Καταρρέουν τα τέρατα

Όταν κατακρίνουμε την ηγεσία της Νέας Δημοκρατίας δεν το κάνουμε για να υποστηρίξουμε τον ΣΥΡΙΖΑ ή το ΠΑΣΟΚ. Το κάνουμε για να γίνει καλύτερη η κεντροδεξιά, αυτό που πάντοτε έπρεπε να είναι. Όταν θα συμβεί αυτό, θα επικρατεί ευκολότερα στο πρώτο κόμμα της κεντροαριστεράς. Η Νέα Δημοκρατία δεν είναι κεντροδεξιά.

Η κεντροδεξιά παράταξη θα υπήρχε και χωρίς τη Νέα Δημοκρατία όπως θα υπήρχε και η κεντροαριστερά χωρίς το ΠΑΣΟΚ ή τον ΣΥΡΙΖΑ. Δεν πρέπει να συγχέουμε την Νέα Δημοκρατία με την κεντροδεξιά. Η Νέα Δημοκρατία είναι ένα κόμμα που έχει κατορθώσει να είναι το πρώτο της κεντροδεξιάς και επομένως κόμμα εξουσίας ενώ η ηγεσία του κόμματος δεν ανήκει στον χώρο της κεντροδεξιάς όπως έχει διεξοδικά εξηγηθεί σε προηγούμενα άρθρα.

Θα μπορούσε από το 1974, να είναι ένα άλλο κόμμα στην πρώτη θέση της κεντροδεξιάς με άλλους ανθρώπους στην ηγεσία, εκτός από Καραμανλήδες και Μητσοτάκηδες. Αυτό μπορεί να γίνει από εδώ και πέρα και οι ενδείξεις συνηγορούν προς αυτή την κατεύθυνση. Τα τέρατα που μας κατέστρεψαν, καταρρέουν, κάτι που ακόμα δεν φαίνεται έντονα στα ποσοστά της Νέας Δημοκρατίας.

Τα 2,25 εκατομμύρια ψήφοι που πήρε το τέρας ο Μητσοτάκης το 2019 είναι αρκετά χαμηλότερα από τα 3,35 που πήρε το τέρας ο Καραμανλής το 2004. Στις εκλογές του 2023 προβλέπεται να συγκεντρώσει λιγότερους ψήφους σε απόλυτο αριθμό και ποσοστά. Το τέλος της εποχής των τεράτων που κατέστρεψαν την Ελλάδα και τους Έλληνες, πλησιάζει στην κεντροδεξιά αλλά με πολύ αργούς ρυθμούς.

Καθένας μπορεί να λέει ό,τι βλακεία θέλει και να κάνει την επιθυμία του πρόβλεψη. Το θέμα είναι αν μπορεί μια πρόβλεψη να τα τεκμηριώνεται σωστά ή αν είναι μια μπαρούφα. Νομίζω πως υπάρχει σοβαρή τεκμηρίωση που να οδηγεί στο συμπέρασμα πως η εποχή των τεράτων τελειώνει στην κεντροδεξιά. Από εκεί και πέρα απόλυτη βεβαιότητα για οτιδήποτε πρόκειται να συμβεί στο μέλλον δεν υφίσταται.

Το τέρας ο θείος Καραμανλής ευνοήθηκε από τις συνθήκες τουλάχιστον στην μεταπολίτευση. Ήταν η εποχή της εξέλιξης του σχεδίου ΕΕ – ΝΤΠ. Είναι κοινό μυστικό πως από κάποια εποχή και μετά ήταν άνθρωπος των Γάλλων. Το χρονικό σημείο ήταν πριν την επταετία. Στην Κατοχή ήταν άνθρωπος των Γερμανών. Πολλοί υποστηρικτές των Ναζί όπως η Μελίνα Μερκούρη, έγιναν στην συνέχεια άνθρωποι των Γάλλων.

Το πολιτικό μοντέλο εξωτερικής πολιτικής Μολυβιάτη – Καραμανλή ήταν άλλη μία Καραμανλική απάτη. Η ανάπτυξη πολυμερών σχέσεων ίσχυε αλλά βασική και στενότερη σχέση ήταν με την Γαλλία. Οι πολυμερείς σχέσεις με άλλες χώρες αναπτύσσονταν ως δευτερεύουσες και μακράν της πρώτης. Οι Καραμανλήδες ευνοήθηκαν από την εποχή όπου η Γαλλία μαζί με την Γερμανία ήταν οι δύο χώρες με την περισσότερη δύναμη στην ΕΕ.

Οι πολιτικές εξελίξεις στην Γαλλία έχουν αποδυναμώσει τον Καραμανλή. Το αντίστοιχο κόμμα της Νέας Δημοκρατίας έχει πέσει σε ποσοστά κάτω από 5%. Το κόμμα της Λεπέν που είναι το πρώτο κόμμα της κεντροδεξιάς βρίσκεται μεταξύ ευρωσκεπτικισμού και αντιευρωπαϊσμού ενώ ο Καραμανλής είναι φανατικά φιλοευρωπαϊστής και Νεοταξίτης. Δηλαδή ο Καραμανλής έχει στήριξη από ένα κόμμα του 4%. Επομένως έχει αποδυναμωθεί πολύ στην εξωτερική στήριξη.

Το τέρας ο Μητσοτάκης βρίσκεται ιδεολογικά κοντά στον Μακρόν αλλά υποτίθεται πως είναι του φιλοαμερικανικού κύκλου. Έχει κάποια στήριξη από το αντίστοιχο του ΠΑΣΟΚ της Αμερικής, τους Δημοκρατικούς που είναι ίδιας ιδεολογίας αλλά πολλοί Δημοκρατικοί βλέπουν με καλό μάτι μια εναλλακτική παγκοσμιοποίηση, διαφορετική από τα σχέδια ΝΤΠ – ΕΕ. Μια πιθανή εναλλακτική παγκοσμιοποίηση είναι η τριχοτόμηση της Ευρώπης που έχει εξηγηθεί αρκετά.

Το τέρας ο Σαμαράς είναι του φιλοαμερικανικού κύκλου αλλά αφορά το εσωτερικό της χώρας. Δεν έχει καμία στήριξη από τις ΗΠΑ λόγω Novartis και διάφορων ασυναρτησιών που έχει εκφράσει για ευρωστρατό και ευρωομόλογο. Επίσης το Αμερικανικό Δημόσιο βρίσκεται σε δικαστική διαμάχη με τον αδελφό του Σαμαρά, Αλέξανδρο για θέματα του Κολλεγίου.

Βέβαια όλα αυτά τα τέρατα προσπαθούν να δημιουργήσουν την εντύπωση πως έχουν εξωτερική στήριξη ενώ δεν ισχύει. Απλά έχουν ακόμα στήριξη των ΜΜΕ που βρίσκονται στην ίδια Νεοταξική συμμορία. Οι διεθνείς εξελίξεις είναι κατά της Νέας Τάξης και το καλύτερο σενάριο για τους Νεοταξίτες είναι η συνθηκολόγηση. Το άλλο σενάριο, πολύ χειρότερο, είναι η ήττα. Αυτά τα τέρατα ευνοήθηκαν από τις ευρωπαϊκές και διεθνείς εξελίξεις που ήταν σαν ένα κύμα που τους ανέβαζε. Τώρα το διεθνές κύμα τους βυθίζει και θα τους πνίξει.

Ο πολύς κόσμος, ακόμα και δικοί τους, πάνε με τους νικητές. Περιμένουν να δουν ποιος θα νικήσει. Τα σημάδια ήδη υπάρχουν πως τα τέρατα καταρρέουν. Όταν θα γίνει ακόμα πιο φανερό πως οι ευρώδουλοι Νεοταξίτες χάνουν, τότε θα εγκαταλείπουν τις τάξεις τους κατά χιλιάδες και θα σπεύδουν προς αυτούς που θα φαίνονται ως νικητές. Έτσι λειτουργεί ο πολύς κόσμος. Έχουν χεσμένα την Ευρωπαϊκή Ένωση και το Νεοταξικό σχέδιο. Ήταν μαζί με αυτά τα τέρατα γιατί το διεθνές κύμα τους ανέβασε και ήταν νικητές. Τώρα που θα αρχίσουν να βυθίζονται θα τους εγκαταλείψουν όλοι.  

Απόστολος