που προηγήθηκε και μας έβαλε στην Ευρωζώνη και ο θείος του που ξεκίνησε την καταστροφική πορεία.

Έχουν και όλοι οι άλλοι που διετέλεσαν πρωθυπουργοί, σε μικρό βαθμό. Την μεγάλη ευθύνη, για την καταστροφή που φάνηκε το 2010, την έχουν οι δύο Καραμανλήδες και ο Σημίτης. Οι μετέπειτα μπορεί να έχουν ευθύνη για την διαχείριση της καταστροφής και για το γεγονός πως υποστηρίζουν την ίδια καταστροφική πορεία.

Προκύπτει από επίσημα στοιχεία, τι ακριβώς συμβαίνει. Η ΕΕ, γενικά δεν τα πηγαίνει καλά. Έχει σχετικά ψηλή ανεργία, χαμηλούς ρυθμούς ανάπτυξης και στο μέσο εισόδημα (σε ισοτιμία αγοραστικής δύναμης) δεν είναι στην κορυφή της λίστας. Εντός της ΕΕ, υπάρχουν χώρες με πολύ σοβαρότερα προβλήματα, με την Ελλάδα να βρίσκεται στην χειρότερη θέση.

Ακόμα και να υπάρχουν χώρες που ευνοήθηκαν από την δική τους ευρωπαϊκή πορεία, εμάς μας ενδιαφέρει τι συνέβη στην Ελλάδα. Από τρία κακά, την ευρωπαϊκή πορεία, την συμμετοχή στην Ευρωζώνη και την κακοδιαχείριση των ευρωπαϊστών, πατώσαμε. Σε μέσο εισόδημα (σε ισοτιμία αγοραστικής δύναμης) είμαστε παρακάτω από Σαουδική Αραβία, Ισραήλ, Σλοβενία, Κύπρο, Ισπανία, Λιθουανία, Εσθονία, Πόρτο Ρίκο, Πολωνία, Ουγγαρία, Πορτογαλία, Ομάν, Ρωσία, Τουρκία, Σλοβακία, Λετονία, Ρουμανία, Κροατία.

Έχουμε το τρίτο μεγαλύτερο δημόσιο χρέος στον κόσμο (200%) και αυτό είναι μετά το κούρεμα. Έχουμε την δεύτερη ψηλότερη ανεργία στην ΕΕ, μετά την Ισπανία (12,48%) και πολύ κοντά (12,30%). Έχουμε τους δεύτερους χαμηλότερους ρυθμούς ανάπτυξης στην Ευρώπη, μηδενικούς (+0,228), μετά την Ιταλία (-0,256), για το διάστημα 2013-2021.

Είναι επίσης από τους χαμηλότερους στον κόσμο, στο κατώτερο 15%. Δηλαδή το 85% των χωρών του κόσμου έχουν ψηλότερους μέσους ρυθμούς ανάπτυξης. Το μέγεθος αυτό είναι πολύ σημαντικό διότι από αυτό εξαρτάται αν θα επιτευχθεί η σύγκλιση. Αν έχουμε χαμηλότερους ρυθμούς από άλλες χώρες που βρίσκονται πιο μπροστά σε μέσο εισόδημα, θα υπάρχει απόκλιση και όχι σύγκλιση. Μπορούμε να έχουμε ψηλούς ρυθμούς ανάπτυξης αλλά πρέπει να γίνουν μεγάλες αλλαγές.

Με τους ίδιους, αλλαγή δεν γίνεται. Με τους ίδιους, το μόνο που θα καταφέρουμε είναι να «πηγαίνουμε από το κακό στο χειρότερο». Πολλοί άνθρωποι δεν αντιδρούν στην λογική, τεκμηριωμένη εξήγηση. Αντιδρούν συναισθηματικά. Αυτό που δεν περνάει με την λογική πως δηλαδή «πάμε κατά διαόλου», ίσως να περάσει με ένα μεγάλο συναισθηματικό τράνταγμα που συνέβη στους περισσότερους κατοίκους αυτής της χώρας από το τραγικό δυστύχημα.

Τα περισσότερα θύματα ήταν νέα παιδιά, στο ξεκίνημα της επαγγελματικής ζωής τους. Για τους νέους, υπάρχει ελπίδα. Μπορούν να αλλάξουν τα πράγματα προς το πολύ καλύτερο. Μπορούμε να έχουμε ψηλούς ρυθμούς ανάπτυξης και να πιάσουμε το επίπεδο της Γαλλίας, μετά της Γερμανίας και αργότερα Ελβετίας, Νορβηγίας, ΗΠΑ, Ιρλανδίας που είναι ακόμη ψηλότερα.

Με τους ίδιους δεν υπάρχει καμία ελπίδα. Θα πηγαίνουμε από το κακό στο χειρότερο. Για να μην συμβούν ποτέ ξανά τέτοια περιστατικά και να πάει η χώρα μπροστά δεν πρέπει ποτέ ξανά να έχουμε στο τιμόνι της χώρας ανθρώπους που εκπροσωπούν το παλιό, φθαρμένο, σάπιο σύστημα εξουσίας που μας έφερε σε αυτά τα χάλια. Ποτέ ξανά Μητσοτάκηδες, Καραμανλήδες και Σημιτικοί αναχρονιστές.

Αν ο χαμός αυτών των ανθρώπων στα Τέμπη, αποδειχθεί αφορμή ώστε να τελειώσει ο καθοδικός κύκλος της χώρας, θα νοιώσουν μέσα στην δυστυχία τους, μια ικανοποίηση οι συγγενείς τους. Έχουν μείνει να ζουν τον Γολγοθά τους, μέχρι να έρθει η ώρα να φύγουν και εκείνοι από αυτή τη ζωή και να συναντήσουν τους ανθρώπους τους εκεί που πήγαν. Αυτοί που έφυγαν δεν ξαναγυρίζουν.

Τουλάχιστον ο άδικος χαμός τους να σταθεί αφορμή για μια πολύ σημαντική αλλαγή στην χώρα, προς το πολύ καλύτερο. Θα γίνουν παρά την θέληση τους μάρτυρες, για το καλό της χώρας. Θα ωφελήσουν όλους τους Έλληνες αλλά περισσότερο τη νέα γενιά στην οποία ανήκαν τα περισσότερα θύματα και που έχει το μέλλον μπροστά της. Θα ωφελήσουν τις επόμενες γενεές όπου δυστυχώς τα περισσότερα από τα θύματα δεν πρόλαβαν να αφήσουν τον σπόρο τους δηλαδή απογόνους.

Σωτήρης