Ευκαιρία για Καραμανλικούς

Ευκαιρία για Καραμανλικούς

Τρεις είναι αυτοί που έχουν την μεγαλύτερη ευθύνη για την καταστροφή της χώρας, οι δύο Καραμανλήδες και ο Σημίτης. Ο θείος Καραμανλής μας έβαλε στην ΕΕ και ο Σημίτης στην Ευρωζώνη. Ο ανιψιός Καραμανλής μας οδήγησε στην καταστροφή, για την οποία είχε επίσης μεγάλη ευθύνη ο Σημίτης που προηγήθηκε. Επίσης ο Καραμανλής έπαιξε πρωταγωνιστικό ρόλο στο να γίνει το ΟΧΙ - ΝΑΙ, το 2015 και να μείνει η Ελλάδα στα Μνημόνια, στην υποδούλωση και στην καταστροφή.

Αυτή η καλοστημένη σοσιαλιστική απάτη που λέγεται Καραμανλισμός, τελειώνει επιτέλους μετά από δεκαετίες. Ο Καραμανλής ενώ ήταν σοσιαλιστής, ομοφυλόφιλος και συνεργάτης των Ναζί, κατόρθωσε να πλασάρει τον εαυτό του ως δεξιό, συντηρητικό, πατριώτη και έτσι να πρωταγωνιστεί στην κεντροδεξιά για δεκαετίες. Τα βήματα του σε όλα ακολούθησε ο ανιψιός του.

Το τέλος του Καραμανλισμού θα επιβληθεί από τις παγκόσμιες εξελίξεις. Αρκετή ζημιά έκαναν οι Καραμανλήδες στην χώρα, φθάνει πια. Τόσο η αριστερά όσο και η κεντροδεξιά – δεξιά θα καθαρίσει από σοσιαλιστές, νεοταξίτες και ευρωπαϊστές. Το παραμύθι «Ελλάς- Γαλλία συμμαχία» τελειώνει επίσης. Ένα πιθανό σενάριο είναι η τριχοτόμηση της ΕΕ και της Ευρώπης όπου η Ελλάδα θα βρεθεί με ΗΠΑ – Βρετανία ή Ρωσία.

Όπως και να έχει, η ευρωπαϊκή πορεία όπως την ξέρουμε που την ξεκίνησε ο θείος Καραμανλής τελειώνει. Αυτό δεν εξαρτάται από κανένα Καραμανλή και από κανένα Μητσοτάκη. Το Νεοταξικό σχέδιο οδήγησε την Ελλάδα στην ευρωπαϊκή πορεία και τώρα το σχέδιο ΕΕ – ΝΤΠ αλλάζει γιατί η αντί – ΝΤΠ παγκόσμια είναι πολύ πιο δυνατή από την ΝΤΠ. Αν δεν συνθηκολογήσει η ΝΤΠ, θα ηττηθεί. Το τέλος του Καραμανλισμού δεν θα είναι απαραίτητα το τέλος όλων των Καραμανλικών.

Για κάποιους που δεν αντιλαμβάνονται σωστά τις παγκόσμιες εξελίξεις θα είναι το τέλος τους. Για άλλους με καλύτερη αντίληψη, μπορεί όχι μόνο να μην είναι το τέλος αλλά και ευκαιρία για κάποια αναβάθμιση, μικρή ή μεγάλη. Είναι πάγια τακτική των Καραμανλήδων να προωθούν ανθρώπους της συμμαχίας σεξουαλικών αποκλίσεων σε πρώτο επίπεδο, σε μεγάλες θέσεις μέσα στο κόμμα, στο κράτος και στις επιχειρήσεις. Στις επιχειρήσεις το κάνουν έμμεσα δηλαδή μέσω φιλικών επιχειρηματιών. Στο κράτος το κάνουν όταν είναι η Νέα Δημοκρατία στην διακυβέρνηση.

Παράλληλα χρησιμοποιούν συντηρητικούς και πατριώτες σε δεύτερο επίπεδο για να υφαρπάξουν τις ψήφους των συντηρητικών και των πατριωτών. Η Αντίσταση σε ΕΕ – ΝΤΠ αντιλαμβάνεται πως πραγματικά συντηρητικοί και πατριώτες «αναγκάζονται» να μπουν στην φράξια των Καραμανλικών αφού αυτοί υποτίθεται πως εκφράζουν τον χώρο, παρόλο που σε επίπεδο κορυφής ούτε συντηρητικοί είναι ούτε πατριώτες και ούτε καν δεξιοί αλλά δεξιοί σοσιαλιστές.

Βέβαια η ευκαιρία δεν είναι για όλους τους Καραμανλικούς. Οι σεξουαλικά αποκλίνοντες, οικολόγοι, νεοταξίτες θα πάνε μαζί με τον Μητσοτάκη, τον Βαλλιανάτο, τον Μάνο στην Νέα Δράση, στο κέντρο. Όσοι είναι πραγματικά συντηρητικοί και κεντροδεξιοί θα έχουν θέση στο Αντινεοταξικό κόμμα που θα επικρατήσει στην κεντροδεξιά, αν το αποφασίσουν και εφόσον το κάνουν εγκαίρως.

Οι Μητσοτάκηδες ποτέ δεν ανήκαν πραγματικά στην κεντροδεξιά αλλά βρέθηκαν από σπόντα επειδή δεν τους έπαιρναν στο ΠΑΣΟΚ λόγω Αποστασίας. Ο χώρος που έχουν κατορθώσει να ηγούνται οι Καραμανλήδες ενώ δεν ανήκουν σε αυτόν, θα καθαρίσει από κάθε λογής σεξουαλικά αποκλίνοντες, οικολόγους, νεοταξίτες. Έτσι οι Καραμανλικοί που είναι πραγματικά συντηρητικοί και κεντροδεξιοί θα έχουν δύο επιλογές.

Ή παραμένουν στον χώρο ή πάνε με τον Μητσοτάκη στο κέντρο. Η αλλαγή στα πρόσωπα της ηγεσίας του κεντροδεξιού χώρου που θα συνοδευτεί και από αλλαγή βασικών στρατηγικών επιλογών. Το «Ελλάς – Γαλλία συμμαχία» θα γίνει «Ελλάς – ΗΠΑ – Βρετανία συμμαχία» ή «Ελλάς – Ρωσία συμμαχία». Επιπλέον δεν πρόκειται πλέον το αδελφάτο να διαφεντεύει τον συντηρητικό χώρο.

Η άλλη επιλογή θα είναι να πάνε με τον Μάνο, τον Βαλλιανάτο, τους ομοφυλόφιλους και γενικά σεξουαλικά αποκλίνοντες και τους οικολόγους για να συνεχίσει να τους διαφεντεύει το αδελφάτο. Παγκόσμια, τα κόμματα εξουσίας είναι στην κεντροαριστερά ή στην κεντροδεξιά. Τα κεντρώα κόμματα δεν είναι συνήθως εξουσίας. Εξαίρεση έχει αποτελέσει το κόμμα του Μακρόν στην Γαλλία αλλά κατά την εκτίμηση μου και πολλών άλλων είναι μια προσωρινή μεταβατική κατάσταση που δεν θα κρατήσει για πολύ.

Επίσης υπάρχει το ενδεχόμενο, ο Μητσοτάκης να κάνει μαζί με τους άλλους σοσιαλιστές ένα μεγάλο σοσιαλιστικό κόμμα. Σε αυτή την περίπτωση θα είναι μεν κόμμα εξουσίας αλλά μακριά πλέον από τα πιστεύω τους και την ιδεολογία τους. Η επιλογή είναι δική τους αλλά θα κρίνει το μέλλον τους. Οι σωστές αποφάσεις σε κρίσιμα θέματα μπορεί να «φτιάξουν» κάποιους ενώ οι λάθος να τους καταστρέψουν.

Άγγελος

Scroll to Top