Η οργή των συντηρητικών

Ήταν κοινό μυστικό πως ο ιδρυτής της Νέας Δημοκρατίας Κωνσταντίνος Καραμανλής ήταν ομοφυλόφιλος. Οι ομοφυλόφιλοι, άλλοι σεξουαλικά αποκλίνοντες, οι ναρκομανείς δεν ανήκουν στον συντηρητικό χώρο. Οι συντηρητικοί αντιμετωπίζουν τους σεξουαλικά αποκλίνοντες και τους ναρκομανείς, από εχθρικά μέχρι επιφυλακτικά. Στην καλύτερη περίπτωση να τους αντιμετωπίζουν αδιάφορα. Σε καμία περίπτωση δεν μπορεί να τους αντιμετωπίζουν ευνοϊκά.

Ήταν ανέκαθεν μια ενόχληση για τους συντηρητικούς η περίπτωση Καραμανλή όπως και άλλων ομοφυλόφιλων, σεξουαλικά αποκλίνοντων, ναρκομανών. Μια άλλη γνωστή περίπτωση ήταν ο Αβέρωφ. Δεν ήταν μικρή η ενόχληση των συντηρητικών αλλά μεγάλη. Δεν μιλάμε για ένα βουλευτή του συντηρητικού κόμματος που ήταν ομοφυλόφιλος. Μιλάμε για τα μεγάλα ονόματα του συντηρητικού χώρου που λόγω του τρόπου ζωής τους δεν ανήκαν στον συντηρητικό χώρο.

Ο Καραμανλής ήταν μια τεράστια πολιτική ανωμαλία. Όντας ομοφυλόφιλος δεν ανήκε στον συντηρητικό χώρο. Έφθασε όμως στα ανώτατα αξιώματα, πολιτευόμενος στον συντηρητικό χώρο. Τον ψήφιζαν άνθρωποι που θεωρούσαν την ομοφυλοφιλία αμαρτία ή έκλυτη συμπεριφορά. Άλλοι δεν πίστευαν την φήμη που κυκλοφορούσε, άλλοι το έπαιρναν κάπως ελαφριά και τον «δικαιολογούσαν».

Ο Καραμανλής ξεκίνησε το αδελφάτο της Νέας Δημοκρατίας δηλαδή έναν κύκλο ομοφυλόφιλων που είχε μεγάλη δύναμη μέσα στο κόμμα. Αντί το αδελφάτο να μικραίνει, μεγάλωνε και ισχυροποιούνταν. Αυτό έγινε επί ημερών Αβέρωφ και ανιψιού Κώστα Καραμανλή που ήταν επίσης ομοφυλόφιλοι. Ο ανιψιός Καραμανλής έμεινε στην προεδρία του κόμματος δώδεκα χρόνια, περισσότερο από οποιονδήποτε άλλο.

Υπάρχει η λανθασμένη εντύπωση πως οι Μητσοτακικοί είναι οι μη συντηρητικοί της ΝΔ και οι Καραμανλικοί οι συντηρητικοί. Και οι δύο φράξιες ανήκουν στον μη συντηρητικό τμήμα του οικονομικού φιλελευθερισμού που στους ψηφοφόρους είναι μια ελάχιστη μειοψηφία. Εκτιμάται πως η σχέση μη συντηρητικών – συντηρητικών οικονομικά φιλελεύθερων είναι ένα προς τέσσερα (1/4) δηλαδή αν οι οικονομικά φιλελεύθεροι είναι 50%, οι μη συντηρητικοί είναι 10% και οι συντηρητικοί 40%..

Ο Μητσοτάκης έχει δηλώσει πως θα χαιρόταν πάρα πολύ αν ο γιος του ήταν ομοφυλόφιλος. Μόνο ένας ομοφυλόφιλος έχει τέτοιες αντιλήψεις. Είτε είναι ομοφυλόφιλος (κάτι που ψιθυρίζεται) είτε δεν είναι, οι απόψεις αυτές δεν ανήκουν στον συντηρητικό χώρο. Υπάρχουν πολλοί χώροι και πολλά κόμματα που θα μπορούσαν να δεχτούν τέτοιες αντιλήψεις, αριστερά του κέντρου. Υπάρχει ακόμα χώρος για ομοφυλόφιλους, σεξουαλικά αποκλίνοντες και ναρκομανείς του οικονομικού φιλελευθερισμού.

Στην Ελλάδα κόμματα αυτού του χώρου είναι η Δράση και η Φιλελεύθερη Συμμαχία. Στο εξωτερικό είναι οι Liberal Democrats της Βρετανίας, το FDP στην Γερμανία, το κόμμα του Μακρόν στην Γαλλία κλπ. Σε αυτόν τον χώρο ανήκουν και οι Μητσοτακικοί και οι Καραμανλικοί. Ένας ομοφυλόφιλος δεν μπορεί να είναι συντηρητικός. Όσοι ανήκουν σε φράξια που ηγείται ομοφυλόφιλος επίσης δεν μπορεί να είναι συντηρητικοί. Βέβαια κάποιοι συντηρητικοί ανήκουν στην φράξια των Καραμανλικών αλλά αισθάνονται τουλάχιστον ενόχληση πως ένας ομοφυλόφιλος ηγείται στην φράξια. Θα ήθελαν να είναι κάποιος συντηρητικός.

Η αρχική ενόχληση αρκετών συντηρητικών έχει μετατραπεί σε αγανάκτηση και οργή. Κάποιοι δεν άντεξαν και έφυγαν από το κόμμα. Είναι εξοργισμένοι που στον χώρο τους, τον συντηρητικό, ηγούνται άνθρωποι που δεν είναι συντηρητικοί. Αυτή την τεράστια πολιτική ανωμαλία προσπαθούν να την διορθώσουν. Υπάρχει ένα μεγάλο εμπόδιο, τα Μέσα Μαζικής Εξαπάτησης και ιδίως τα κανάλια. Αυτά ελέγχονται από την συμμαχία σεξουαλικά αποκλίνοντων και ναρκομανών και προωθούν ανθρώπους της συμμαχίας.

Οι συντηρητικοί δεν προωθούνται. Το ίδιο βέβαια συμβαίνει και μέσα στο κόμμα. Αυτά καταγγέλλουν εξοργισμένοι συντηρητικοί της Νέας Δημοκρατίας, σε ιδιωτικές συζητήσεις. Μέσα στο κόμμα συμβαίνουν αίσχη. Στο πρώτο κόμμα του συντηρητικού χώρου, οι συντηρητικοί δεν προωθούνται και μένουν σε δεύτερο ή τρίτο επίπεδο. Στο πρώτο επίπεδο προωθούνται ομοφυλόφιλοι, σεξουαλικά αποκλίνοντες, ναρκομανείς και γενικότερα μη συντηρητικοί. Δηλαδή έχουν φτιάξει την πυραμίδα έτσι ώστε στην κορυφή να βρίσκονται, ομοφυλόφιλοι, σεξουαλικά αποκλίνοντες και ναρκομανείς. Οι συντηρητικοί κάνουν την «βρωμοδουλειά» να απευθύνονται στους συντηρητικούς ψηφοφόρους.

Υφαρπάζουν την ψήφο τους για να εκλεγούν βουλευτές, ειδικά στην επαρχία που τα πανελλήνια ΜΜΕ δεν είναι τόσο απαραίτητα. Αυτοί με την σειρά τους εντάσσονται σε μια φράξια όπου ηγείται ένας μη συντηρητικός. Οι φράξιες έχουν τις δικές τους πολιτικές ατζέντες ή πεποιθήσεις και από κοινού καθορίζουν την ατζέντα του κόμματος. Δηλαδή εκτός από το γεγονός πως μη συντηρητικοί βρίσκονται στην κορυφή του «συντηρητικού» κόμματος, του πρώτου κόμματος του συντηρητικού χώρου, κάτι που είναι μεγάλη αδικία, έχουμε μη συντηρητικούς να καθορίζουν την ατζέντα του συντηρητικού χώρου με μη συντηρητικές αντιλήψεις.

Ο Μητσοτάκης θα χαιρόταν πολύ αν ο γιος του ήταν ομοφυλόφιλος. Αφού είναι πρόεδρος του κόμματος και πρωθυπουργός, αυτή είναι η ατζέντα του κόμματος. Τα μέλη και οι ψηφοφόροι της Νέας Δημοκρατίας θα πρέπει να χαίρονται αν ο γιος τους, ο αδελφός τους, ο εγγονός τους είναι ομοφυλόφιλος ή στην περίπτωση κοπέλας λεσβία. Δεν νομίζω να στενοχωρήθηκε ιδιαίτερα ο Καραμανλής με αυτή την τοποθέτηση.

συνέχεια Ξένοι στο ίδιο κόμμα

Ανδρέας