Επαναβιομηχανοποίηση εκτός ΕΕ
Επαναβιομηχανοποίηση εκτός ΕΕ
Το έγκλημα της παραγωγικότητας
Μία άμυνα στην χαμηλότερη παραγωγικότητα είναι το εγχώριο νόμισμα. Αν εξαιτίας των ισοτιμιών, το επίπεδο τιμών είναι χαμηλότερο, τότε παρόλο που τα ελληνικά προϊόντα και οι ελληνικές υπηρεσίες είναι χαμηλότερης παραγωγικότητας, μπορεί να είναι ανταγωνιστικά όσον αφορά τις τιμές. Εξαρτάται βέβαια και σε ποιο βαθμό χρησιμοποιούνται εισαγόμενα για την παραγωγή τους.
Μια άλλη μορφή άμυνας είναι ο προστατευτισμός πού αποτελεί ανάθεμα για τους Νεοταξίτες. Είδαμε πως η Σιγκαπούρη είναι από τις πλουσιότερες χώρες. Επίσης είδαμε πως Ιαπωνία, Σιγκαπούρη, Νότιος Κορέα, Χονγκ-Κονγκ, Ταϊβάν είναι μεταξύ των χωρών που έχουν τα καλύτερα συστήματα σιδηροδρόμων, αυτοκινητόδρομων, αεροδρομίων. Για δεκαετίες, στο εξωτερικό υπήρχε ενημέρωση από τα ΜΜΕ, για τους Τέσσερις Τίγρεις ή Δράκους της Ασίας (Σιγκαπούρη, Νότιος Κορέα, Χονγκ-Κονγκ, Ταϊβάν).
Σε αυτό το κωλοχανείο για χώρα, όπως την κατάντησαν οι εγκληματίες ευρωπαϊστές, τα ΜΜΕ ασχολούνται μόνο με το τι έγινε στις Βρυξέλες και τι είπε ο Καραμανλής, ο Σημίτης, ο Μητσοτάκης κλπ. Λες και ξέρουν αυτοί τι τους γίνεται! Μαύρα μεσάνυχτα έχουν γ@μ# την ατυχία μας να μας κυβερνούν τέτοιοι άνθρωποι. Η ανάπτυξη των Τεσσάρων Ασιατικών Τίγρεων είχε προκαλέσει παγκόσμιο ενδιαφέρον. Όπως και στην Ιαπωνία, βασίστηκε σε κάποιο βαθμό προστατευτισμού. Η Νότιος Κορέα, γύρω στο '50- '60 βρισκόταν σε πολύ χαμηλό επίπεδο. Όλοι ξέρουμε την Samsung και δεν είναι μόνο αυτή.
Η παραγωγικότητα αυξάνει με επενδύσεις σε τεχνολογικό εξοπλισμό, υποδομές και με τεχνολογική πρόοδο. Ισχύει ο νόμος των φθινουσών αποδόσεων (diminishing returns). Η επιπλέον αύξηση μιας μονάδας κεφαλαίου προκαλεί όλο και μικρότερη αύξηση παραγωγής. Το διάγραμμα έχει το σχήμα πλαγίου S. Αυτό σχετίζεται με τα στάδια της ανάπτυξης μιας χώρας. Σύμφωνα με μία θεωρία (Rostow), τα στάδια της ανάπτυξης είναι πέντε:
παραδοσιακή κοινωνία - βάσεις για απογείωση - απογείωση - ωριμότητα - μαζική κατανάλωση
Σε προηγούμενο κεφάλαιο είχε αναφερθεί πως χώρες που είναι λιγότερο αναπτυγμένες, έχουν πιο ψηλά τον πήχη ανάπτυξης. Αν ισχύει η θεωρία του Rostow (γιατί σε όλες τις θεωρίες υπάρχει ο αντίλογος), τότε ο πήχης της ανάπτυξης είναι πιο ψηλά για τις λιγότερο αναπτυγμένες χώρες, εφόσον έχουν περάσει το πρώτο στάδιο. Δηλαδή δεν ισχύει για τις πολύ φτωχές χώρες που δεν έχουν ακόμη δημιουργήσει τις συνθήκες για ψηλούς ρυθμούς ανάπτυξης.
Η επένδυση σε μηχανολογικό - τεχνολογικό εξοπλισμό, κάπου φθάνει σε ένα πλατό και από εκεί και πέρα οι βελτιώσεις της παραγωγικότητας είναι κυρίως από τεχνολογικές εξελίξεις. Σύμφωνα με μία μελέτη, στις ΗΠΑ, η αύξηση της παραγωγικότητας οφείλεται κατά 80% σε τεχνολογικές εξελίξεις και 20% σε αύξηση του τεχνολογικού - μηχανολογικού εξοπλισμού. Εμείς βέβαια έχουμε πολύ δρόμο μέχρι να φθάσουμε εκείνο το πλατό.
Όλοι συμφωνούν πως η ανάπτυξη των χωρών πηγαίνει από την πρωτογενή παραγωγή σε κάποιο βαθμό βιομηχανοποίησης και στην συνέχεια στην τριτογενή παραγωγή που είναι οι υπηρεσίες. Εμείς στην Ελλάδα, λόγω της ευρωπαϊκής πορείας πήγαμε πίσω στον χρόνο, δηλαδή αντί να προχωρήσουμε σε επόμενα στάδια ανάπτυξης, γυρίσαμε σε προηγούμενα, με την αποβιομηχανοποίηση που έγινε. Δηλαδή η ευρωπαϊκή πορεία μας έκανε φτωχή υποανάπτυκτη χώρα.
Χρειάζεται κατεπειγόντως επαναβιομηχανοποίηση μαζί με ανάπτυξη κλάδων υπηρεσιών ψηλής παραγωγικότητας. Μπορεί να είναι και σε ψηλή τεχνολογία - high tech, η βιομηχανία και οι υπηρεσίες. Δηλαδή έχουμε πάει από άποψη βιομηχανοποίησης στο σημείο όπου χώρες όπως οι Τέσσερις Ασιατικές Τίγρεις βρισκόντουσαν πριν δεκαετίες και πρέπει να κάνουμε νέα αρχή. Διότι η πορεία της ελληνικής οικονομίας ήταν αντίστροφη της πορείας ανάπτυξης. Κάθε μέρα που περνάει χωρίς σοβαρό σχέδιο επαναβιομηχανοποίησης, είναι καταστροφή για την χώρα.
Για την βιομηχανοποίηση (επαναβιομηχανοποίηση στην περίπτωση της Ελλάδας) ακολουθούνται δύο πρακτικές, υποκατάστασης εισαγωγών, προώθησης εξαγωγών. Πάντοτε η μεγαλύτερη οικονομική αυτάρκεια είναι ο πιο ασφαλής δρόμος. Δεν υποστηρίζω πως ο στόχος πρέπει να είναι απόλυτη οικονομική αυτάρκεια αλλά όσο μεγαλύτερη, τόσο πιο ασφαλές είναι.
Βλέπουμε τι γίνεται στην γειτονική χώρα Τουρκία με τα F16 και τα F35. Αν τα παρήγαγαν εντός δεν θα είχαν κανένα πρόβλημα. Επίσης βλέπουμε τι γίνεται στην Ευρώπη, σχετικά με την ενεργειακή εξάρτηση της. Βέβαια όσον αφορά τις πρώτες ύλες, μια χώρα ή τις έχει ή δεν τις έχει. Όμως μπορεί να προσαρμοστεί ανάλογα σε εναλλακτικές.
Η θεωρία του πλεονεκτήματος, είτε απόλυτου είτε σχετικού, έχει μια αδυναμία. Δεν βλέπει την κατάσταση δυναμικά. Δηλαδή μια χώρα που βρίσκεται πίσω από άποψη παραγωγικότητας, σε σύγκριση με άλλες πιο αναπτυγμένες, μπορεί σε σχετικά μικρό χρονικό διάστημα να τις περάσει. Δεν εννοώ σε ένα - δύο χρόνια αλλά μπορεί να είναι μία - δύο δεκαετίες.
Με σωστές πολιτικές, τώρα θα μπορούσαμε να έχουμε αξιόλογη βιομηχανία με ψηλότερη παραγωγικότητα από την Γερμανία ή την Γαλλία. Για αυτό ευθύνονται η Ευρωπαϊκή Ένωση και οι εγκληματίες ευρωπαϊστές που κυβέρνησαν. Πρέπει να μπουν στην φυλακή και να κατασχεθεί όλη η περιουσία τους ως αποζημίωση για τα πολλά και βαριά εγκλήματα που διέπραξαν σε βάρος του ελληνικού λαού.
Μακροχρόνια, πλεονέκτημα έχει μια χώρα μόνο σε τομείς που συνδέονται με θέματα εδάφους, υπεδάφους, κλιματολογικών συνθηκών. Δηλαδή οι χώρες με μεσογειακό κλίμα, έχουν και θα έχουν πάντα πλεονέκτημα στην παραγωγή κρασιού. Εκτός αν προχωρήσει τόσο πολύ η τεχνολογία που να μπορεί να γίνεται με ικανοποιητικά αποτελέσματα η καλλιέργεια αμπελιών σε πιο ψυχρά ή πιο θερμά κλίματα.
Όλα γίνονται, με σωστές πολιτικές. Πρέπει να φύγουν κατεπειγόντως αυτοί που κυβερνούσαν τόσα χρόνια, οι Ουτοπικοί Σοσιαλιστές, το σύστημα ΝΤΠ-ΕΕ. Τίποτα δεν γίνεται με αυτούς γιατί δεν υπηρετούν τα συμφέροντα της χώρας αλλά το σχέδιο ΝΤΠ-ΕΕ, μια Σοσιαλιστική Ουτοπία, για την επικράτηση ενός τελικού σοσιαλισμού, σε μια Ευρωπαϊκή και Παγκόσμια Ολιγαρχική Σοσιαλιστική Δικτατορία.
Τίποτα δεν γίνεται με τους καταραμένους ευρωπαϊστές και τίποτα δεν γίνεται μέσα στην καταραμένη Ένωση. Αυτά θα μπορέσουν να γίνουν εκτός ΕΕ, πιθανότατα σε ένα από τα δύο νέα γκρουπ που μάλλον θα δημιουργηθούν όπως έχει γραφτεί πάρα πολλές φορές. Στο ένα θα είναι ΗΠΑ-Βρετανία και στο άλλο η Ρωσία. Σε ένα από τα δύο θα είμαστε, σίγουρα όχι σε αυτό με Γερμανία - Γαλλία γιατί η συμπόρευση με αυτές οδήγησε σε οικονομική καταστροφή.
Σταύρος