Δυτικοευρωπαίοι κλεφτοκοτάδες

Οι Δυτικοευρωπαίοι δεν είναι εταίροι αλλά κλεφτοκοτάδες που κλέβουν τις κότες μας, μεγάλα μερίδια των αγορών μας, σημαντικό κομμάτι του ΑΕΠ μας και μονάδες από τους ρυθμούς ανάπτυξης μας. Η εξήγηση είναι οικονομική. Πρέπει να το αντιληφθούν όσο το δυνατό περισσότεροι αναγνώστες και να διαδώσουν την αλήθεια σε όσους περισσότερους μπορούν.

Θα εξηγηθεί σε επόμενο άρθρο, μόνο κάτω από ποιες συνθήκες θα μπορούσε η επίδραση της εξειδίκευσης σε πιο παραγωγικούς κλάδους να είναι αμοιβαία επωφελής και για τις δύο χώρες του παραδείγματος. Επίσης θα εξηγηθεί κάπως καλύτερα πως γίνεται η διαδικασία μετάβασης σε πιο παραγωγικούς κλάδους και για τις δύο χώρες. Όμως αυτή η εξήγηση έχει μικρή ή καθόλου σημασία.

Πρέπει πρώτα να ασχοληθούμε με πιο σημαντικά. Δυστυχώς τα πράγματα είναι πολύ χειρότερα για την Ελλάδα και την Ανατολική Ευρώπη, η απάτη των ευρωπαϊστών Νεοταξιτών ακόμη μεγαλύτερη και ακόμη μεγαλύτερη κλεψιά από τους Δυτικοευρωπαίους κλεφτοκοτάδες. Διότι δεν τελειώνουμε μόνο με το συγκριτικό πλεονέκτημα αλλά πρέπει να εξετάσουμε και το απόλυτο πλεονέκτημα, θεωρία που ανέπτυξε ο Σμιθ.

Το απόλυτο πλεονέκτημα εξετάζει τους ίδιους κλάδους σε διαφορετικές χώρες. Μπορεί η Β να είναι πιο παραγωγική από την Α και στην παραγωγή ψυγείων και στην παραγωγή υπολογιστών δηλαδή να έχει απόλυτο πλεονέκτημα και στους δύο κλάδους. Δηλαδή η κατάταξη της παραγωγικότητας από την χαμηλότερη στην ψηλότερη να έχει ως εξής: 1) υπολογιστών σε Α  2) ψυγείων σε Α  3) ψυγείων σε Β  4) υπολογιστών σε Β.

Έτσι αν δεν υπάρχει προστασία για τις αγορές ψυγείων και υπολογιστών στην Α, θα συμβούν τα εξής στην Α : 1) θα χάσει την εγχώρια αγορά υπολογιστών  2) θα χάσει ΚΑΙ την εγχώρια αγορά ψυγείων  3) δεν θα μπορέσει να κερδίσει την αγορά ψυγείων της Β. Χρειάζεται η Α να προστατέψει τους εγχώριους κλάδους της διότι αλλιώς οι πολίτες της θα φτωχοποιηθούν όπως συνέβη στην Ελλάδα λόγω της καταραμένης ευρωπαϊκής πορείας.

Ο προστατευτισμός είναι ανάθεμα για τους Νεοταξίτες. Διότι χωρίς προστασία μπορούν και δρουν ανενόχλητοι οι κλεφτοκοτάδες. Αν το κοτέτσι είναι καλά περιφραγμένο και η πόρτα κλειδωμένη με καλή κλειδαριά, τότε δεν μπορούν να κλέψουν οι κλεφτοκοτάδες. Αν όμως οι κότες είναι ελεύθερες όπως οι αγορές, έρχονται και κλέβουν οι κλεφτοκοτάδες πολύ εύκολα. Δεν είμαι κατά του διεθνούς εμπορίου ούτε κατά της απελευθέρωσης του. Όμως πρέπει να γίνεται πολύ προσεκτικά και σταδιακά ώστε να είναι πράγματι win-win και όχι win-lose που οι απατεώνες Νεοταξίτες το παρουσιάζουν ως win-win.

Αν οι εναλλακτικές είναι δύο α) προστατευτισμός β) οικονομική καταστροφή και φτωχοποίηση, τότε σαφώς και ο προστατευτισμός είναι προτιμότερος. Είναι όπως με την ασφάλεια στο σπίτι ή στο μαγαζί. Είναι ωραίο να έχουμε κλειδαριές ασφαλείας, πόρτες ασφαλείας, κάμερες και συναγερμούς; Όχι δεν είναι ωραίο. Καλύτερα να μην είχαμε. Αν όμως αποτρέπουν να μας κλέψουν ή να μας σκοτώσουν, καλύτερα να τα έχουμε ακόμη και αν δεν μας αρέσουν. Υπάρχει ένας επιπλέον λόγος για τον προστατευτισμό. Η παραγωγικότητα των κλάδων μπορεί να βελτιωθεί. Η αντιμετώπιση στις θεωρίες των πλεονεκτημάτων είναι στατική και όχι δυναμική.

Μια χώρα μπορεί να έχει διαρκές πλεονέκτημα, μόνο σε ό,τι συνδέεται με το κλίμα, το έδαφος, την μορφολογία του εδάφους και το υπέδαφος. Σε όλους τους άλλους τους κλάδους, όλες οι χώρες μπορούν σε βάθος χρόνου να ανεβάσουν την παραγωγικότητα τους. Μέχρι να ανεβάσουν την παραγωγικότητα, οι εγχώριοι κλάδοι, θα πρέπει να προστατευθούν. Αν θέλουμε να μην εξακολουθήσουμε να είμαστε φτωχοί, θα πρέπει να ανεβάσουμε την παραγωγικότητα. Αυτό έχει δύο σκέλη α) αύξηση της παραγωγικότητας των κλάδων β) στροφή σε πιο παραγωγικούς κλάδους.

Ανέφερα παραπάνω πως στο παράδειγμα, η σειρά της παραγωγικότητας μπορεί να είναι ως εξής: 1) υπολογιστών Α  2) ψυγείων Α  3) ψυγείων Β  4) υπολογιστών Β. Πως γίνεται η χώρα Α να είναι πιο παραγωγική στα ψυγεία και η χώρα Β πιο παραγωγική στους υπολογιστές; Γίνεται εάν η χώρα Α δεν έχει αναπτύξει ακόμη την βιομηχανία παραγωγής υπολογιστών. Σε βάθος χρόνου, μπορεί να γίνει η παραγωγικότητα του κλάδου ίση με της Β.

Αν η Β δεν έχει πλεονέκτημα που συνδέεται με έδαφος, μορφολογία, υπέδαφος, κλιματολογικές συνθήκες, τότε η Α μπορεί να φθάσει την παραγωγικότητα της Β και στα ψυγεία και στους υπολογιστές. Δεν είναι μόνο δύο χώρες στον κόσμο. Ας πούμε πως η χώρα Γ έχει την ψηλότερη παραγωγικότητα στον κόσμο στα ψυγεία και η χώρα Δ την ψηλότερη στους υπολογιστές.

Αν δεν έχουν κάποιο πλεονέκτημα που να συνδέεται με τους λόγους που προανέφερα, οι χώρες Α και Β μπορούν να φθάσουν την παραγωγικότητα της Γ σε ψυγεία και της Δ σε υπολογιστές. Στην περίπτωση των ψυγείων, το μόνο φυσικό πλεονέκτημα που μπορώ να σκεφτώ είναι αφθονία χάλυβα στο υπέδαφος. Σε παραγωγή αγροτικών προϊόντων μπορεί να είναι το έδαφος και το κλίμα.

Όμως δυστυχώς τα κακά μαντάτα δεν τελειώνουν εδώ. Η θεωρία του συγκριτικού πλεονεκτήματος υποθέτει πως η χώρα Α στρέφεται σε ένα κλάδο που είναι πιο παραγωγικός. Στο παράδειγμα, η χώρα Α στρέφεται στην παραγωγή ψυγείων. Λόγω των πολιτικών των κλεφτοκοτάδων Δυτικοευρωπαίων, αντί να στραφούμε σε κλάδους ψηλότερης παραγωγικότητας, στραφήκαμε σε κλάδους χαμηλότερης παραγωγικότητας.

Είναι ΤΕΤΡΑΠΛΗ ΑΠΑΤΗ γύρω από την θεωρία του ΣΥΓΚΡΙΤΙΚΟΥ ΠΛΕΟΝΕΚΤΗΜΑΤΟΣ. Οι κλεφτοκοτάδες Δυτικοευρωπαίοι μας πήραν τις εγχώριες αγορές ψηλότερης παραγωγικότητας. Δηλαδή μας κλέβουν και μας ρίχνουν με κάθε δυνατό τρόπο. Μας πιάνουν τον πωπό δύο φορές για να αγοράσουμε προϊόντα made in Αsia. Κερδίζουν από το λάδι μας αντί να κερδίζουμε εμείς από το λάδι μας. Δεν έχουν τελειωμό οι τρόποι που μας ρίχνουν και μας κλέβουν.

Ο τουρισμός και η γεωργία είναι κλάδοι χαμηλής παραγωγικότητας. Θα συνεχίσουν να αποτελούν σημαντικούς κλάδους της ελληνικής οικονομίας αλλά όχι τους σημαντικότερους. Οι τρεις ή πέντε πρώτοι θα είναι κλάδοι ψηλής παραγωγικότητας. Αλλιώς θα συνεχίσουμε να είμαστε φτωχοί. Δεν ισχύει μόνο για την Ελλάδα αλλά και για όλη την Ανατολική Ευρώπη. Οι χώρες της Ανατολικής Ευρώπης έχουν χαμηλότερη παραγωγικότητα σε σχέση με τις χώρες της Δυτικής.

Εντός της καταραμένης ΕΕ, δεν θα μπορέσουν να α) αυξήσουν τη παραγωγικότητας των κλάδων β) να στραφούν σε πιο παραγωγικούς κλάδους. Μόνο με την Ανατολική Ευρωπαϊκή Κοινοπολιτεία θα το καταφέρουν. Είναι διαφορετικό το μοντέλο. Στο λεπτομερές σχέδιο, έχει γίνει πρόβλεψη ώστε και να υπάρξει κάποια εξειδίκευση των χωρών σε ορισμένους κλάδους αλλά επίσης να μπορέσουν να ανεβάσουν την παραγωγικότητα των κλάδων και να στραφούν σε κλάδους ψηλής παραγωγικότητας, κάτι που είναι αδύνατο στην ΕΕ και πολύ περισσότερο στην Ευρωζώνη.

Ανδρέας