Παραγωγικότητα για εισόδημα
Παραγωγικότητα για εισόδημα
Εμείς θα συνεχίσουμε όσο πάει. Θα τα εξηγούμε και θα τα εξηγούμε ξανά και ξανά, όσο υπάρχουν απορίες. Ο σκοπός μας είναι να μπορούν να τα καταλάβουν όλοι, όσοι μπορούν να διαβάζουν εφημερίδες και καταλαβαίνουν τι γράφουν. Αν και δεν είναι ο πρωταρχικός μας σκοπός αυτός, θα κάνουμε τους Έλληνες, τους πιο μορφωμένους στον κόσμο, σε οικονομικά ζητήματα.
Είπαμε πως η πεμπτουσία της οικονομικής πολιτικής είναι το μέσο εισόδημα, αυτό που καθορίζει πόσο πλούσια χώρα είμαστε. Μεγάλη οικονομία δεν μπορούμε να γίνουμε διότι οι μεγάλες οικονομίες είναι χώρες με πολύ μεγαλύτερο πληθυσμό. Όμως μπορούμε να γίνουμε μια μικρή πλούσια χώρα. Οι ρυθμοί ανάπτυξης είναι αυτοί που καθορίζουν πόσο γρήγορα θα συγκλίνουμε οικονομικά με τις πλούσιες χώρες.
Ας υποθέσουμε για χάρη του συλλογισμού πως το παραγόμενο προϊόν απορροφάται, η ανεργία είναι χαμηλή και ένα μεγάλο μέρος του ενήλικου πληθυσμού ανήκει στο εργατικό δυναμικό. Να κάνω μια διευκρίνηση εδώ γιατί υπήρξε μια απορία. Η οικονομική έννοια του ανέργου είναι διαφορετική από αυτή της καθομιλουμένης. Στις καθημερινές συζητήσεις, άνεργος είναι όποιος δεν δουλεύει.
Στα οικονομικά, άνεργος είναι όποιος θέλει και μπορεί να δουλέψει και δεν βρίσκει δουλειά. Υπάρχουν πολλοί νέοι που καθυστερούν τις σπουδές και την στρατιωτική θητεία (άνδρες) και έτσι καθυστερούν να προστεθούν στο εργατικό δυναμικό. Όσο διάστημα δεν ψάχνουν εργασία, δεν ανήκουν στο εργατικό δυναμικό. Υπάρχουν επίσης γυναίκες που δεν ενδιαφέρονται να δουλέψουν.
Επανέρχομαι στις υποθέσεις. Με αυτές τις υποθέσεις, το πόσο πλούσιοι είμαστε, εξαρτάται από την παραγωγικότητα της χώρας. Η παραγωγικότητα της χώρας εξαρτάται από την παραγωγικότητα των κλάδων αλλά και την διάρθρωση της οικονομίας. Ας υποθέσουμε πως στον αγροτικό και τουριστικό τομέα, η Ελλάδα έχει πολύ ψηλή παραγωγικότητα παγκόσμια.
Δεν το ξέρω που βρίσκεται και δεν έχει σημασία για αυτό που προσπαθώ να εξηγήσω. Ακόμη και να ισχύει αυτό (μάλλον δεν ισχύει) επειδή οι κλάδοι στους οποίους εστιάζει η ελληνική οικονομία είναι χαμηλής παραγωγικότητας, πέφτει η παραγωγικότητα της χώρας. Στον αντίποδα, ανεβαίνει η παραγωγικότητα αν συμπεριληφθούν κλάδοι υψηλής παραγωγικότητας, ακόμα κι αν η χώρα δεν τα πηγαίνει τόσο καλά από άποψη παραγωγικότητας, σχετικά με άλλες χώρες.
Ελπίζω να γίνεται κατανοητό πόσο σημαντικό είναι να επιλεγούν κλάδοι ψηλής παραγωγικότητας για την οικονομία, ακριβώς το αντίθετο από αυτό που έγινε από την ΕΕ και τους μεγαλοεγκληματίες ευρωπαϊστές. Είναι επίσης σημαντικό, να βελτιωθεί η παραγωγικότητα των κλάδων σε σχέση με τους αντίστοιχους σε άλλες αναπτυγμένες χώρες. Και τα δύο είναι σημαντικά. Όπως το πόσο πλούσιοι είμαστε εξαρτάται από την παραγωγικότητα, έτσι και οι ρυθμοί ανάπτυξης εξαρτώνται από την αύξηση της παραγωγικότητας.
Βέβαια εδώ μπορούν να βοηθήσουν και άλλοι παράγοντες όπως μείωση της ανεργίας και της υποαπασχόλησης, αύξηση του εργατικού δυναμικού ως ποσοστού των ενηλίκων. Επειδή υπήρξε και αυτή η απορία στην εξήγηση της παραγωγικότητας προηγουμένως, στο δεύτερο εργοστάσιο είναι πιο ψηλή η παραγωγικότητα, όχι επειδή εκμεταλλεύονται τους εργαζομένους αλλά επειδή αναλογεί περισσότερος και καλύτερος μηχανολογικός ή τεχνολογικός εξοπλισμός σε κάθε εργαζόμενο.
Η αύξηση της παραγωγικότητας, στις βιομηχανίες γίνεται με αύξηση και βελτίωση του εξοπλισμού. Αυτό συμβαίνει μέχρι ένα πλατό. Από εκεί και πέρα γίνεται με την τεχνολογική πρόοδο. Στις υπηρεσίες γίνεται με καλύτερη κατάρτιση και χρήση εξελιγμένων συστημάτων όπως ηλεκτρονικών υπολογιστών, μηχανογράφησης κλπ. Βέβαια παίζει σημαντικό ρόλο και η καλή οργάνωση που είναι αποτέλεσμα της καλής κατάρτισης των διοικούντων.
Υπήρξε και μια άλλη εύλογη απορία, σχετικά με το παράδειγμα που χρησιμοποίησα για την αύξηση του ΑΕΠ. Η ισοτιμία της αγοραστικής δύναμης, υπολογίζεται σε σχέση με μια βάση. Συνήθως είναι το κόστος ζωής στις ΗΠΑ που παίρνεται ως 100%. Εναλλακτικά μπορεί να είναι ο παγκόσμιος μέσος όρος που κατά την γνώμη μου είναι ορθότερο αλλά ενδεχομένως δυσκολότερο. Οι τιμές είναι σημερινές και πιθανότατα έχουν ανέβει σε όλον τον κόσμο. Για να μετρήσουμε την πραγματική άνοδο του ελληνικού ΑΕΠ (GDP) ή μέσου εισοδήματος (GDP per capita) και να απομονώσουμε την επίδραση της αύξησης των τιμών, πρέπει να χρησιμοποιήσουμε τις ελληνικές τιμές βάσης πχ του '90.
Στο ονομαστικό ΑΕΠ υπάρχει φούσκωμα εξαιτίας της ανόδου του επιπέδου τιμών. Το ονομαστικό ΑΕΠ της Ελλάδας είναι περίπου 216 δις ενώ σε ισοτιμία αγοραστικής δύναμης περίπου 333 δισ (εξαρτάται από την πηγή). Αυτό συμβαίνει επειδή το κόστος ζωής είναι χαμηλότερο, σε σχέση με τις ΗΠΑ. Δηλαδή το 333 δις είναι όσο θα ήταν, αν είχαμε σημερινές τιμές ΗΠΑ. Τώρα, σε ελληνικές τιμές '90, είναι πολύ πιο χαμηλότερο από 216 δις, μπορεί να μην είναι πολύ παραπάνω από του '90 δηλαδή περίπου 100 δις.
Δεν τελειώσαμε με τις εξηγήσεις. Κάποιες από τις ερωτήσεις θα απαντηθούν από άλλα άρθρα που πρόκειται να δημοσιευτούν σύντομα από άλλους αρθρογράφους. Ο σκοπός μας είναι να καταλάβουν οι Έλληνες τα πολλά μεγάλα ψέματα που τους έλεγαν και τα πολλά βαριά εγκλήματα που έχουν διαπραχθεί σε βάρος τους. Για να μπορέσουν να καταλάβουν τα ψέματα και τα εγκλήματα, θα πρέπει να μπορέσουν να καταλάβουν κάποια οικονομικά. Διότι η απάτη του συστήματος στηρίζεται στο ότι οι άνθρωποι δεν καταλαβαίνουν οικονομικά.
Επίσης με τον έλεγχο των ΜΜΕ, έχει εξαφανιστεί ο αντίλογος. Αν στα μεγάλα ΜΜΕ και κανάλια έβγαιναν αυτά που γράφονται εδώ, τότε ΠΑΣΟΚ και ΝΔ και πιθανώς ο ΣΥΡΙΖΑ θα ήταν εκτός Βουλής. Εξαπάτησαν τους ψηφοφόρους με την ψεύτικη υπόσχεση, η Ελλάδα να γίνει μια οργανωμένη χώρα με σχετική οικονομική ευημερία, όχι μακριά από τις αναπτυγμένες χώρες. Προκύπτει επιστημονικά πως αυτό θα πραγματοποιούνταν πολύ πιο εύκολα εκτός ΕΕ ενώ εντός και ειδικά εντός Ευρωζώνης δεν πραγματοποιήθηκε.
Σταύρος